Stworzyli idealną ulicę. Wystarczyło ją... zniszczyć
Spokojny ruch samochodowy, dużo miejsca dla mieszkańców, a wszystko to w otoczeniu zieleni i zabytków – ile dobrego może zrobić remont jednej ulicy.
Tymienieckiego to ulica, którą kojarzyć mogą nie tylko mieszkańcy Łodzi. To w końcu przy niej znajduje się monumentalna dawna przędzalnia Karola Scheiblera przerobiona na apartamentowce, naprzeciwko niej zaś są charakterystyczne famuły, czyli robotnicze osiedle z czerwonej cegły. Już bliżej Piotrkowskiej mamy osiedle Fuzja, przykład tego, jak można łączyć nowe ze starym. Resztki dawnych fabryk pozostawiono, niektóre historyczne budynki odnowiono, są tu bloki, otwierają się kolejne punkty gastronomiczne, tworzy się zupełnie nowa przestrzeń, w której pamięta się o przeszłości.
Dziurawa Tymienieckiego też była pamiątką starych czasów, ale na szczęście obecnie jest w fazie remontu.
I dzięki temu spojrzałem na ulicę inaczej, wyobrażając sobie lepszą przyszłość
Obecnie auta mogą poruszać się tylko jednym pasem. Drugi jest zagrodzony, a ponieważ chodnik rozkopano, to jedyna ścieżka dla pieszych – musieli zaanektować pas, bo chodnik po drugiej strony zajęty jest przez samochody. Stary był nierówny i wąski, więc idąc teraz prawie że środkiem drogi, po której zwykle jeżdżą samochody, można poczuć się jak na deptaku – przypominającym szwajcarski ser, ale to nic. Wszystko to w otoczeniu drzew, mając po boku ruiny fabryk, które są jednak odnawiane i przywraca się im dawny blask. Wygląda to wszystko naprawdę imponująco, szczególnie, gdy zachodzi słońce, a na horyzoncie widać wieżę kościoła.
Auta jadą spokojnie, wolno – to nie Helsinki, a jednak okazuje się, że nie trzeba pędzić (szkoda, że tylko dlatego, że kierowcy boją się ewentualnego zadrapania po kontakcie z barierkami). Piesi mają wyjątkowo dużo miejsca dla siebie. Jest cicho, zielono, spokojnie. I już zaczynam żałować, że tak nie może być zawsze.
Na pewno po remoncie będzie lepiej, być może dziurawy chodnik zostanie rozszerzony, zrobi się też miejsce dla rowerzystów. Ta ulica na to zasługuje. Nie tylko na lepszą infrastrukturę, ale też ciszę w środku miasta, która jest możliwa – wystarczy tylko spowolnić samochody i ograniczyć ruch.
Chciałbym więcej takich miejsc. Łódź ze swoją siatką ulic jest do tego stworzona. Część mogłaby zostać oddana również pieszym i rowerzystom. Zrobić więcej woonerfów, nie tylko z nazwy. To absurd, że jako spacerujący wreszcie komfortowo poczułem się w momencie, kiedy wyłączono połowę ulicy z ruchu. Absurd, ale paradoksalnie może i cenna wskazówka.
