Tymoteusz Smuta, wraz z żoną Magdą i 9-letnim synem niemową wprowadzają się do odziedziczonego po dziadkach domu w miejscowości Wisioły. Wieś ta, zamieszkała przez samych starców, początkowo jawi się tej rodzinie jako szansa na nowy start – Magda otwiera gabinet dentystyczny, a Tymek poświęca się rzeźbiarstwu, które od zawsze było jego pasją. Wkrótce jednak przekonują się, że inni mieszkańcy nastawieni są do nich bardzo nieprzychylnie. Mroczna tajemnica z przeszłości, w którą wszyscy są uwikłani, sprawia, że w Wisiołach nie lubi się obcych.
To pierwsza część cyklu o Wisiołach. Piotr Kulpa, jego autor, jest również między innymi poetą, dramaturgiem i piosenkarzem. Dotychczas spłodził dwie powieści familijne - „Ciepełko” i „Hala i Bas”.„Pan na Wisiołach. Mroczne siedlisko” to pierwszy w jego dorobku horror i co tu dużo gadać – zapowiada się ciekawie. Nie udało mi się jeszcze przeczytać w całości, ale pierwsze wrażenia są jak najbardziej pozytywne – gęsta atmosfera, budzące niepokój postaci i mroczna tajemnica. Czyli wszystko, co powinno być w dobrej literaturze grozy.
//

Historia miłosna o trudnych relacjach między Olgą i Piotrem. Olga to kobieta po przejściach, która musiała się szybko – zbyt szybko – usamodzielnić, a jej trudna przeszłość przyniosła jej ogromne emocjonalne problemy. Tymczasem Piotr to zwykły, sympatyczny chłopak, który szybko angażuje się w ich związek. I choć początek tego romansu jest wspaniały, sprawy szybko się komplikują, prowadząc do kolejnych rozczarowań. Olga bowiem nie potrafi w pełni otworzyć się przed Piotrem, ani obdarzyć go pełnym uczuciem. Jednak szczerze i z oddaniem ją kocha i nie chce się z nią rozstać.
„Całkiem przypadkiem” to książka dość niezwykła w formie. Pisana jest z perspektywy Piotra, którego rozterki i dylematy poznajemy więc dość wnikliwie, uzupełniona o dialogi w postaci... smsów. Bardzo interesujące rozwiązanie, które na pewno przypadnie do gustu miłośnikom literackich eksperymentów. Co więcej, Machnowskiemu udało się oddać te emocjonalne boje niezwykle wiarygodnie, z wielkim autentyzmem. Jeśli tylko nie mdli was na sam dźwięk słowa „romans”, warto zainteresować się tą pozycją.
//

„Tsunami” to biografia autorki, spisana w formie pamiętnika. Sonali Deraniyagala 26 grudnia 2004 roku roku nagle straciła wszystko. Potężna fala tsunami uderzyła w południowe wybrzeże Sri Lanki, zabierając życie jej rodziców, męża i dwóch synów. Jej udało się przeżyć, cudem. Choć przez pierwsze lata od tego dramatycznego wydarzenia wolałaby, żeby stało się inaczej.
Emocje. Uderzająco szczere, brutalne emocje. To jest siłą tej książki. Deraniyagala, rozdarta między przeszłością i przyszłością nie udaje i nie koloryzuje – pisze o tym co czuje, jak cierpli i jak powoli wychodzi z apatii. Nie chodzi jej jednak o wylewanie swoich żali, a o umożliwienie czytelnikowi zrozumienie tego, czym jest strata i jak sobie z nią poradzić. Piękna, poruszająca i budująca, ale też niezwykle smutna lektura, po której trudno się otrząsnąć.
//

Biografia Tomasza Aleksandra Dumasa - generała armii francuskiej, syna markiza de Pailleterie i czarnoskórej niewolnicy Cessette Dumas. Oraz ojca Aleksandra Dumasa, autora m.in. Hrabiego Monte Christo, Trzech Muszkieterów i Wilczyc. Pozornie może wydawać się, że to właśnie syn Aleksander zasługuje na taką biografię. Jednak w istocie żywot Tomasza był tak fascynujący, że właściwie momentami trudno się zorientować czy to na pewno biografia, czy jednak powieść przygodowa. Owoc mezaliansu arystokraty z niewolnicą, najpierw towarzysz broni Napoleona, a później jego zażarty przeciwnik, pierwowzór najsłynniejszych bohaterów powieści swojego syna – d’Artagnana i Dantesa. Niezwykła postać i niezwykła książka.
Dzieło to zostało w 2013 roku nagrodzone Pulitzerem w kategorii Biografie i Autobiografie. „Czarny hrabia” to napisana bardzo rzetelnie, z niezwykłą pieczołowitością, wspaniała, wciągająca lektura.
//

Amerykanin William E. Dodd wraz z rodziną przyjeżdża do przedwojennych Niemiec, gdzie ma pełnić funkcję ambasadora. Początkowo zachwyceni i zauroczeni nowym środowiskiem oraz pasją i miłością, jaką obywatele żywią do tego kraju, w miarę upływu czasu stają się coraz bardziej zaniepokojeni zachodzącymi tam zmianami. Alarmujące sygnały, jakie ambasador Dodd wysyła do Departamentu Stanu pozostają jednak bez odzewu.
Nie jest to to książka historyczna, choć niejednokrotnie odwołuje się do materiałów źródłowych. Raczej oryginalna, umiejętnie udająca reportaż, próba dokładnego, szczegółowego odtworzenia opisywanych czasów i sytuacji. Znakomicie oddająca ich nastrój, reakcje opinii publicznej i dylematy ambasadora, z jednej strony zakochanego w Niemczech, z drugiej nie mogącego się pogodzić i zaakceptować z działaniami dygnitarzy III Rzeszy.
//

Ostatni tom bestsellerowej trylogii i jednocześnie jedna z najbardziej wyczekiwanych polskich premier fantasy tego roku. Zwieńczenie historii. Oczywiście zaczynanie przygody z tą serią od końca pozbawione jest raczej sensu (choć da się, podobno), ze względu na jej rozbudowaną i dość skomplikowaną fabułę. Jednak fakt pojawienia się tej książki wart jest odnotowania – na wypadek, gdyby umknął fanom pisarstwa Ziemiańskiego.
//