Assassin's Creed - sztuka samodoskonalenia

W gronie tych ekip gdzieś mi tam mignęło Sports Interactive, polski CD Projekt RED, swego czasu (dawno i nieprawda) 3DO, ale to do Ubisoftu mam tym większy szacunek, ponieważ jest GIGANTEM. Ubisoft wcale nie musiał poprawiać Assassin's Creed. Pierwsza część sprzedawała się znakomicie i choć krytycznych opinii nie brakowało, firmie udało się stworzyć i rozreklamować nową markę, która swoją popularnością udanei zastąpiła zużytych w tamtym okresie nieco już Sama Fishera i Księcia Persji.

A jednak im się chciało, taki to ambitny jest ten Ubisoft z piękną (jak na branżę gier, gdzie nawet Sid Meier łapie się do pierwszej dziesiątki) Jade Raymond dowodzącą zespołem odpowiedzialnym za przygody kolejnych asasynów. I kiedy Assassin's Creed 2 pod wieloma względami wyeliminował podstawowe błędy jedynki, dodając przy tym sporo od siebie, wszyscy zakrzyknęli - "geniusze, rewelacja!" (choć nie sposób się nie zgodzić z faktami, polecam uwadze moje odmienne stanowisko: o tutaj).

Tym samym Ubisoft był nie tylko królem świata z dobrze wypromowaną marką w postaci Assassin's Creed, ale w przeciwieństwie do pierwszej części gry, druga - zdaniem wielu - była bardzo bliska ideałowi. Mogli spocząć na laurach, sprzedawać DLC i liczyć pieniążki.

I wtedy na scenę wchodzi Brotherhood. Cały na biało! Ubisoft zdeklasował dwie swoje poprzednie produkcje dodając do asasyńskiego słownika listę pojęć niemalże koniecznych. Kiedy wszystkim wydawało się, że gra w zasadzie dobiła już do ideału, ostatecznie dzieło zwieńczył jeszcze lepszy Revelations, odchodzący przy tym od nieco już znoszonej Italii. Stopień w jakim twórcy Assassin's Creed z każdą kolejną grą uczyli się robić genialną produkcję jest niesamowity.

Wychowałem się na Electronic Arts. EA robi często świetne gry, ale to chyba najgorsza, najbardziej pazerna firma w świecie gier. Nawet Activision z Bobbym Kotickiem nie wydaje się w żądzy pieniądza aż tak bezlitosne i ostentacyjne. EA bezpardonowo potrafiło przez laty wydawać coraz marniejsze produkcje ze znanych serii, wysysając z nich ostatnie siły witalne. I nie wtedy kiedy gracze zaczęli krzyczeć, nie wtedy gdy przestali kupować, tylko gdy hurtem zaczęli podpalać w sklepach półki zawierające ze sobą aktualnie popsute gry z EA'owskiej serii (FIFA, NBA, Need for Speed, Medal of Honor, etc.), dopiero wtedy decydowano się na zmiany.

Ubisoft, gigant wcale niewiele mniejszy od EA, z równie błyszczącym portfolio, prezentuje zupełnie odmienne podejście. I to się chwali, choć firma ma swoje prywatne demony i tak naprawdę nie wiadomo jeszcze jak długo będzie produkowała zawodowe gry, a kiedy zajmie się wyłącznie produkcją uwłaszczających godności prawdziwego gracza online'owych Settlersów.

O Assassin's Creed 3 szerzej na łamach Spider's Web wkrótce napisze Wam jednak redaktor Kosiński, którego z tego powodu tak czysto po polsku nienawidzę (a niech mu się rozładują baterie w padzie, niech go podstarzali eksperci od gry w Mario obrzucą paprykarzem!). Nawet jeśli Ubisoft dorówna poziomem Brotherhood czy Revelations, to będzie znakomicie. Jeśli jednak tendencja się utrzyma, to zdejmujmy czapki kaptury z głów już teraz, bo nadchodzi najlepsza gra akcji w historii. Byle do wtorku!