Zmiany klimatyczne

Morze Martwe to najbardziej zasolony naturalny zbiornik wodny na naszej planecie. Ten niezwykły twór natury jednak powoli zanika. Spencer Tunick zwraca uwagę na problem tworząc nietypową, żywą instalację artystyczną.

Galopujące zmiany klimatyczne od wielu lat prowadzą do wzrostu średnich temperatur na Ziemi i do kurczenia się ilości lodu w Arktyce. Choć to tylko liczby, to właśnie one będą decydowały o przyszłości licznych form życia żyjących w tym rejonie. Prognozy wyglądają przerażająco.

Przedstawiciele Organizacji Narodów Zjednoczonych stwierdzili, że w przypadku braku zaangażowania w hamowanie zmian klimatycznych w 2050 roku ponad 5 miliardów ludzi będzie miało trudności z dostępem do wody. Ta apokaliptyczna wizja to bynajmniej nie jest jedynie pesymizm,

Zmiany klimatyczne coraz szybciej prowadzą do ocieplania się klimatu Ziemi. Tegoroczne lato na półkuli północnej było czwartym najgorętszym w historii pomiarów. Jak jednak donoszą polarnicy, nie wszędzie ten trend jest jednakowy. Z pewnością pingwiny cesarskie - gdyby je spytać - miałyby zupełnie inne zdanie co do zmian klimatycznych.

Cyklon Szahin to kolejny niszczycielski żywioł, który w ostatnich dniach szaleje na Ziemi. Ofiarami są przede wszystkim mieszkańcy Omanu, ale także w Iranie odczuwa się działanie huraganu.

Albo mieszkańcy miast się ugotują, albo utopią w coraz liczniejszych powodziach. Naukowcy z Polskiej Akademii Nauk nie mają dobrej wiadomości i ostrzegają: to duże miejscowości najbardziej odczują skutki zmian klimatu.

Większość ludzi na Ziemi nigdy nie była za kołem podbiegunowym. Z tego też powodu wiele osób czytając o tym, jakie skutki zmiany klimatyczne wywierają na ekosystem Arktyki przesadnie się nie przejmuje. Jakby nie patrzeć, nigdy tam nie byli, nigdy nie widzieli, więc większego żalu nie ma.

Raczej ze względu na rozmiar nie można jej pomylić z człowiekiem, ale i tak wygląd głowy wystającej nad poziomem wody musi niepokoić. I słusznie, bo właśnie taki cel ma sztuka: w tym przypadku przestraszyć, by zmusić do myślenia.

Siedem osób rannych, zniszczone i uszkodzone budynki. To efekt tornada, które w środę wieczorem uformowało się u wybrzeży Bałtyku w niemieckiej Kilonii. Zjawisko było na tyle nieoczekiwane, że wiatr zaczął spychać przechodniów wprost do morza.

Odbywające się właśnie forum młodzieży Youth4Climate w Mediolanie było wczoraj okazją do mocnego powrotu Grety Thunberg. Tym razem nie słyszeliśmy już roztrzęsionej nastolatki. Mam wrażenie, że rodzi się poważny lider nowego pokolenia.

Kontrowersyjny tytuł? Być może. Najgorsze jednak jest to, że nie ma w nim ani odrobiny przesady. W ciągu ostatnich trzydziestu lat ludzkość zniszczyła Ziemię na tyle, że dzisiejsze dzieci będą zmagały się z katastrofami naturalnymi nawet pięć razy częściej niż ich dziadkowie. Można im jedynie powiedzieć „sorry, dobrze już było”.

Niemal każdy artykuł dotyczący zmian klimatycznych skupia się na tym co możemy zrobić teraz, aby ograniczyć wzrost globalnych temperatur do poziomu niższego niż 2 stopnie względem ery przedindustrialnej do 2100 roku. Bardzo mało natomiast można przeczytać o tym, jak świat będzie wyglądał po 2100 roku.

Naukowcy badający zmiany klimatyczne zachodzące w rejonie Arktyki przyznają, że najbardziej niepewnym czynnikiem, który może mieć wpływ na tempo ogrzewania tego regionu jest pokrywa chmur. Co więcej, w zależności od okresu chmury mogą ogrzewać lub ochładzać Arktykę.

Przestawienie gospodarki całego świata na taką, która pozwoli na ograniczenie zmian klimatycznych do poziomu ustalonego w Porozumieniu Paryskim oraz drastyczne ograniczenie emisji dwutlenku węgla do atmosfery będzie oznaczało kolosalne koszty, których nikt za bardzo nie chce ponieść. Jest tylko jeden problem.

Co roku, przez całą wiosnę i lato, w okolicach północnego bieguna Ziemi zmniejsza się obszar, na którym występuje lód morski. Co roku także kurczenie tego obszaru jest uważnie śledzone przez sondy kosmiczne znajdujące się na orbitach biegunowych.

W latach pięćdziesiątych XX wieku na świecie było dwa razy więcej rafy koralowej niż obecnie. Czy sto lat później korale będą już tylko historią?

Zachodzące w ziemskiej atmosferze zmiany klimatyczne powodują nie tylko zmianę średnich temperatur na powierzchni Ziemi, ale także odpowiadają za rosnącą częstotliwość gwałtownych zjawisk meteorologicznych. Powodzie czy huragany stały się częstsze oraz pojawiają się w miejscach, w których dotychczas ich nie doświadczano.

Jak powstrzymać wzrost średnich temperatur na powierzchni Ziemi? Wiadomo. Drastycznie ograniczyć emisję gazów cieplarnianych. Problem w tym, że szanse na to są niewielkie. Od wielu lat ekolodzy przekonują, że trzeba podjąć drastyczne działania, a przemysł jak emitował tak emituje.

Bardzo często z pewną pogardą podchodzi się do młodych aktywistów, którzy protestują i domagają się od rządów działań w sprawie walki z katastrofą klimatyczną. Nowe badania pokazują, że mają powód – nie tylko dlatego, że to one będą żyć w świecie pogrążonym w skutkach kryzysu.

Lodowce Grenlandii topnieją, lodowce na Antarktydzie topnieją, Rosjanie budują całoroczny szlak żeglugowy przez Arktykę, w której coraz mniej jest lodu. Takie zmiany zawsze zachodziły w historii Ziemi. Ślady po tych zmianach naukowcy właśnie znaleźli głęboko pod dnem Morza Północnego.