Jakub Kralka

W tej całej tzw. „śmierci CD-Action”*, magazynu w ogóle mi nie szkoda, bo to i tak trwał o kilka lat za długo. Żal mi smugglera. 

Dawno dawno temu miałem taki etap, kilka lat, że hurtem pochłaniałem tygodniki – był Newsweek, Wprost oraz Uważam Rze, a swoje momenty miało nawet Do Rzeczy. 

Miałem kiedyś spotkanie z klientem. Nie szło, po prostu nie szło, czasem nie ma chemii.

Kanał Sportowy z perspektywy każdego, kto interesuje się sportem, jest – jak dotąd – medialny wydarzeniem 2020 roku. 

Kiedy ekipa Larian Studios w kilku entuzjastycznych i dowcipnych filmikach zapowiedziała, że uznano ją za godną, by robić Baldur’s Gate 3, miałem nadzieję, że dobrze wiedzą, co robią. 

W swoim życiu napisałem sporo słabych tekstów, wiele średnich, dużo dobrych i kilka wybitnych.

Jeżeli chcecie poznać moje zdanie na temat serialu The New Pope, przeczytajcie sobie liczącą już ponad 3 lata „recenzję” serialu The Young Pope, którą popełniłem na łamach Spider’s Web. Kontynuacja to to samo, tylko gorzej, mniej spójnie i bliżej profanum. 

W moim bezpośrednim otoczeniu jestem chyba jedynym „power-userem” Gmaila oraz poczty G Suite (czyli Gmaila, ale za pieniądze). 

Dwa miesiące temu wystartowała usługa Apple TV+. Z jednej strony chwalę sobie, że rynek streamingu rośnie, a z drugiej uważam to za przekleństwo, bo kiedy był tylko Netflix, życie stało się prostsze. Dziś ponownie coraz bardziej komplikują się sprawy multimedialne, każąc wybierać między kilkoma platformami lub – ku rozpaczy portfela – opłacać je równocześnie. 

Skończyłem jakiś czas temu oglądać pierwszy sezon Wiedźmina. To bardziej opinia mediów czy widzów, niż oficjalne stanowisko platformy, ale niektórzy wieścili, że będzie to taka Gra o Tron Netfliksa. 

Moja przygoda z case’ami do telefonów zaczęła się w październiku 2017 r. Choć to nie do końca prawda, bardziej właściwy byłby rok 1999. 

Pisanie recenzji Football Managera jest jedną z bardziej bezużytecznych rzeczy, jakie można robić. Pisanie recenzji Football Managera w roku poprzedzającym rok widoczny na okładce, jest ponadto bezprzedmiotowe. 

John Lundstram. Jeśli nie znacie, to można wam wybaczyć. Pomocnik Sheffield United. Jeśli nie znacie, to też można wam wybaczyć. Nie mylcie ich z Sheffield F.C., czyli pierwszym klubem piłkarskim świata. Tych wypadałoby kojarzyć. 

Kilka dni temu napisałem na Spider’s Web, że – niestety – nie będę płakał po Playboyu, ponieważ w odróżnieniu od opinii, które można czasem usłyszeć, nie uważam go za magazyn, w którym „można znaleźć ciekawe treści”. Nie, mnie się Playboy z Polski kojarzył z klasycznym Sebix Monthly. 

Trudno mi powiedzieć ile dekoltów, pośladków i celulitu kobiet omówiono na Gazeta.pl lub w powiązanych z nią serwisach od czasu, gdy w ramach walki z seksizmem kupiła, a następnie zamknęła Twój Weekend. 

Byłem tam. Byłem tam w 1994 roku, kiedy to czasopismo dla dzieci Mickey Mouse zamieniło się w Kaczora Donalda. Za sprawą pobliskiego antykwariatu byłem tam zresztą jeszcze wcześniej. Ale zacznijmy wszystko po kolei. 

29 października 1969 r. ustabilizowano połączenie sieciowe między uczelniami UCLA i Stanford. Tak narodził się ARPANET, który zdaniem niektórych uchodzi za symboliczny początek internetu, który znamy dzisiaj. Pierwszą wiadomość naukowcy wysłali sobie o 22:30, bo – wiadomo – impulsy. Wieczorem taniej. 

Jeśli chodzi o recenzje gier z serii Pro Evolution Soccer, to wprawdzie mógłbym pisać godzinami. Ale nie różniłoby się to wiele od tego, co pisałem rok, dwa, trzy, cztery i pięć lat temu.

Pracuję nad recenzjami FIFA 20 i eFootball PES 2020, bardzo was proszę o jeszcze chwilę cierpliwości, bo równolegle gram w obie i ja jeszcze nie wiem, co ja uważam. Na pewno jednak gołym okiem widać, że FIFA 20 bardzo mocno odstaje graficznie od swojego konkurenta. 

Kilka lat temu polecałem wam na łamach Spider’s Web nowy kanał youtube’owy Mariusza Maksa Kolonko. Że dziennikarz znany z telewizji próbuje swoich sił w internecie. Że przyjemnie się tego słucha. Że ciekawy punkt widzenia. Niestety dziś muszę posprzątać, co nabałaganiłem i po raz ostatni powiem w tej sprawie jak jest.

Kawiarenki internetowe to ważne miejsce na mapie mojej przygody z komputerami. W dzieciństwie uciekało się do nich z trzech powodów. Po pierwsze – impulsy i ich cena. Po drugie – ścisła reglamentacja internetu ze strony rodziców, gdy w domu pojawiło się już stałe łącze. Po trzecie – Counter Strike smakował tam po prostu lepiej.

Kiedy w 2012 r. dołączyłem do redakcji Spider’s Web, moim marzeniem było pić kawę z mlekiem i opisywać historie długowłosych synów amerykańskich matek. I właśnie skończyłem pić ostatnią filiżankę. 

Nigdy nie zapomnę dnia, w którym mój dobry redakcyjny kolega praktycznie przymusił mnie do Things 3. Moje życie dzieli się na to sprzed Things 3 i to po Things 3. Ale w tym poprzedzającym etapie rok spędziłem też z Wunderlist. 

W całej Europie od kilku godzin trwa wielka awaria Wikipedii. Wikipedia nie działa w Wielkiej Brytanii, Włoszech i Polsce, na urządzeniach mobilnych (w tym w aplikacji) i komputerach.  

Biedna jest ta nasza Europa. Nie mamy żadnej poważnej spółki technologicznej, bo trudno za takie uznać Zalando i Spotify, a przemysł kradną nam Chińczycy. 

Idę pograć w coś innego niż Forza – zażartował Maciek Gajewski na widok ekranu mojego telewizora. A ja gram „w Stocha” – zażartowałem, skacząc Spider-Manem z dachu World Trade Center. 

To jest niesamowite, w jak dramatycznych czasach przyszło nam żyć. Ktoś mógłby powiedzieć: wojny, choroby, głód. Owszem, to też są tragedie, ale czy tej rangi? Gdybym w połowie 2012 r. powiedział sobie, że za kilka lat nie mam gdzie odtworzyć płyty CD, pewnie popukałbym się w czoło. 

Początki były niemrawe. Moją pierwszą przygodę z Fantasy Premier League rozpocząłem w sezonie 2013/14, a skończyła się jeszcze w okolicy września. 

Facebook nie jest w stanie procesować się w Polsce, ponieważ jego prawnicy nie znają polskiego. To co oni tu jeszcze w ogóle robią? 

A w ogóle, to nie opowiadałem wam jeszcze o moim nowym hobby. Jak nie oglądałem telewizji prawie w ogóle, tak ostatnio pasjami pochłaniam telewizję dla kobiet.