Satelity

Temat poniedziałkowego testu broni antysatelitarnej nie schodzi z czołówek portali. Analizą zdarzenia zajmują się instytucje i obserwatoria na całym świecie, dzięki czemu codziennie poznajemy nowe szczegóły dotyczące incydentu na orbicie.

Przeprowadzony w poniedziałek przez Rosję test, w wyniku którego satelita Kosmos 1408 uległ zniszczeniu i zamienił się w chmurę odłamków, będzie miał konsekwencje dla bezpieczeństwa na orbicie przez najbliższe lata i dekady.

W poniedziałek, 15 listopada Rosja przeprowadziła test, w ramach którego pociskiem wystrzelonym z Ziemi zniszczyła nieaktywnego satelitę Kosmos 1408. W wyniku testu na orbicie powstała rozległa chmura odłamków, które teraz zagrażają satelitom i Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

A gdyby tak wyrzucić w kosmos satelitę, tak po prostu, bez korzystania z nieekologicznych rakiet? Jest taki plan. Jego pomysłodawcą jest firma SpinLaunch. Pierwszy test już za nami.

23 października chińska rakieta wyniosła na orbitę satelitę Shijian-21. Gdy przyjrzeli się jej Amerykanie, okazało się, że satelita ma bliżej niezidentyfikowanego towarzysza.

Napięcia i chłodna polityka na linii Pekin-Waszyngton nie słabną. Oba kraje próbują potwierdzić swoją pozycję jako najważniejszych potęg w geopolityce XXI wieku. Wojna psychologiczna trwa.

Dotychczas podczas rozmów o niszczeniu wrogich satelitów na myśl przychodziły rakiety zamieniające satelitę w pył lub po prostu zagłuszanie odbiorników na pokładzie satelity. Najnowsze doniesienia mówią jednak o zupełnie nowej broni, jaką dysponują Chiny.

Zawsze miło zobaczyć spadającą gwiazdę. Ale nie tego się spodziewali Amerykanie, którzy 20 października o poranku zobaczyli na niebie niezwykle jasny bolid. Tym razem jednak nie był to meteoroid, który za bardzo zbliżył się do ziemskiej atmosfery i spłonął w niej kończąc w ten sposób swoją międzyplanetarną podróż.

Jeżeli widząc tytuł pomyśleliście o czarnej dziurze, to akurat w tym przypadku się pomyliliście. Chodzi bowiem o zupełnie inny rodzaj dziury.

Orbita okołoziemska staje się z każdym rokiem coraz bardziej zatłoczona. Pół biedy jeżeli znajdują się na niej aktywne satelity, które w razie zagrożenia zderzeniem można nieco przesunąć na wyższą/niższą orbitę. Gorzej jednak kiedy na pokładzie satelity skończy się paliwo. Wtedy staje się on jednym z niebezpiecznych śmieci kosmicznych, nad którym nikt już nie ma kontroli

Na 1 stycznia 2021 r. na orbicie okołoziemskiej znajdowały się 3372 aktywne satelity i 3170 już nieaktywnych. Od tego czasu liczba ta wzrosła o kilkaset sztuk. Czy oprócz innych satelitów coś innego im zagraża?

W latach 60. próbowano zafundować Ziemi sztuczną jonosferę - w postaci pierścienia zrobionego z pół miliarda miedzianych drucików. Oto jak to tego doszło i co z nich zostało na orbicie dziś.

Ładna pogoda, lekki wiatr, dzień jak co dzień i nagle pada internet. Włączasz telewizor - nie działa. Włączasz światło - nie działa. Chcesz zadzwonić - telefony nie działają. Noc natomiast rozświetla niezwykle barwna zorza polarna. To całkiem realny scenariusz.

Nie wszystko, co rakiety wynoszą w przestrzeń kosmiczną, służy do badania kosmosu. Część instrumentów skupia się na monitorowaniu tego, co na Ziemi. Stąd i najnowsze zdjęcia huraganu Henri, który w niedzielę uderzył we wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych.

W erze powstawania kolejnych megakonstelacji satelitów na orbicie okołoziemskiej, a tym samym lawinowego wzrostu liczby obiektów okrążających Ziemię o ryzyku związanym ze zderzeniami takich obiektów mówi się bezustannie. Dopóki jednak używamy słów „może dojść”, „grozi” czy „istnieje ryzyko” jakoś nikt nie bierze tego na poważnie.

Orbita okołoziemska to nie tylko Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, latający miliarderzy, Elon Musk, teleskopy kosmiczne i plany podboju Księżyca i Marsa. To także, a może przede wszystkim, satelity obserwujące Ziemię.

Już w 2024 r. Chiny planują wysłać na Księżyc kolejną misję z niezwykle udanego programu Chang’e. Sonda Chang’e 7 będzie poszukiwała lodu wodnego w okolicach południowego bieguna. Zanim jednak do tego dojdzie, Chińczycy muszą opracować satelitę, który będzie przekazywał dane z kraterów na biegunie do centrum kontroli misji na Ziemi.

Takiego tempa nie powstydziłby się nawet Elon Musk. W ubiegłym tygodniu w ciągu zaledwie czterech dni Chiny wysłały w kosmos trzy różne ładunki. Ostatni raz taka sytuacja miała miejsce na przełomie 2019 i 2020 roku.

Bezpośredni zasięg do niemal każdego miejsca na świecie, najwyższe poziomy bezpieczeństwa i niezależność. To kluczowe cechy teleport satelitarnego, który właśnie uruchomił Exatel. Po ośmiu miesiącach budowy, z możliwości siedmiu ogromnych talerzy na działce w Warszawie mogą już korzystać podmioty państwowe i prywatne.

Już dzisiaj wieczorem nad głowami przelecą nam Starlinki.