Gwiazdy

Pod koniec 2020 roku wskutek zerwania lin podtrzymujących instrumenty naukowe, zniszczeniu uległ radioteleskop w Arecibo, do niedawna największy radioteleskop na świecie. Choć nie wiadomo jeszcze, czy zostanie odbudowany, to zebrane przez niego dane wciąż dostarczają fascynujących informacji o przestrzeni kosmicznej. 

Ponad trzy lata temu astronomowie po raz pierwszy zaobserwowali zarówno fale grawitacyjne jak i promieniowanie świetlne wyemitowane w zderzeniu dwóch gwiazd neutronowych. Problem w tym, że już dawno nie powinno być po nim śladu. A  jest. 

Astronomowie  z Europejskiej Agencji Kosmicznej opublikowali właśnie zdjęcie bardzo ciekawej i bardzo nietypowej gwiazdy. Czegoś takiego jak dotąd jeszcze nigdy nie obserwowano.

Między rodziną planet a rodziną gwiazd znajduje się pokaźna grupa obiektów pośrednich: brązowych karłów, tzw. nieudanych gwiazd. Astronomowie postanowili sprawdzić jak wyglądają ich atmosfery: czy przypominają gwiazdy, czy jednak planety.

Zdjęcia wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a pokazują, jak szybko ewoluuje najmłodsza znana mgławica planetarna na naszym niebie. W skali kosmicznej za chwile nie będzie po niej śladu.

Zanieczyszczenie światłem nocnego nieba to nie tylko zmora miłośników astronomii i spoglądania w gwiazdy. To także źródło wielu problemów psychologicznych związanych z długotrwałym zakłócaniem naturalnego cyklu dnia i nocy. Brytyjczycy postanowili coś z tym zrobić, zanim będzie za późno.

Pierwsze gwiazdy, które przemierzają Drogę Mleczną z prędkościami dużo większymi od gwiazd otoczenia, odkryto dopiero w 2005 r. Lista takich gwiazd właśnie powiększyła się o 100 procent.

Gdzie się podział lit, który powstał w Wielkim Wybuchu? Odpowiedź na to kosmologiczne pytanie mogą przynieść najnowsze badania dwóch bardzo starych białych karłów.

Wiedza o naszym bezpośrednim otoczeniu gwiezdnym otrzymała właśnie potężną aktualizację. Europejska Agencja Kosmiczna opublikowała właśnie kolejny zestaw danych z satelity Gaia.

Kilka lat temu astronomowie odkryli galaktykę, w której – o dziwo – prawie wcale nie ma ciemnej materii. Teraz już wiadomo, co się tam stało.

W 1670 r. na nocnym niebie w gwiazdozbiorze Liska rozbłysła nowa gwiazda. W ciągu kolejnych kilku miesięcy jasnością zrównała się z Gwiazdą Polarną, a następnie zaczęła ciemnieć, aby zniknąć całkowicie po roku. Teraz naukowcy dowiedzieli się o niej czegoś zaskakującego.

Naukowcy z Teksasu próbujący zajrzeć głęboko w przeszłość wszechświata postulują zbudowanie ogromnego teleskopu na Księżycu.

Ani to gwiazda, ani planeta, takie coś pomiędzy, brakujące ogniwo. Astronomowie z Holandii i z Hawajów opracowali nowy sposób odkrywania brązowych karłów.

22 maja w zwierciadła teleskopów na Ziemi uderzył strumień promieniowania gamma. Astronomowie szybko skierowali w kierunku źródła kilka swoich teleskopów, oczekując czegoś ciekawego. Nie spodziewali się jednak tego, co zobaczyli.

Supernowe to jedne z najbardziej energetycznych eksplozji we wszechświecie. W momencie wybuchu, starzejąca się masywna gwiazda przez chwilę staje się jaśniejsza od całej galaktyki, w której się znajduje, a jednocześnie w ciągu kilku miesięcy jest w stanie uwolnić tyle energii ile słońce uwolni przez całe swoje życie.

Choć Orionidy to nie Perseidy, to jednak w tym roku tak się dobrze składa, że Księżyc nie będzie chętnym, aby poobserwować sobie spadające gwiazdy.

Betelgeza to jedna z najbardziej znanych gwiazd nocnego nieba, jednak z określeniem wielu jej cech astronomowie od dekad mają problemy. Najnowsze informacje pokazują jak mało naprawdę wiemy o tym czerwonym olbrzymie.

Naukowcy z Uniwersytetu w Sydney przeprowadzili obserwacje bardzo egzotycznej pary gwiazd. Jeszcze niedawno gwiazdy te wyglądały zupełnie inaczej, wkrótce nie będą wglądały tak jak dzisiaj.

Centrum Drogi Mlecznej to naprawdę tłoczne miejsce. W samym środku galaktyki znajduje się supermasywna czarna dziura o masie ponad 4 mln razy większej od masy Słońca. Bezpośrednio czarną dziurę otacza największa gromada gwiazd składająca się z kilkudziesięciu milionów gwiazd. Teraz zaczynamy rozumieć, dlaczego jest ona tak duża.

Zespół europejskich astrofizyków podejrzewa, że we wszechświecie może istnieć całe mnóstwo gwiazd bozonowych - teoretycznych, przezroczystych obiektów zbudowanych z samych bozonów.