Księżyc pełen niespodzianek. Woda dosłownie na wyciągnięcie ręki
Odkrycie, które zmienia wszystko. Zawsze uważaliśmy Księżyc za suche, bezlitosne miejsce. Jednak najnowsze badania rzucają zupełnie nowe światło na naszego najbliższego kosmicznego sąsiada. Okazuje się, że woda na Księżycu jest znacznie bardziej powszechna, niż wcześniej sądzono.
Do tej pory naukowcy skupiali się głównie na poszukiwaniu wody w zacienionych kraterach na księżycowych biegunach. To właśnie tam, z dala od promieni Słońca, woda mogła przetrwać miliardy lat.
Jednak nowe dane, opublikowane w czasopiśmie Planetary Science Journal, sugerują, że woda występuje także w innych regionach Księżyca, nawet w tych oświetlonych przez Słońce. W nowym badaniu naukowcy znaleźli dowody na obecność wody praktycznie na całym Księżycu.
Więcej o ciekawych badaniach Księżyca przeczytasz na Spider's Web:
Dużo wody na Księżycu
Zespół badawczy przeanalizował dane z spektrometru obrazowego Moon Mineralogy Mapper (M3) na pokładzie statku kosmicznego Chandrayaan-1, który krążył wokół Księżyca od 2008 do 2009 r. Ten indyjski satelita mapował wodę i związki hydroksylowe na obu stronach Księżyca z większą szczegółowością niż jakikolwiek instrument wcześniej.
Do poszukiwania wody w oświetlonych słońcem częściach Księżyca wykorzystano spektroskopię w podczerwieni. To jak wyszukiwanie odcisków palców wody i hydroksylu (grupa chemiczna z jednym atomem wodoru i jednym atomem tlenu) w widmie światła.
Podczas gdy aparat cyfrowy rejestruje trzy kolory w widzialnej części widma, instrument M3 rejestruje 85 kolorów z widma widzialnego i w podczerwieni. Spektrometr podczerwieni może widzieć wiele (podczerwonych) kolorów, aby lepiej określić skład księżycowych skał, w tym wodę (H2O) i hydroksyl (OH).
Woda nie tylko na biegunach
Zespół wykazał, że cząstki wody na powierzchni Srebrnego Globu wystawione na działanie wiatru słonecznego przez miliardy lat zamieniają się w hydroksyle, ale pod powierzchnią wciąż znajduje się dużo wody. To dlatego badacze odnaleźli więcej wody w skałach wyrzuconych na powierzchnię z wnętrza Księżyca przez uderzenia planetoid.
W innych miejscach na powierzchni Księżyca patyna hydroksylu pojawia się prawdopodobnie utworzona przez protony wiatru słonecznego. Niszczą one krzemiany i łączą się z tlenem w ich wnętrzu tworząc hydroksyl, w procesie zwanym wietrzeniem kosmicznym.
Łącząc wszystkie dowody, widzimy powierzchnię Księżyca o złożonej geologii ze znaczną ilością wody pod powierzchnią i powierzchniową warstwą hydroksylu. Zarówno kratery, jak i aktywność wulkaniczna mogą wynieść na powierzchnię materiały bogate w wodę, a oba te zjawiska są obserwowane w danych
- powiedział Roger Clark, naukowiec w Planetary Science Institute i główny autor badania.
Co to oznacza dla przyszłych misji księżycowych?
Odkrycie wody na Księżycu otwiera przed nami zupełnie nowe możliwości. Może to być pierwszy krok ku kolonizacji Księżyca i wykorzystaniu jego zasobów. Ale to także doskonała okazja do dalszych badań i zgłębiania tajemnic naszego najbliższego kosmicznego sąsiada.
Wykorzystując te bogate w wodę obszary, przyszli astronauci będą mogli znaleźć wodę nawet w pobliżu równika. Wcześniej uważano, że tylko region polarny, a w szczególności głęboko zacienione kratery na biegunach, to miejsca, w których można znaleźć wodę w dużych ilościach
- powiedział Roger Clark.
Księżyc przestaje więc być dla nas pustynią. To miejsce pełne niespodzianek, gdzie woda jest na wyciągnięcie ręki. To odkrycie z pewnością zainspiruje kolejne pokolenia badaczy i odkrywców.
