Chiny

Chiny to kraj wielkich paradoksów, także handlowych. Jak chyba w żadnym innym miejscu na świecie znajdziemy tu nie tylko wielką liczbę oficjalnych, gigantycznych sklepów najdroższych globalnych marek, ale także spektakularne centra handlowe, w których zdecydowana większość rzeczy to podróby. Niejednokrotnie zdarza się, że takie alternatywne centra handlowe znajdują się w niedużej odległości od wytwornych butików z markami, które podrabiają.

Szanghaj to miasto drapaczy chmur. Trudno je wszystkie tu zliczyć. Gdy dojeżdża się do ścisłego centrum tej ogromnej metropolii, to widzimy ich po drodze kilkaset - piętrzą się ściśnięte obok siebie, jeden większy od drugiego, o coraz bardziej spektakularnej konstrukcji w miarę zbliżania się do dzielnicy Pudong. W niej, w samym centrum finansowej stolicy Chin, góruje Shanghai World Financial Center - najwyższy budynek w całym Państwie Środka. Byliśmy na jego szczycie, na wysokości 477 metrów (budynek mierzy 492 metrów).

Lektura porannej piątkowej chińskiej prasy może być fascynującym zajęciem, szczególnie kiedy natrafia się na spektakularne informacje, które dopiero w następnej kolejności dotrą do Europy i Stanów Zjednoczonych. Na pierwszej stronie biznesowego dodatku do dzisiejszego wydania "China Daily", które właśnie wylądowało w moim hotelowym pokoju w Szanghaju, znajduje tekst o największym światowym producencie gadżetów elektronicznych, słynnej firmie Foxconn. Nie byłoby w tym jednak nic nadzwyczajnego, gdyby cytowany w gazecie prezes Foxconnu nie wypowiadał się w definitywnym tonie na temat pewnego produktu pewnej firmy, który nie dość, że nie został nigdy oficjalnie potwierdzony, to na dodatek jakiekolwiek wzmianki o nim powodują wypieki na twarzy zagorzałych fanów tejże firmy.

Microsoft skutecznie stworzył sobie wizerunek giganta i monopolisty. Przez lata mówiło się, że z produktów firmy korzysta się ponieważ nie ma innej alternatywy - a to Linuks zbyt skomplikowany, a to Mac OS X za drogi. Mimo kiepskich systemów Millenium i Vista i tak komputery z Windows się sprzedawały.

Open-source’owe środowisko skupione wokół rozwoju Linuksa nie przepada za Canonicalem i Markiem Shuttleworthem. Nawet sam Linus Torvalds nie przepada za Canonicalem. Pojawiają się głosy, że Canonical nie wnosi nic do rozwoju, a tylko korzysta z rozwiązań innych. To bzdura, bo Canonical po ponad 7 latach istnienia ryzykuje bardzo dużo w próbie rozpowszechnienia Linuksa na masowy rynek jakiej jeszcze środowisko Linuksa nie widziało. Po stworzeniu Ubuntu i wprowadzeniu Unity kolejnym krokiem jest otworzenie 220 detalicznych sklepów naziemnych w Chinach. Wóz albo przewóz, ale plan jaki się krystalizuje jest śmiały. To może zrealizować tylko Shuttleworth, który przecież zapowiadał, że cel to co najmniej 200 milionów użytkowników Ubuntu.

Dell, jeden z wiodących producentów komputerów PC, miał już kilka prób zaistnienia na poważnie na rynku mobilnym. Niestety dla producenta, dotychczasowe próby kończyły się - łagodnie mówiąc - porażkami. Największą z nich był tableto-smartfon Streak 5, który typowany był na zabójcę wiadomo kogo, ale niedawno sam zakończył żywot. Tymczasem Dell próbuje wejść na rynek kuchennymi drzwiami i na dodatek z tym samym produktem. Jeśli je sforsuje, może zyskać dostęp do pokładów rynku, o jakim wcześniej zapewne nawet nie marzył. O co chodzi? Dell dogadał się właśnie z producentami chińskiej wyszukiwarki Baidu odnośnie produkcji smartfonów i tabletów na tamtejszy rynek.

ZTE, chiński producent telefonów komórkowych, ciągnie w górę - właśnie ogłosił, że w pierwszej połowie 2011 r. sprzedał 60 mln urządzeń mobilnych, w tym 35 milionów telefonów komórkowych, a w tym z kolei 5 mln smartfonów z systemem operacyjnym Google Android. W całym roku planuje sprzedać 80 mln telefonów, w tym 12 mln smartfonów. Patrząc na to, że w całym poprzednim roku sprzedał 51,8 mln komórek, chiński gracz ma spore ambicje. Zresztą, to wiadomo od dawna.

Chiński walec dojechał. Właśnie wybił się z otchłani kategorii "inne" rankingów sprzedaży telefonów komórkowych na pozycję numer 4. Przed markami, które odmieniane są przez wszystkie przypadki w kontekście rynku mobilnego - przed Apple'em, przed HTC, przed Motorolą. O kim mowa? O ZTE.

Kuba uruchomiła swoją własną encyklopedię internetową, na wzór Wikipedii, tylko że z kubańską ideologią. Chiny od lat cenzurują internet, za Wielką Ścianę Ogniową wiele informacji prawie nie dociera. Cały czas trwa wojna o WikiLeaks, o Juliana Assange, można powiedzieć - o wolność słowa. To koniec internetu, jaki znamy.

Znaczenie informacji przekazywanej przez internet w ostatnich dniach zyskuje na wartości. Wyciek WikiLeaks przeanalizowano w mediach z każdej możliwej strony. Przeczytać i usłyszeć można o rewolucji, przeniesieniu środka ciężkości z tradycyjnych dróg przekazu na sieć. Ogólnie wszechogarniająca cyfryzacja. Ale WikiLeaks wywołało także burzę na temat kontroli internetu - czy czeka nas cenzura?

Jeśli kogoś martwiły niedawne doniesienia z granicy Korei Północnej z Południowej i zagrożenia, jakie niosły za sobą głośne pomrukiwania Stanów Zjednoczonych i gotowość pomocy Korei Północnej deklarowana przez Chiny, to już wiadomo, że to nic w porównaniu do tego, co spowoduje publikacja Wikileaks.org z wczorajszego wieczora. To wydarzenie uprawomocnia twierdzenie, że jeśli kiedyś wybuchnie trzecia wojna światowa, to wybuchnie w internecie.

(Kilka dni temu pytaliśmy kto się ugnie: Google czy Chiny. W piątek chyba zbyt pochopnie napisaliśmy, że ugięły się Chiny.) W piątek Google wywalczył przedłużenie ważności swoich działań na rynku chińskim o kolejny rok. To nie oznacza jednak, że Chiny przestały cenzurować wyniki wyszukiwań za pomocą wyszukiwarki Google'a. Sytuacja z przekierowaniem użytkowników z Chin do Hong Kongu jest teraz nawet bardziej absurdalna niż wcześniej.

Trzy miesiące temu Google przestał cenzorować wyszukiwanie informacji w chińskiej wersji swojej wyszukiwarki w proteście przeciwko rosnącemu reżimowi ograniczającemu wolności obywatelskie. Bezpośrednią przyczyną zaostrzenia postawy Google'a w Chinach był atak na infrastrukturę sieci, którego źródło zlokalizowano właśnie w Państwie Środka. Dzisiaj Chiny stawiają Google'a pod ścianą - albo dostosujecie się do obowiązującego u nas prawa, albo nie przedłużymy wam licencji. Co zrobi Google, czy wybierze kompromis i spokój na perspektywicznym rynku, czy jednak podąży szlakiem swojej misji "do no evil"?