Leopard 2 - 10 faktów o czołgach. To niemiecki kocur

Potężny Leopard 2 robi wrażenie samą swoją masywną sylwetką. Od 1979 r. wyprodukowano w sumie 3600 sztuk czołgów Leopard 2, w różnych wersjach. Służą zarówno poza kołem biegunowym, jak i na gorących pustyniach.

Czołgi Leopard 2 produkowane były i są w kilku wersjach. Najpopularniejsza i najstarsza z nich to Leopard 2A4. Rozpoznać można ją po prostokątnej wieży z pionowym pancerzem. Leopardy A5, A6 i najnowsza wersja A7 mają dodatkowe elementy opancerzenia, a ich wieża ma charakterystyczne "ostre" wydłużenie w kształcie strzały.

Leopardy 2 są używane w wielu armiach świata. Jest to model czołgu, który odniósł spory sukces eksportowy. Wśród użytkowników tych pojazdów jest Kanada, Singapur, Chile, Katar czy Indonezja. W Europie Leopardy 2 służą w 13 państwach w tym w Norwegii, Szwecji, Finlandii, Danii, Hiszpanii oraz Niderlandach.

Wojsko Polskie również posiada na uzbrojeniu czołgi Leopard 2. W sumie mamy 249 tych pojazdów (142 w wersji Leopard 2A4 i 2PL, 105 w wersji 2A5 i dwa do nauki jazdy). Cały czas prowadzona jest modernizacja wozów 2A4 do standardu Leopard 2PL.

Leopard 2PL to polska zmodernizowana wersja Leoparda 2A4, zrealizowana we współpracy z Rheinmetall i Polską Grupą Zbrojeniową. 

Główne ulepszenia w stosunku do Leoparda 2A4 to między innymi modernizacja celownika dowódcy i strzelca, dodatkowe opancerzenie na wieży, wymiana hydraulicznego systemu stabilizacji działa na nowy, elektryczny oraz nowe systemy gaśnicze i przeciwpożarowe. Do tej pory zmodernizowano 24 czołgi do wersji Leopard 2PL, a proces ten zakończyć ma się w 2027 r.

Wiele państw, decydując się na zakup czołgów, organizowała testy porównawcze. W Szwecji Leopard 2 Improved (prototyp Leoparda 2A5) wygrał rywalizację z M1A2 Abrams i francuskim Leclercem. Po intensywnych testach od stycznia do czerwca 1994 r. szwedzkie wojsko zdecydowało się na Leoparda 2, uznając, że pojazd ten spełnił ich wymagania wojskowe w 90 proc. M1A2 spełniał szwedzkie wymagania w 86 proc., podczas gdy Leclerc w 63 proc. 

W 1998 r. podobnie postąpiła Grecja. W tych testach Leopard 2 Improved pokonał brytyjskiego Challengera 2, Leclerca, M1A2 Abrams, rosyjskiego T-80U i ukraińskiego T-84. 

Załoga każdej wersji czołgu Leopard 2 składa się z czterech osób. Wersja A6 waży 62 t (masa bojowa z paliwem i amunicją), a sama wieża waży 21 t. Pojazd ma niemal 11 m długości, szerokość 3,76 m i wysokość 3 m. Osiąga prędkość 60 km/h, do tyłu 31 km/h. Czas obrotu wieży dookoła (360 stopni) wynosi 9 sekund.

Głównym uzbrojeniem wszystkich czołgów Leopard 2 jest gładkolufowa armata 120 mm firmy Rheinmetall. To to samo działo, które później zaadaptowano do użycia w czołgu M1 Abrams. Jest obsługiwana za pomocą cyfrowego systemu kierowania ogniem, dalmierza laserowego oraz zaawansowanego sprzętu noktowizyjnego i celowniczego. Nowsze wersje czołgu (od A6) mają też dłuższą lufę głównego działa, dzięki czemu mogą niszczyć nieprzyjacielskie pojazdy z odległości 5000 m.

Czołgi Leopard 2 są produkowane przez niemiecką firmą Krauss-Maffei Wegmann z siedzibą w Monachium. Firma ta produkuje uzbrojenie od 1960 r. W swojej ofercie ma doskonałe haubice samobieżne Panzerhaubitze 2000 (PzH 2000) oraz działa przeciwlotnicze Gepard. W 2015 r. firma Krauss-Maffei Wegmann połączyła się z francuską państwową firmą obronną Nexter Systems, tworząc KMW+Nexter Defense Systems.

Czołg Leopard 2 napędzany jest silnikiem diesla V12 twin-turbo produkowanym przez firmę MTU Friedrichshafen. Jest to silnik czterosuwowy o pojemności 47,7 litra i mocy 1500 KM. W zależności od modelu pojazdu, dane techniczne napędu nieznacznie się różnią. Szacunkowe zużycie paliwa to około 300 litrów na 100 km na drogach i 500 litrów na 100 km w terenie.  

Podczas konfliktu w Syrii czołgi Leopard 2 były wykorzystywane przez turecką armię. W styczniu 2017 r. niemiecka gazeta Die Welt poinformowała, że ​​bojownicy walczący z Turcją, użyli pocisków przeciwpancernych 9M133 Kornet do zniszczenia sześciu czołgów Leopard 2.  W Afganistanie Leopardy 2 walczyły z kolei z Talibami. Czołgi te wykorzystywały kontyngenty Niderlandów, Danii i Kanady.