Mikroplastik

Mikroplastik jest wszechobecny i nam szkodzi – według badań naukowców w mózgu każdego z nas znajduje się średnio 7 g surowca. W walce z zanieczyszczeniem pomocne mogą okazać się ryby.

Mikroplastik i nanoplastik to zagrożenie, którego nie widać gołym okiem, ale którego skutki odczuwamy wszyscy. Cząsteczki te trafiają do naszej wody, żywności i organizmów. Badania wykazują, że przeciętny człowiek spożywa nawet 50 tys. cząsteczek mikroplastiku rocznie.

Najnowsze wyniki badań ujawniają szokującą prawdę. W mózgu każdego z nas znajduje się średnio 7 g mikroplastiku. A będzie jeszcze gorzej.

Czy mikroplastik w atmosferze może mieć wpływ na deszcz, śnieg, a nawet burze? Okazuje się, że tak. Najnowsze badania wskazują, że z powodu plastiku mogą nawiedzać nas gwałtowniejsze ulewy.

Nierozsądna Unia Europejska zajmuje się nakrętkami, a w tym czasie innowacyjne Chiny produkują tanie samochody elektryczne – grzmią oburzeni internauci. Porównanie kwieciste, ale wynikające z pewnego niezrozumienia sytuacji.

Naukowcy nie wiedzą, jak to się stało, że tam się dostał. I chociaż odkrycie jest niepokojące, to badacze jeszcze nie biją na alarm. Jeszcze.

Plastikowe butelki i opakowania unoszą się na falach oceanów, zaśmiecają plaże, lasy i zatruwają środowisko naturalne. Czy może być jeszcze gorzej? Niestety taka wizja jest coraz bliższa rzeczywistości. Nowe badanie ujawniło szokującą prawdę: zaledwie 5 firm odpowiada za 24 proc. zanieczyszczeń plastikiem.

Stosunkowo niewielkie, ale jeśli pomnoży się je przez liczbę owoców i warzyw, wyjdzie nam sporo sztuk naklejek. Takiego zbytecznego marnowania zasobów Unia Europejska chce się pozbyć.

Obrazki rozeszły się na cały świat i słusznie były wyrzutem sumienia dla ludzkości: żółwie zaplątane w foliowe torebki, żołądki oceanicznych stworzeń pełne plastikowych odpadów. Wydawać by się mogło, że problem, choć gigantyczny, jest jednak odległy. Nic bardziej mylnego: przez zanieczyszczenie świata plastikiem cierpią też nasze rodzime bociany.

Wyniki najnowszych badań dotyczących obecności mikroplastików w oceanach nie nastrajają optymistycznie. Grupa naukowców z Uniwersytetu Princeton w USA, pod przewodnictwem profesora Luca Deike’a, podjęła się określenia tego, jak wiele cząstek mikroplastiku trafia do powietrza z parujących oceanów.

Naukowcy opracowali nową metodę recyklingu tworzyw sztucznych. Polega ona na zamienianiu takich surowców, jak kartony po mleku, pojemniki na żywność i plastikowe torby, w mydło.

Zazwyczaj gdy naukowcy szukają mikroplastiku w kolejnych miejscach, to go tam znajdują – zwracają uwagę autorzy nowego badania. Z ich pracy wynika, że drobinki plastiku są w stanie przedostać się nawet do ludzkiego serca.

Mikroplastiku już jest wokół nas całkiem sporo. Jak się okazuje, sami go sobie jeszcze dokładamy. I to całkiem dosłownie: wkładając do mikrofalówki gotowe danie w plastikowym opakowaniu.

Co zrobić z zużytymi plastikowymi opakowaniami i innymi przedmiotami? Na usta ciśnie się odpowiedź: recyklingować.  Nie tylko w Polsce nie wychodzi to najlepiej. A na tym problem wcale się nie kończy. Najnowsze badanie pokazuje, że firmy zajmujące się recyklingowaniem odpadów mogą wypuszczać w świat mikroplastik w naprawdę olbrzymich ilościach.

Zanieczyszczenie plastikiem środowiska naturalnego, a zwłaszcza oceanów przybiera coraz większe rozmiary. Chodzi nie tylko o wykonane z tworzyw sztucznych odpady większych rozmiarów, takie jak np. sieci rybackie, które są jednym z głównych źródeł zanieczyszczenia oceanów plastikiem. Coraz większy problem stanowią bowiem cząsteczki mikroplastiku, czyli takie, których rozmiary nie przekraczają 5 mm, na które rozpadają się większe śmieci. Upływ czasu i tarcie spowodowane oceanicznymi pływami są w stanie zetrzeć niemal każdy plastikowy obiekt na proch.

Ilość mikroplastiku w oceanach rośnie na przestrzeni ostatnich czterech dekad w zastraszającym tempie. W ostatnich dwóch dekadach natomiast wrzuciliśmy prawdziwy szósty bieg i pędzimy w tej konkurencji niczym Hołowczyc ku zakrętom. Póki co muzyka gra, silnik przyjemnie wkręca się na obroty i nikt nie myśli o konsekwencjach. Zanim się obejrzymy trzeba będzie dzwonić po lawetę.

Mikroplastik to zjawisko tak powszechne, że dotyczy dosłownie każdego, bo dzień w dzień pochłaniamy jego cząsteczki. Naukowcy z Korei Południowej znaleźli sposób na to, by pozbyć się zanieczyszczeń z wody.

Sukienki z plastikowych toreb, przedmioty DIY z butelek po napojach, larwy odżywiające się polistyrenem? Jak przekonuje amerykańska firma to rozwiązania dobre, ale nie aż tak efektywne, jak ich autorskie… pustaki z plastiku. Dość niecodzienne połączenie, które wydaje się budowlanym oksymoronem, jest zaskakująco wytrzymałe, lecz ma w sobie jeden haczyk.

Widząc robota przypominającego kształtem człowieka, ludzie czują się nieswojo. Zazwyczaj taka maszyna nie porusza się zwinnie i zgrabnie jak człowiek. Co innego jednak pod wodą, gdzie ani maszyna, ani człowiek nie są w swoim naturalnym środowisku.

Mikroplastiki to śmiertelne zagrożenie dla wielu gatunków zwierząt. Jednak wbrew przekonaniu wielu osób, problem nie dotyczy jedynie odległej, egzotycznej fauny, ale również bliskich nam gatunków. Brytyjscy naukowcy dowodzą, że mikroplastiki zatruwają organizmy małych ssaków – m.in. jeży, myszy czy norników.