Nauka

W 2019 r. w porozumieniu z American Heart Association, Apple wdrożył program badawczy dot. wczesnego wykrywania migotania przedsionków serca. Kilka dni temu udostępniono raport zawierający szerokie informacje nt. długości snu badanych. Wniosek - śpimy zdecydowanie za krótko, a to grozi poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.

Zaledwie 138 lat świetlnych od nas znajduje się planeta o urokliwej nazwie HD-207496b. Naukowcy, którzy ją badają, wskazują, że należy ona do bardzo nietypowego rodzaju planet. Mamy oto do czynienia z planetą znajdującą się na skali w luce między masywnymi planetami skalistymi a małymi planetami gazowymi. Wszystko wskazuje, że może to być młoda gazowa planeta, która za jakiś czas stanie się filmowym wodnym światem.

Jeżeli macie w sobie coś z typowego meteopaty, to z pewnością serdecznie macie już dość ostatniej pogody. Jednego dnia pada śnieg, drugiego świeci słońce, masy powietrza przewalają się z dużymi prędkościami przez kontynent smagając nas to w jedną, to w drugą stronę. To, że dzisiaj jest ciepło, nie oznacza, że jutro nie będzie powrotu zimy. No, żadnych korzyści z tego nie ma.

W zachodniej części Stanów Zjednoczonych, w stanie Utah żyje wyjątkowy organizm, który stanowi w istocie cały ekosystem dla rozmaitych gatunków zwierząt i roślin. „Pando”, bo tak został nazwany od łacińskiego terminu oznaczającego „rozprzestrzenianie”, to drzewostan klonów osiki. Znajduje się na zboczu położonym nad brzegiem jeziora, do którego spływają wody z pobliskich źródeł. Cały organizm zajmuje powierzchnię 106 akrów, czyli ponad 80-ciu boisk piłkarskich!

To nie jest prezent, który chcielibyśmy otrzymać na Walentynki. Niestety takie ryzyko istnieje. W święto zakochanych w naszą planetę może uderzyć planetoida 2023 DW. Takiej wielkości jak ta, która spowodowała Katastrofę tunguską.

Lato idzie. Powoli, bez większego zaangażowania, ale jednak idzie. Dzień jest coraz dłuższy, słońce coraz częściej wygląda zza chmur. Promienie słoneczne coraz częściej wpadają do mieszkań i domów i oświetlają nasze stoły i stojące na nich misy z owocami. Zanim się obejrzymy, będziemy z tych owoców odpędzać muszki owocówki z uporem godnym lepszej sprawy. Zanim jednak zabierzecie się za eksterminację tych niepozornych owadów, musicie zobaczyć to nagranie.

Ilość mikroplastiku w oceanach rośnie na przestrzeni ostatnich czterech dekad w zastraszającym tempie. W ostatnich dwóch dekadach natomiast wrzuciliśmy prawdziwy szósty bieg i pędzimy w tej konkurencji niczym Hołowczyc ku zakrętom. Póki co muzyka gra, silnik przyjemnie wkręca się na obroty i nikt nie myśli o konsekwencjach. Zanim się obejrzymy trzeba będzie dzwonić po lawetę.

Elektrownie jądrowe nie mają ostatnio dobrej prasy we Francji. Informacje o kolejnych problemach, tym razem w elektrowni Penly u północnych wybrzeży kraju z pewnością tej sytuacji nie poprawią.

To się zdarza niezwykle rzadko. Księżyc jest jedynym obiektem na niebie (poza Słońcem), który gołym okiem możemy obserwować jako tarczę, a nie jako świetlny punkt. Mimo tego, że jego tarcza jest usiana kraterami, to mało komu udało się zobaczyć na żywo jak w Księżyc uderza głaz kosmiczny, zapewne przyczyniając się do powstania nowego krateru. Nie mówiąc już o tym, aby takie zdarzenie zarejestrować. Tak było jednak tym razem.

Przygotujcie się na epickie nowości w podróżach kosmicznych! NASA wkrótce ujawni swoje najnowsze, ultranowoczesne kombinezony kosmiczne, które zostaną wykorzystane podczas pierwszych w tym wieku spacerów po Księżycu. Zaprojektowane z myślą o bezpieczeństwie i wydajności, te innowacyjne skafandry zapewnią astronautom nie tylko większą swobodę ruchu, ale również lepszą ochronę przed niebezpieczeństwami, jakie niesie ze sobą przestrzeń kosmiczna.

LLaMa Mety uciekła z jednostek badawczych i teraz w najlepsze hasa sobie po forum, które znane jest jako "jedno z najgorszych miejsc w internecie". Co poszło nie tak?

Blisko 1800 lat temu, na początku nowej ery na nocnym niebie pojawiła się jasna gwiazda, która z pewnością przyciągnęła uwagę sporej części ludzkości. Obiekt ten przez blisko osiem miesięcy fascynował, przerażał i zachwycał ludzi w wielu miejscach na świecie. Niektórych na tyle, że postanowili go opisać w kronikach. Dzięki tym zapiskom wiemy dość dokładnie kiedy doszło do tej eksplozji supernowej i jaki charakter miała gwiazda, której pozostałość astronomowie obserwują po dziś dzień.

Orbita okołoziemska to przeraźliwie puste miejsce. Gdyby uogólniać, to można przyjąć, że zasadniczo pięćset kilometrów nad powierzchnią Ziemi jest pusto i nie ma tam nic. Czymże bowiem jest te pięć, sześć tysięcy satelitów krążących wokół Ziemi. Problem jednak w tym, że każdy z tych obiektów porusza się z ogromną prędkością i pojedyncze zderzenie między dwoma dowolnymi z nich może mieć bardzo poważne konsekwencje. Szczególnym przypadkiem takiego zderzenia dotyczy dwóch obecnie działających załogowych stacji kosmicznych.

Poszukiwanie alternatywnych, ekologicznych i czystych źródeł energii to jedno z najważniejszych zadań stojących przed cywilizacją zamieszkującą trzecią planetę od Słońca. Jakby nie patrzeć, od sukcesu tych poszukiwań zależy, jeżeli nie dalsze istnienie tej cywilizacji, to jakość jej życia na tejże planecie. Z tego też powodu należy się cieszyć, kiedy okazuje się, że naukowcy odkrywają zupełnie nowe źródło energii elektrycznej. Tym razem jest nim… powietrze. Tak po prostu.

To będzie przełom w poszukiwaniu życia poza Ziemią - pisał dziś na Spider's Web Rafał Dadura, informując, że to AI pomoże nam odkryć sygnał od obcych.Może tak będzie. Jednak jeśli tak się stanie, to prawdopodobnie w dłuższej perspektywie oznaczać będzie zagładę Ziemi. Już tłumaczę dlaczego.

Międzynarodowy zespół naukowców pod przewodnictwem uczonych z Uniwersytetu w Toronto skorzystał z pomocy sztucznej inteligencji przy poszukiwaniu odpowiedzi na jedno z najstarszych pytań ludzkości: czy poza Ziemią istnieje inteligentne życie?

W 1800 roku astronomowie prowadzący obserwacje za pomocą największego w Europie teleskopu w obserwatorium Lilienthal zawiązali nieformalną grupę, której głównym zadaniem miało być poszukiwanie brakującej - jak się wtedy zdawało - planety Układu Słonecznego. Miałaby ona znajdować się w przestrzeni między orbitą Marsa i Jowisza.

Po wielu latach opóźnień w przygotowaniu rakiety Space Launch System pod koniec 2022 roku w końcu doczekaliśmy się startu misji Artemis I, pierwszej misji całego programu Artemis, w ramach którego ludzie mają wrócić na powierzchnię Księżyca.

Żyjemy w czasach prawdziwego podboju kosmosu. Najlepszym dowodem na to jest nasza aktywność na powierzchni czwartej planety od Słońca. Owszem ludzi na Marsie jednak nie było, jednak odwieczna cisza i szum wiatru, które dominowały na powierzchni Czerwonej Planety od 2004 roku, zakłócane są przez dźwięk metalicznych kół łazików przysłanych na miejsce przez cywilizację zamieszkującą trzecią planetę od Słońca. To one, jako nasi wysłannicy pokazują nam, jak wygląda powierzchnia Marsa i obserwowane z niej niebo.

Dużych, ciemnych planetoid w Pasie Głównym rozciągającym się między orbitami Marsa i Jowisza jest całkiem sporo. Powszechnie przyjmuje się, że krążą one wokół Słońca od samego początku istnienia Układu Słonecznego cztery i pół miliarda lat temu. Kiedy wewnętrzne planety skaliste i zewnętrzne planety gazowe powstawały, planetoidy już tam były. Mimo tego, że obiekty te są obserwowane od dziesięcioleci, to wciąż skrywają one sporo tajemnic. Jedna z nich właśnie została odkryta i z pewnością w najbliższym czasie zapewni im sporo uwagi.