Satelity

Ta historia brzmi jak z filmu science-fiction. 6 września 1962 r. w miasteczku Manitowoc w stanie Wisconsin w USA na ulicę Ósmą Północną z impetem spadł niezidentyfikowany obiekt.

W listopadzie 2013 roku Polska zrobiła historyczny krok w dziedzinie badań kosmicznych. Z kosmodromu w Rosji wystartował pierwszy polski satelita naukowy BRITE-Lem, który miał za zadanie obserwować najjaśniejsze gwiazdy naszej galaktyki. Dziesięć lat później satelita nadal pracuje na orbicie i dostarcza danych naukowcom.

Określenie „w kontynentalnej Europie”, a nie „europejski” jest tutaj ważne, bowiem Europa posiada już jedno centrum kosmiczne, z którego latają w kosmos rakiety. To należący do Francji Europejski Port Kosmiczny w Gujanie Francuskiej w Ameryce Południowej.

Polska wkracza w nowy etap kosmicznej ery. Nasz kraj będzie dysponował własnymi satelitami, które będą dostarczać nam cennych danych z obserwacji Ziemi. To wielki krok dla polskiej nauki, technologii i bezpieczeństwa.

Na terenach dzisiejszej Syrii i Iraku znajdują się setki fortów z czasów imperium rzymskiego. Większość z nich została odkryta dopiero niedawno dzięki zdjęciom z satelitów szpiegowskich z czasów zimnej wojny. To niesamowite odkrycie, które zmienia nasze postrzeganie granic i handlu w starożytnym Rzymie. Pokazuje ono jak kosmos i współczesna technologia pomagają zobaczyć ukryte przed naszymi oczami zabytki sprzed ponad tysiąca lat.

Czy zdarzyło ci się patrzeć ostatnio w nocne niebo i zauważyć jakiś obiekt, który porusza się szybko i świeci mocno? Może to był samolot, albo Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, albo… BlueWalker 3. To prototypowy satelita, który ma za zadanie połączyć się bezpośrednio z twoim telefonem komórkowym i zapewnić ci dostęp do internetu w dowolnym miejscu na Ziemi. Naukowcy z Międzynarodowej Unii Astronomicznej ogłosili właśnie, że jednym z najjaśniejszych obiektów widocznych na nocnym niebie nie jest gwiazda ani planeta, ale satelita BlueWalker 3.

Kiedy myślimy o paliwie zasilającym statki kosmiczne to raczej nie myślimy o wodzie. Jak jednak dowodzą prowadzone przy patronacie Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) badania ciecz pokrywająca trzy czwarte powierzchni naszej planety może z powodzeniem stanowić napęd statków krążących po jej orbicie.

Temat zbrojeń w kosmosie już dawno przestał być domeną science-fiction. Wraz z rozwojem technologii i coraz bardziej zaciętą rywalizacją światowych potęg, staje się oczywiste, że kosmos wraz z cyberprzestrzenią będzie kolejną po lądzie, morzu i powietrzu areną jeśli nie wojny, to przynajmniej rosnącego napięcia.

Dla nikogo nie jest tajemnicą, że energia słoneczna jest jednym z najlepszych tzw. źródeł odnawialnych energii elektrycznej. Obok energii wodnej i wiatrowej jest najszybciej rozwijającym się sektorem zielonej energii i już dziś stanowi 3,6 proc. w światowej produkcji prądu.

W efektownym ogniu skończy swój żywot europejski satelita. Naukowcy z Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) spróbują przy okazji dokonać czegoś niespotykanego w historii lotów kosmicznych. Chcą kierować spadającym na Ziemię satelitą Aeolus, który przez pięć lat monitorował wiatry naszej planety. To pierwsza próba kontrolowanego wejścia w atmosferę satelity, który nie został zaprojektowany z myślą o takiej operacji.

Dziś w nocy na niebie można było zaobserwować niesamowity spektakl. Dwa "płonące" obiekty zostawiające za sobą jasny, dobrze widoczny ślad. Wiemy już, co to było.

Jeżeli kiedykolwiek stracisz wiarę lub nadzieję, od jutra będziesz mógł ją znaleźć na częstotliwości 437,5 MHz. Dziś w nocy Watykan wysyła na orbitę ziemską swojego pierwszego satelitę, który oprócz homilii papieża będzie miał na pokładzie urządzenie transmitujące słowa nadziei głowy kościoła katolickiego.

Pierwszy lot w kosmos odbył się w 1957 roku, kiedy ZSRR umieścił na orbicie pierwszego sztucznego satelitę. Cztery lata później w kosmos poleciał pierwszy człowiek - Jurij Gagarin. A już w 1963 r. podpisano pierwszy traktat, który obejmował tematykę zbrojeń i przestrzeni kosmicznej: Układ o zakazie prób broni nuklearnej w atmosferze, w przestrzeni kosmicznej i pod wodą.

Korea Północna podała swoje plany wystrzelenia a orbitę satelity, który najprawdopodobniej będzie służył celom wywiadowczym. Koreańczycy mają zamiar umieścić obiekt w kosmosie między 31 maja a 11 czerwca. Ostrzegli o tym Japonię, ponieważ planowana trajektoria lotu przebiega nad wodami Morza Żółtego i Morza Wschodniochińskiego i zakłada przelot nad wyspami na południowym zachodzie Japonii.

Najnowszy satelita pogodowy Europejskiej Agencji Kosmicznej wysłał na Ziemię swoją pierwszą fotografię przedstawiającą naszą planetę. Zdjęcie wykonane z wysokości 35,5 tys. kilometrów jest niemal wzruszające.

Na orbicie okołoziemskiej krążą tysiące satelitów należących do wielu państw, a także podmiotów prywatnych. Zajmują się przekazywaniem sygnałów telekomunikacyjnych, badaniem pogody, szpiegowaniem, fotografowaniem powierzchni naszej planety dla celów naukowych, a nawet śledzeniem innych satelitów. Na ich pracy i niezawodnym działaniu opierają się dziś niezliczone dziedziny na całym świecie. Co by się stało gdyby ktoś, na przykład hakerzy, przejął nad nimi kontrolę?

Jesteśmy obecnie świadkami nowej złotej ery jeśli chodzi o loty w kosmos. Innowacje pojawiają się niemal co dzień, zapowiadane są nowe przedsięwzięcia, ogłaszane są nowe misje. Naukowcy, inżynierowie i wszelkiego rodzaju badacze starają się stworzyć innowacyjne rozwiązania, które wkrótce mogą zrewolucjonizować badania kosmosu. Jednym z takich przedsięwzięć jest próba stworzenia systemu napędowego dla satelitów opartego na wodzie.

Siły Kosmiczne Stanów Zjednoczonych, czyli US Space Force, zapowiedziały podjęcie działań w celu budowy orbitalnej stacji serwisowej i kosmicznego hubu. Opiewający na 1,6 mln dolarów kontrakt został przyznany firmie Arkisys. W jego ramach ma powstać platforma satelitarna, która w przyszłości ma również zastosowanie w komercyjnej eksploracji kosmosu. Celem jest budowa autonomicznej platformy satelitarnej o nazwie „The Port", która ma posiadać trzy ramiona - przypominając terminal lotniskowy, do którego podjeżdżają samoloty.

Orbita okołoziemska już od wielu lat jest środowiskiem, w którym największe potęgi militarne na świecie prowadzą działania wywiadowcze. Do niedawna satelity szpiegujące skupiały się na obserwowaniu tego, co się dzieje na terytorium wrogich państw, fotografowaniu tajnych instalacji, czy monitorowaniu ruchu wojsk. Teraz jednak coraz częściej satelity znajdujące się na orbicie śledzą… satelity należące do wrogich państw, podlatując do nich i badając je z bliska.

Zaledwie kilkanaście godzin temu na orbitę trafiło dwadzieścia jeden nowych satelitów. W ciągu najbliższych siedmiu dni ta liczba z pewnością się powiększy. Niby miejsca jest tam dużo, ale jednak z każdym rokiem będzie go coraz mniej, a satelity jednak się psują i mogą stanowić coraz większy problem. W ciągu zaledwie ostatnich 24 godzin dowiedzieliśmy się o dwóch dość istotnych awariach.