zwierzęta

Nic śmieszniejszego nie zobaczymy dzisiaj w Internecie. Oto dzika przyroda uchwycona w najbardziej zabawnych, humorystycznych chwilach, jakie można sobie wyobrazić. Oto zwycięzcy konkursu fotograficznego 2018 Comedy Wildlife Photography Awards.

Nie wiem, dlaczego takie coś jeszcze nie powstało. Nie wiem, czy to dlatego, że to zły pomysł, czy przekonanie ludzi do używania byłoby trudne, czy po prostu pomysł nie ma sensu. Mnie wydaje się, że ma i że jego rezultat powinien istnieć od dawna.

Zdradzę Wam mały sekret, moje ostatnie małe “guilty pleasure”. Wieczorami, po całym dniu ostatnią rzeczą jaką przeglądam w necie przed spaniem są… ckliwe artykuliki tym, jak ludzie ratują zwierzęta lub jak zwierzęta kumplują się między sobą. Najdziwniejsze - pomaga!

W serwisie Wykop dodano znalezisko pt.: “Nastolatka dusi kota dla zabawy! Znęcanie się nad kotem proszę o wykop efekt”. Reakcja społeczności była błyskawiczna. Odnaleziono konta dziewczynki, a sprawę zgłoszono odpowiednim instytucjom.

Temat niesporczaka powraca. Mały wojowniczy "miś wodny" (jego angielska potoczna nazwa to water bear) nie zamierza się poddać bez walki. Na Facebooku pod poprzednim wpisem poświęconym tym trudnym do pokonania zwierzątkom ktoś napisał, że skoro tak się staramy ubić niesporczaki, to… pozostaje nam mieć nadzieję, że mają słabą pamięć.

Niesamowity zwierzak, jakim jest niesporczak (Tardigrada), dotychczas słynął z jednej rzeczy: niezwykłe trudno jest go zabić. Niedawno jednak odkryto jego kolejną tajemnicę.

Tak, wiem, to blog technologiczny, a ten temat nie ma z technologiami nic wspólnego. Tak, w Polsce i na świecie cierpi wielu ludzi i powinniśmy im pomagać. Wiem. Mimo wszystko nie mam zamiaru ukrywać, że jestem wkurzona. Wkurzona na ludzi. Może właśnie na ciebie, może na twojego sąsiada, może na kogoś, kogo mijasz w drodze do pracy.

To, że zwierzęta potrafią się komunikować ze sobą, a wiele gatunków wykształciło nawet bardzo złożone formy komunikowania się, wiedzieliśmy od dawna. Metody porozumiewania się np. ptaków, insektów, czy niektórych ssaków podobne są nieco do języków stworzonych przez ludzi.

Idąc w sobotnią noc po Muranowie słuchałem muzyki i byłem dosyć zamyślony. Kątem oka zobaczyłem, księżyc w pełni. Był w pełni, ogromny i świecił bardzo jasno – pełny romantyzm. Dopiero po kilku sekundach zobaczyłem, że to wcale nie księżyc, a tylko wielka, okrągła reklama PZU świecąca nad moją głową. Pomyślałem, że to byłby całkiem niezły księżyc. To byłby całkiem niezły księżyc, gdybym wcześniej nie widział prawdziwego.

Borsuk – gatunek drapieżnego ssaka o silnej budowie i sztywnej sierści. Dorosły osobnik waży do 20 kilogramów, ma 90 centymetrów długości i jest oportunistycznym wszystkożercą. Czy występujący także w Polsce leśny zwierz może być odpowiednim materiałem na głównego bohatera gry komputerowej? Może, co pokazał przykład produkcji Might and Delight. Tyle tylko, że tak naprawdę nie o borsuka tutaj chodzi.

Jest coś niezwykle fascynującego w wideo, które pokazuje bieg z prędkością prawie 50 kilometrów na godzinę. Fascynującego, bo bieg wykonywany jest przez robota Cheetah Robot. Wystające przewody kołyszą się w rytm szaleńczego biegu po bieżni, a gdy momentami wydaje się, że już, już zaraz robot upadnie, ten łapie równowagę i przyspiesza, uderzając z ogromną siłą w taśmę.

Wilk workowaty, thylacine, tygrys tasmański, wilk tasmański - to jedno i to samo zwierzę, największy znany torbacz z Australii, Tasmanii i Nowej Gwinei. Z tym wspaniałym, intrygującym zwierzęciem jest jeden problem - już go nie ma. Może jednak powrócić, wszystko dzięki zapędom cywilizacji do zmiany biegu historii. Czasem nawet natury.