Życie pozaziemskie

Do niedawna jedynym miejscem w Układzie Słonecznym, o którym wiedzieliśmy, że stale występuje w nim ciekła woda, była Ziemia. Woda wymaga przecież temperatury powyżej zera w skali Celsjusza, by pozostawać w stanie ciekłym, a jak wiadomo im dalej od Słońca, tym zimniej. Te dwie trywialne, znane przez każdego prawdy nie są jednak powodem do tego, by na odległych globach, jakimi są księżyce Jowisza lub Saturna miało nie być płynnej wody.

Naukowcy z NASA pracują nad robotycznym wężem, który będzie poszukiwać życia na księżycu Saturna - Enceladusie. Urządzenie będzie nosić nazwę EELS (od angielskiego Exobiology Extant Life Surveyor, co można przetłumaczyć jako Poszukiwacz Aktywnego Życia Pozaziemskiego), co kojarzy się raczej z węgorzem niż wężem, „eel” to w końcu węgorz po angielsku. Artystyczną wizję tego, jak będzie wyglądał, możecie zobaczyć na ilustracji poniżej.

Czy jesteś ciekawy, czy na innych planetach lub księżycach istnieje życie? Jeśli tak, to z pewnością zainteresuje cię projekt NASA o nazwie Exobiology Extant Life Surveyor (EELS). To robot, który wygląda jak wąż, umie chodzić i pływać, a jego głównym zadaniem będzie poszukiwanie dowodów na obecność życia na lodowych księżycach naszego układu słonecznego.

Europa to skuty wodnym lodem, nieco mniejszy od ziemskiego księżyc Jowisza. Ten biały obiekt poprzecinany jest nieregularnymi brązowymi liniami. Pod powierzchnią wiecznie zamarzniętej powłoki, która go pokrywa, kryje się wodny, zasolony ocean mogący być środowiskiem dogodnym do rozwoju w nim życia.

To będzie przełom w poszukiwaniu życia poza Ziemią - pisał dziś na Spider's Web Rafał Dadura, informując, że to AI pomoże nam odkryć sygnał od obcych.Może tak będzie. Jednak jeśli tak się stanie, to prawdopodobnie w dłuższej perspektywie oznaczać będzie zagładę Ziemi. Już tłumaczę dlaczego.

Międzynarodowy zespół naukowców pod przewodnictwem uczonych z Uniwersytetu w Toronto skorzystał z pomocy sztucznej inteligencji przy poszukiwaniu odpowiedzi na jedno z najstarszych pytań ludzkości: czy poza Ziemią istnieje inteligentne życie?

Około 13,8 miliardów lat temu miało miejsce wydarzenie, które dało początek wszechświatowi, w którym obecnie żyjemy. Wtedy to miała powstać wszelka materia, energia i oddziaływania. Więcej, wtedy najprawdopodobniej pojawiły się przestrzeń i czas. Od lat naukowcy próbują zrozumieć, co wydarzyło się w pierwszych chwilach istnienia wszechświata. Sam moment wielkiego wybuchu, a tym samym jego przyczyny i moment zerowy są nieosiągalne, choć już teraz wydaje się, że wiemy co się wydarzyło zaledwie ułamek sekundy po Wielkim Wybuchu. Pytanie, czy jednak na pewno wiemy wszystko?

Astronomowie spoglądają we wczesny wszechświat i... nic nie pasuje do siebie. Skąd tam się wzięły tak masywne czarne dziury. Od początku istnienia wszechświata nie upłynęło wystarczająco dużo czasu, aby mogły one tak bardzo urosnąć. Coś tu jest bardzo nie tak.

Składniki potrzebne do powstania życia mogły powstawać jeszcze przed powstaniem planet w naszym Układzie Słonecznym. Takie niesamowite wnioski płyną z badań próbki pochodzącej z asteroidy Ryugu.

Wodór jest absolutnie najpowszechniejszym składnikiem wszechświata. Odpowiada on za 75 proc. całej jego masy. Spoglądając w przestrzeń kosmiczną, można zobaczyć rejony, w których znajduje się więcej wodoru atomowego oraz rejony, gdzie wodór jest zjonizowany, nie wspominając już o wszystkich związkach chemicznych, których składnik stanowi. Te różne stany mówią wiele o procesach zachodzących we wszechświecie w wielkiej skali i na przestrzeni całej jego historii.

Wszystko, co dzisiaj obserwujemy we wszechświecie miało swój jeden wspólny początek 13,8 miliarda lat temu. Wtedy to w Wielkim Wybuchu powstał wszechświat. Na początku jednak nie było w nim ani galaktyk, ani nawet tworzących ich gwiazd.

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba od samego początku był instrumentem, który miał odkrywać przed nami najodleglejsze rejony wszechświata. Jak się okazuje jest w tym całkiem dobry. Teleskop właśnie odkrył cały zbiór zaskakująco odległych galaktyk.

Naukowcy z Uniwersytetu w Warwick zidentyfikowali jedną z najstarszych wciąż istniejących gwiazd w naszej galaktyce. Właściwie mówimy w tym przypadku o pozostałości po gwieździe podobnej do Słońca, czyli o stygnącym białym karle.

Od ponad dwudziestu lat astronomowie bezustannie odkrywają nowe planety krążące wokół innych gwiazd niż Słońce. Część z nich ma swoje odpowiedniki w naszym układzie planetarnym, a część nie. Naukowcy jednak przyznają, że istnieje kategoria planet, które powinny być nawet bardziej przyjazne życiu niż Ziemia. I w naszej galaktyce są ich miliony.

Czerwone karły to z jednej strony najpowszechniej występujące, a z drugiej najbardziej nieprzewidywalne gwiazdy w naszej galaktyce. Naukowcy od dawna obserwują planety skaliste krążące wokół takich gwiazd. Jak na razie jednak nie ma odpowiedzi, czy na tych planetach może istnieć jakieś życie.

Poszukując życia pozaziemskiego we wszechświecie zazwyczaj myślimy o odległych planetach krążących wokół gwiazd innych niż Słońce. Tymczasem naukowcy wskazują, że życie pozaziemskie może istnieć także w Układzie Słonecznym. Nie, nie na Marsie.

Głównym zadaniem łazika Perseverance, który wylądował na dnie krateru Jezero na Marsie w lutym 2021 r. było poszukiwanie śladów obecnego lub przeszłego życia, które potencjalnie mogłoby tam istnieć. Wszystko wskazuje na to, że łazik wkrótce może osiągnąć zamierzony cel.

Poszukiwanie życia pozaziemskiego na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat przypomina poszukiwanie igły w gigantycznym stogu siana i to w sytuacji, w której nikt nam nie powiedział, że jakaś igła w ogóle musi tam być. Mimo to naukowiec ze Szwajcarii mówi, że wkrótce proces poszukiwań przyniesie pożądane skutki.

Jakie rozmiary ma wszechświat? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta. Co nieco wiemy o obserwowalnym wszechświecie, czyli tym, który - jak sama definicja wskazuje - możemy zaobserwować.

Międzynarodowy zespół astronomów postanowił stworzyć Uchuu - symulację… całej ewolucji większej części wszechświata. Teraz każdy może przyjrzeć się dowolnej galaktyce na przestrzeni blisko 14 mld lat.