Cyberprzestępcy jak służby specjalne. Tutaj zarabiają dużo lepiej niż w IT

Statystyki są zatrważające. Liczba cyberataków wzrosła średnio o 25 proc. rok do roku. Mimo że grupy przestępcze są coraz lepiej zorganizowane, posiadają coraz lepsze narzędzia i większe budżety, indywidualni cyberprzestępcy odpowiadali aż za 75 proc. naruszeń bezpieczeństwa. W 2023 r. najczęściej występującymi zagrożeniami były phishing, ransomware i DDoS. Dane takie przedstawili w najnowszym raporcie specjaliści z ComCERT z Grupy Asseco.

Odnotowano również wzrost liczby ataków na łańcuchy dostaw i infrastrukturę krytyczną. Częstym celem cyberprzestępców były organizacje z sektora publicznego, opieki zdrowotnej, finansów, a także firmy technologiczne. Istotnym wektorem ataków były błędy konfiguracyjne i podatności w oprogramowaniu.

Więcej ważnych informacji o cyberbezpieczeństwie znajdziesz na Spider`s Web:

Eksperci zwracają uwagę na fakt, że liczba znanych podatności (ang. Common Vulnerabilities and Exposures) rośnie rok do roku. Są to m.in. wszelkiego rodzaju luki w oprogramowaniu, które ułatwiają hakerom ataki. Według danych z platformy Statista w 2021 r. odnotowano 22514 CVE, czyli 10 proc. więcej niż rok wcześniej. To przekłada się na coraz większą liczbę ataków, gdyż cyberprzestępcy wykorzystują podatności, aby przełamać zabezpieczenia i uzyskać dostęp do zasobów użytkowników.

Nie bez znaczenia jest także postępująca cyfryzacja, która obejmuje coraz więcej ludzi, procesów w firmach i dziedzin naszego życia. Dotyczy to zarówno obywatela, rynku, jak i administracji państwowej.

Najważniejsze trendy w obszarze cyberbezpieczeństwa według ekspertów:

Profesjonalizacja grup przestępczych. Mimo że większość ataków przeprowadzają indywidualni cyberprzestępcy, to zorganizowane grupy będą rosły w siłę. Staną się jeszcze bardziej profesjonalne, a sposoby ich działania upodobnią je do sił specjalnych.

Świadczy o tym m.in. fakt, że chcąc uniknąć wykrycia przez organy ścigania, grupy przestępcze tworzą własne, autorskie systemy komunikacji oraz inne specjalistyczne i zaawansowane narzędzia. Ponieważ nie są one powszechnie dostępne, w przeciwieństwie do aplikacji, takich jak Signal czy Telegram, trudno jest je zinwigilować.

Ponadto warto zwrócić uwagę na konsolidację grup cyberprzestępczych. Polega ona na wchłanianiu słabszych organizacji przez silniejsze i bardziej rozbudowane, które kuszą swoim prestiżem i wizją większych zysków z nielegalnej działalności. 

Ataki na łańcuchy dostaw. Ponieważ duże organizacje posiadają budżety, zasoby i wiedzę umożliwiające im lepszą obronę przed atakami, cyberprzestępcy coraz częściej biorą za cel mniejsze, gorzej zabezpieczone podmioty np. dostawców usług.

Celem tych ataków jest infiltracja, która pozwala przejąć kontrolę nad procesami technologicznymi realizowanymi na rzecz klienta końcowego, który jest właściwą ofiarą. Jest to szczególnie niebezpieczny rodzaj zagrożeń, gdyż organizacje często nawet nie zdają sobie sprawy, że np. oprogramowanie, które oferują swoim klientom, zostało zainfekowane na jakimś etapie produkcji. Dzieje się to poprzez umieszczenie wirusa lub modułu zdalnej komunikacji, w którymś z komponentów dostarczonych przez dotychczas zaufanego partnera. 

Cyberprzestępcze R&D. W przeszłości cyberprzestępcy, podobnie jak firmy technologiczne, tworzyli oprogramowanie, korzystając w dużej mierze z rozwiązań open source. Dziś coraz częściej piszą własne protokoły transmisji, algorytmy szyfrowania i kompresji, które są bardziej efektywne niż te dostępne na rynku i trudniej je przeanalizować oprogramowaniu antywirusowemu.

Zdekodowanie i złamanie autorskich protokołów, opracowanych przez grupy cyberprzestępcze jest trudne i czasochłonne. Największe z nich przeznaczają na badania i rozwój środki zbliżone do tych, jakimi dysponują profesjonalne firmy informatyczne. 

Kryptogiełdy celem ataków. Cyberprzestępcom coraz mniej opłaca się brać za cel klasyczne instytucje finansowe np. banki, gdyż od momentu ataku, do uzyskania środków często mija dużo czasu. Wynika to m.in. z faktu, że wiele procesów w bankach wciąż jest analogowych.

Dużo łatwiej i szybciej można wzbogacić się, atakując giełdy kryptowalut, które w całości polegają na procesach cyfrowych. Przykład stanowi atak na platformę Ronin Network w 2022 r., w wyniku którego skradziono 620 mln dol. 

Rosnąca przepaść między wynagrodzeniami specjalistów ds. cyberbezpieczeństwa a zarobkami cyberprzestępców. Miesięczne wynagrodzenie dewelopera hakera wynosi 20 tys. dolarów netto. Jest to kwota, której specjaliście nie jest w stanie zagwarantować firma działająca legalnie. Eksperci zwracają uwagę na to, że choć zarobki specjalistów ds. cyberbezpieczeństwa rosną rok do roku, to kwoty, jakie można zarobić na nielegalnej działalności, są o wiele wyższe.