Życie pozaziemskie

Masywne gwiazdy żyją stosunkowo krótko (im masywniejsze, tym krócej), a swoje życie kończą w spektakularnych eksplozjach supernowych. Liczba takich eksplozji we wszechświecie zgadza się z przewidywaniami teoretycznymi. Problem jednak w tym, że bardzo daleko we wczesnym wszechświecie jest ich zaskakująco mało. Teraz naukowcy odkryli, dlaczego tak mogło nam się wydawać.

Rozważania dotyczące obcych cywilizacji wymagają bardzo otwartego umysłu. Być może widzimy na co dzień dowody aktywności obcych we wszechświecie, ale nie wiemy, że to właśnie tego powinniśmy szukać? Taką możliwość dopuszczają właśnie naukowcy z Imperial College w Londynie.

Od ponad dwudziestu lat astronomowie bezustannie odkrywają nowe planety krążące wokół gwiazd innych niż Słońce. Aktualnie katalog znanych planet pozasłonecznych liczy ponad 4000. Mimo to astronomowie wciąż nie znaleźli ani jednego księżyca krążącego wokół którejkolwiek z tych planet. Dlaczego?

Ktoś jeszcze pamięta o raporcie UFO, który kilka tygodni temu w końcu dostarczono do Kongresu? Całkiem możliwe, że nie. Są jednak ludzie, którzy przekonują, że wbrew pozorom raport ten wręcz zwiększa ich przekonanie, że obserwowane niezidentyfikowane obiekty latające mogą być wytworem pozaziemskiej inteligencji. Zaraz, jak to?

Niepozorny lodowy księżyc Saturna o średnicy zaledwie 500 km może być najbardziej obiecującym miejscem w Układzie Słonecznym dla poszukiwaczy życia pozaziemskiego.

Czy istnieje inteligentne życie we wszechświecie poza Ziemią? W najnowszym artykule naukowcy wskazują, że być może szukamy go nie tam, gdzie potrzeba.

– Wywróci to do góry nogami nasz świat, filozofie, religie. Prędzej czy później do tego dojdzie, jestem przekonany – mówi Loeb w specjalnym wywiadzie dla Spider's Web+. Astrofizyk z Uniwersytetu Harvarda zasłynął ogłoszeniem, że słynna planetoida 'Oumuamua ma być dowodem na istnienie pozaziemskich cywilizacji. Teraz wydał na ten temat książkę.

Po wielu miesiącach oczekiwania, w piątek wieczorem opublikowano raport przygotowany na zlecenie Kongresu Stanów Zjednoczonych dotyczący spotkań z niezidentyfikowanymi obiektami latającymi.

Od ponad dwóch dekad astronomowie znajdują w przestrzeni kosmicznej tysiące planet. Obiekty, które kiedyś wydawały się ulotne, a wręcz przypisane tylko do Układu Słonecznego okazały się - ku radości astronomów - czymś powszechnie występującym we wszechświecie.

Astronomowie poszukujący planet pozaziemskich korzystają z różnych metod. Jedną z nich jest metoda tranzytów. Pytanie, czy obce cywilizacje też są w stanie dojrzeć Ziemię przechodzącą na tle Słońca.

Kiedy myślimy o największych wirujących obiektach we wszechświecie, najpierw do głowy przychodzą planety, gwiazdy, duże gwiazdy. Potem sobie uświadamiamy, że w sumie przecież galaktyki spiralne są spiralne, bo… wirują. Gdzie się jednak to szaleństwo kończy?

Japońscy naukowcy odkryli właśnie niezwykle silny wiatr w galaktyce odległej od nas o rekordowe 13,1 mld lat świetlnych. Jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że wszechświat ma 13,7 mld lat, to wyjdzie na to, że były one naturalnym procesem obecnym przy powstawaniu wszystkich galaktyk.

Szukajmy nowych układów planetarnych, badajmy tworzące je planety, być może w ten sposób znajdziemy życie pozaziemskie. Owszem, ale zapominamy o miliardach innych miejsc, w których to życie może się chować.

Jeżeli wszystko dobrze pójdzie, w 2025 r. w przestrzeń kosmiczną poleci Kosmiczny Teleskop Nancy Grace Roman, wcześniej znany także jako WFIRST. Naukowcy podejrzewają, że za jego pomocą będziemy w stanie w końcu rozwiązać zagadkę rozszerzania się wszechświata.

O tym, że Europa, jeden z lodowych księżyców Jowisza, jest jednym z najbardziej ekscytujących obiektów Układu Słonecznego, wiemy nie od dzisiaj. Wszak nie każdy glob w naszym otoczeniu pod skorupą lodową skrywa warunki sprzyjające powstawaniu życia. Teraz naukowcy dowodzą, że Europa może być… jeszcze bardziej ekscytująca.

Raz na jakiś czas na Ziemi pojawiał się naukowiec, który wymyślał nową koncepcję, teorię czy instrument, które następnie wywracały całą naszą dotychczasową wiedzę. Być może tak samo jest teraz. Rozmawiamy z pomysłodawcą Kraterowego Radioteleskopu Księżycowego.

Naukowcy odkryli na Marsie coś, co wygląda jak grzyby, które w trakcie badań zdawały się rosnąć. Co więcej, taki sam rodzaj grzybów zdaje się rosnąć także na przysłanym z Ziemi łaziku. Szokujące? Tak zapewne byłoby, gdyby inni naukowcy szybko nie sprawdzili, o co tak naprawdę chodzi.

Pytanie, czy jesteśmy sami we wszechświecie to jedno z najważniejszych - jeżeli nie najważniejsze - pytanie, na które odpowiedzi ludzkość poszukuje od tysięcy lat. Naukowcy przekonują, że ten stan rzeczy może się wkrótce zmienić.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a to nasze okno na odległy wszechświat. W odległości 10 mld lat świetlnych od Ziemi astronomowie dostrzegli właśnie za jego pomocą dwa podwójne kwazary znajdujące się w łączących się galaktykach. A to dopiero początek.

Jeszcze trzy dekady temu naukowcy zastanawiali się, w jaki sposób powinni szukać planet hipotetycznie krążących wokół innych gwiazd. Od tego czasu jednak wiele się zmieniło i już teraz naukowcy zastanawiają się, czego szukać w atmosferach takich planet, aby potwierdzić, że na ich powierzchni jest życie. Ciekawe, czy z pierwszym odkryciem pójdzie równie szybko.