Skyrim i Galactic Civilizations IV to dopiero początek. Przełom dla twórców gier wideo

Galactic Civilizations IV doczeka się samodzielnego rozszerzenia (czyli niewymagającego posiadania głównej gry) o nazwie Supernova. Można ją już kupić na warunkach tak zwanego wczesnego dostępu, a więc grę można pobrać już teraz, tym niemniej nie jest ona jeszcze gotowa i prowadzone są nad nią jeszcze prace. Dostępna jest na platformach Steam i Epic Games Store. Co w niej takiego ciekawego?

To będzie prawdopodobnie pierwsza oficjalnie wydana gra, która wykorzysta technologię czatbota ChatGPT od OpenAI. Za jej sprawą gracze będą mogli tworzyć własne cywilizacje, a SI od OpenAI dopisze do nich całe tak zwane lore (czyli historię, miejsce w uniwersum, itd.), dostosuje listy dialogowe i questy.

Strategia studia Stardock może być pierwszą oficjalną grą z wbudowaną generatywną SI, ale jest jeszcze jedna, którą również można już dziś testować. To kultowy Skyrim ze specjalnym modem zbudowanym przez fana. Modem, które postaciom NPC dodaje dodatkową głębię.

Jeden z fanów gry zdecydował się użyć technologii ChatGPT, xVASynth i Whisper, by rozszerzyć kultową grę RPG o postacie, z którymi można wchodzić w relatywnie dowolne interakcje dialogowe. ChatGPT odpowiada za wcielanie się w postać i generowanie jej wypowiedzi, Whisper odpowiada za rejestrowanie mowy gracza, a ostatni z mechanizmów za syntezę mowy. Co więcej, postacie pamiętają poprzednie interakcje z graczem, więc gdy zostanie nawiązana nowa konwersacja - postać (czy raczej instancja ChatGPT) będzie pamiętać tą poprzednią.

Taka elastyczność NPC w grze wideo byłaby trudna do osiągnięcia, gdyby do tego celu zaprząc klasyczną technologię, jaką są autorzy scenariusza. Jednym z najdroższych elementów większości wysokobudżetowych gier wideo jest jej zawartość tekstowa, dźwiękowa i graficzna. Lub, jak kto woli, content i assety.

Wyobraźmy sobie prosty element graficzny. Skrzynka z amunicją, która się pojawia w jakiejś strzelance science-fiction. Jeżeli wierzyć kursowi Udemy (renomowana marka), stworzenie takiego assetu - włączając modelowanie 3D, retopologię, mapowanie świetlne i teksturowanie - to zadanie na ponad sześć godzin dla grafika. Przy założeniu, że pierwszy projekt będzie tym końcowym i najlepszym. A przecież mowa o jednej skrzyneczce - gry wideo to ogromne wirtualne lokacje, czasem mikroświaty. Za wypełnianie ich zawartością w produkcjach klasy AAA odpowiada cała armia specjalistów.

Pozwalając tym samym scenarzystom, dyrektorom artystycznym i grafikom na skupienie swojej uwagi na ważnych szczegółach - zamiast na masowej produkcji krzaczków, kwiatków czy tysiąca odmian faktur na ścianach korytarzy. Co to oznacza potencjalnie dla graczy?

W idealnym świecie oznacza to tyle, że gry wideo od dużych wydawców będą znacznie większe, znacznie bardziej rozbudowane. Zarówno w kontekście merytorycznym, jak i graficznym. ChatGPT, DALL-E i konkurujące z nimi technologie otwierają też drogę małym studiom deweloperskim do zmierzenia się z projektami do tej pory niemożliwymi z uwagi na ograniczony budżet.

Nie można jednak niestety zapominać, że świat nasz do idealnych nie należy - i prawdopodobnie jakaś część wydawnictw wykorzysta generatywną SI przede wszystkim do redukcji kosztów, zwalniając część personelu i licząc na automatyzację procesu tworzenia gry. Szczęście w nieszczęściu, gracze to szczególny rodzaj klienteli, wyczulony na hipokryzję i sztuczność - można więc mieć nadzieję, że największym powodzeniem cieszyć się będą gry, w których generatywna SI jest wykorzystywana przez twórców jako narzędzie - a nie zaprzęgnięta do pracy zamiast wspomnianych twórców.