Życie pozaziemskie

Astronomowie korzystający z Wielkiego Teleskopu Kanaryjskiego odkryli przedstawicielkę bardzo rzadkiej klasy galaktyk. Jak to często w astronomii bywa, odkrycie zupełnie nie pokrywa się z obowiązującą wiedzą o powstawaniu takich obiektów.

Co było przed Wielkim Wybuchem? Otóż nie było nic, ba, nie było nawet żadnego przed, bowiem czas też nie istniał. Najczęściej właśnie taką odpowiedź na to niezwykle skomplikowane pytanie możemy usłyszeć. Sir Roger Penrose, tegoroczny laureat Nagrody Nobla z fizyki ma jednak inne zdanie na ten temat.

Supermasywna czarna dziura otoczona krążącymi wokół niej sześcioma galaktykami, a to wszystko niecały miliard lat po Wielkim Wybuchu – taki właśnie obraz astronomowie z Bolonii dostrzegli w zwierciadle jednego z największych teleskopów na świecie. To pierwszy przypadek odkrycia tak masywnego układu w tak wczesnym wszechświecie.

Zmierzyć całkowitą ilość materii we wszechświecie? To brzmi jak definicja niewykonalnego zadania. Przynajmniej na pierwszy rzut oka. Zespół badaczy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside twierdzi jednak, że właśnie tego dokonał.

Astronomowie zajmujący się badaniem bardzo wczesnych etapów ewolucji wszechświata mają powody do radości. Być może wkrótce otrzymają niesamowite ciekawe narzędzie do badania okresu, kiedy powstawały pierwsze gwiazdy we wszechświecie.

Królewskie Towarzystwo Astronomiczne poinformowało właśnie, że w atmosferze Wenus naukowcy odkryli związki chemiczne, które silnie wskazują na istnienie jakiejś formy życia w obłokach planety.

Poszukiwanie cywilizacji pozaziemskich to jedno z najtrudniejszych zadań nauki. Proces poszukiwania trwa od kilkudziesięciu lat, ale jak na razie nie przyniósł ani jednej detekcji. Niedawno naukowcy znacząco zwiększyli liczbę analizowanych gwiazd i... nic to nie dało.

Ta historia nie ma końca. Najnowsze obliczenia przeprowadzone przez zespół astronomów z Uniwersytetu w Oregon wskazują, że wszechświat ma około 12,6 miliarda lat. To o ponad miliard lat mniej niż aktualnie obowiązujące szacunki.

Spektakularna trójwymiarowa mapa wszechświata ukazała nam jedną z największych kiedykolwiek odkrytych struktur kosmicznych – rozciągającą się na 1,4 mld lat świetlnych ścianę składającą się z setek tysięcy galaktyk.

Wiemy już, jaką masę posiada najszybciej rosnąca czarna dziura we wszechświecie. Dzięki badaniom prowadzonym przez zespół astronomów z Australian National University wiemy także, w jakim tempie pożera ona otaczającą ją materię.

Czasami zdarza się tak, że astronomowie podczas obserwacji natrafiają na obiekt, którego teoretycznie nie powinno być tam gdzie go obserwują. Tak było gdy po raz pierwszy astronomowie odkryli planetę gazową, która krążyła niezwykle blisko swojej gwiazdy, tzw. gorącego jowisza. I tak samo jest teraz, kiedy w danych pojawia się olbrzymi kwazar, który zasadniczo nie miał kiedy powstać.

Naukowcy z Nottingham rzucili się na głęboką wodę i zaczęli liczyć czy w naszej galaktyce istnieje jeszcze jakieś inteligentne życie. Wyszło im, że tak. I to nie jedno.

Galaktyki spiralne podobne do naszej galaktyki, Drogi Mlecznej, powstawały stopniowo, z czasem zyskując swoją ogromną masę. Tak przynajmniej uważali dotychczas astronomowie. Najnowsze odkrycie podważa jednak tę teorię.

Poszukując życia pozaziemskiego, naukowcy szukają przede wszystkim planet podobnych do Ziemi, znajdujących się w ekosferach wokół gwiazd, najlepiej podobnych do Słońca. Okazuje się jednak, że życie może istnieć także w innych miejscach.

Kwestia tego gdzie po raz pierwszy pojawiło się życie na Ziemi wielu naukowcom na całym świecie spędza sen z powiek. Jedna z częściej powtarzanych teorii mówi, że mogło do tego dojść w otoczeniu kominów hydrotermalnych istniejących na dnie oceanów pokrywających Ziemię 4,5 miliarda lat temu.

Jednym z podstawowych założeń kosmologicznych jest to, że wszechświat wygląda mniej więcej tak samo w każdym kierunku, jeżeli zajrzymy wystarczająco daleko. Najnowsze badania przeprowadzone za pomocą obserwatoriów kosmicznych Chandra oraz XMM-Newton podważają jednak to założenie.

PSO J030947.49+271757.31 to katalogowe oznaczenie najodleglejszego blazara, jakiego dotąd udało się zaobserwować. Światło, które od niego do nas obecnie dociera, zostało wyemitowane, gdy wszechświat miał mniej niż miliard lat, czyli jakieś 13 mld lat temu.

Tiofeny to związki organiczne, które na Ziemi można znaleźć w węglu, ropie naftowej i co ciekawe w białych truflach. Niedawno tiofeny zostały odkryte także na Marsie. Badacze uważają, że ich obecność tam wskazuje na obecność życia na wczesnym Marsie.

Zespół badaczy z Uniwersytetu Harvarda, Plex Corp oraz Bruker Scientific LLC odkrył cząsteczki białka wewnątrz meteorytu. Artykuł naukowy opisujący odkrycie opublikowano w serwisie preprintów naukowych arXiv.

Astronomowie poinformowali, że odkryta niedawno planeta dwukrotnie większa od Ziemi może potencjalnie sprzyjać powstaniu na niej życia. Oznacza to, że być może będziemy mogli rozpocząć poszukiwania życia na planetach znacząco większych od Ziemi, a mniejszych od Neptuna.