Mikroplastik

Materiały plastikowe jednorazowego użytku można znaleźć dosłownie wszędzie na świecie, od restauracji po dno oceaniczne. Bardzo często wykorzystywane są jedynie przez chwilę, a rozkładają się całe wieki. Naukowcy postanowili sprawdzić, kto je produkuje.

W brzuchu wieloryba znalezionego we Francji, na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, znaleziono kilogramy plastiku. Ekolodzy i naukowcy od lat powtarzają, że zanieczyszczenie wód jest ogromne, a dowody widzimy w umierających zwierzętach.

Wiemy, jak produkować plastik, który może być poddawany recyklingowi w nieskończoność. Problem polega jednak na tym, że jest on trzydziestokrotnie droższy w produkcji niż zwykły plastik. I tak jak zwykły plastik, w dużej mierze nigdy nie trafi na wysypisko.

Kończący się właśnie 2020 rok można opisać jednym słowem: koronawirus. Epidemia zakażeń koronawirusem SARS-CoV-2, choć bezpośrednio dotknęła wszystkich ludzi na świecie (ostatnio także na Antarktydzie) to pośrednio dramatycznie odbiła się także na florze i faunie.

Naukowcy podejrzewają, że brakuje im prawie 99 procent plastiku, który powinien znajdować się w środowisku. Niestety nie zniknął on sam z siebie, najprawdopodobniej zapodział się gdzieś w oceanie.

Zła wiadomość: światowa pandemia koronawirusa przyczyniła się do większego zużycia tworzyw sztucznych. Oznacza to prawdopodobnie, że w tym roku do oceanów trafi jeszcze więcej wyprodukowanych przez nas śmieci. Długoterminowa prognoza też nie wygląda zbyt kolorowo.

Rada Europejska podczas specjalnego posiedzenia ustaliła, że od 1 stycznia 2021 r. na terenie całej Unii Europejskiej zostanie wprowadzony nowy podatek od produktów plastikowych, które nie zostaną poddane recyklingowi.

Według nowych badań przeprowadzonych przez naukowców ze Stanowego Uniwersytetu w Utah, mikroplastikowe drobinki to nie tylko problem miast. Pozostałości po naszych ulubionych plastikowych produktach są przenoszone przez burze na obszary dzikiej przyrody.

Na powierzchni zaledwie jednego metra kwadratowego dna morskiego badacze odkryli prawie 2 mln fragmentów mikroplastiku. To pokazuje, z jak dramatyczną sytuacją mamy do czynienia.

Morze Śródziemne co minutę wzbogacane jest o 30 tys. plastikowych butelek. Tak, co minutę. Tak, 30 tysięcy. Nie jest to zresztą jedyne morze, które konsekwentnie zamieniamy w wysypisko plastikowych śmieci. Na szczęście nie wszyscy chcą dokładać swoją cegiełkę do tego procesu.

Słyszeliście o Wielkiej Pacyficznej Plamie Śmieci? To takie morskie wysypisko, które rozrosło się do tego stopnia, że doczekało się własnej nazwy pisanej wielkimi literami. W końcu ktoś zaczął ją sprzątać.

Mikroplastik. Jemy go, pijemy, a nawet nim oddychamy. W Krakowskim powietrzu badacze znaleźli kawałki plastiku. Na zdrowie. 

Nastolatek z Irlandii zdobył 50 tys. dol. za eksperyment naukowy, podczas którego udało mu się oczyścić wodę z mikroplastiku. 

Dziś obchodzimy Dzień Długu Ekologicznego – bardzo wymowne święto, które jeszcze nigdy nie wypadło tak wcześnie, jak w 2019 r.

Czy zjadłbyś kartę kredytową? Upublicznione przez WWF badania pokazują, że już to robisz.

Słyszeliście o Wielkiej Pacyficznej Plamie Śmieci? To takie morskie wysypisko, które rozrosło się do tego stopnia, że doczekało się własnej nazwy pisanej wielkimi literami. Pewien młody człowiek chciał ją posprzątać. Plan się jednak nie powiódł.

Na plażę wyspy Kapota, która jest częścią indonezyjskiego narodowego parku, morze wyrzuciło martwego wieloryba. W żołądku zwierzęcia znaleziono prawie 6 kilogramów plastiku. Brawo my.

Redakcja angielskiego słownika Collins English Dictionary wybrała właśnie słowo roku 2018 r. Został nim termin single-use, który na po polsku znaczy tyle, co „jednorazowego użytku”. Wybór jest nieprzypadkowy i ma zwrócić naszą uwagę na ogromną ilość produkowanych przez nas, plastikowych śmieci.

Popularne powiedzenie głosi, że człowiek jest tym, co je. Jeśli to prawda, to nie mam dla was zbyt dobrych wiadomości. Okazuje się bowiem, że jemy coraz więcej śmieci. Konkretniej: mikroplastiku.