Mikroplastik

Najnowsze badania ujawniają skalę zanieczyszczenia oceanów przez nanoplastiki. Są to cząstki tak małe, że przenikają przez błony komórkowe i przedostają się do łańcucha pokarmowego zwierząt morskich.

Choć chronione obszary morskie uchodzą za ostatnie enklawy naturalnej równowagi, nowe badanie jasno pokazuje, że mikroplastik zawędrował także tam.

Mikroplastik jest wszechobecny i nam szkodzi – według badań naukowców w mózgu każdego z nas znajduje się średnio 7 g surowca. W walce z zanieczyszczeniem pomocne mogą okazać się ryby.

Mikroplastik i nanoplastik to zagrożenie, którego nie widać gołym okiem, ale którego skutki odczuwamy wszyscy. Cząsteczki te trafiają do naszej wody, żywności i organizmów. Badania wykazują, że przeciętny człowiek spożywa nawet 50 tys. cząsteczek mikroplastiku rocznie.

Najnowsze wyniki badań ujawniają szokującą prawdę. W mózgu każdego z nas znajduje się średnio 7 g mikroplastiku. A będzie jeszcze gorzej.

Czy mikroplastik w atmosferze może mieć wpływ na deszcz, śnieg, a nawet burze? Okazuje się, że tak. Najnowsze badania wskazują, że z powodu plastiku mogą nawiedzać nas gwałtowniejsze ulewy.

Nierozsądna Unia Europejska zajmuje się nakrętkami, a w tym czasie innowacyjne Chiny produkują tanie samochody elektryczne – grzmią oburzeni internauci. Porównanie kwieciste, ale wynikające z pewnego niezrozumienia sytuacji.

Naukowcy nie wiedzą, jak to się stało, że tam się dostał. I chociaż odkrycie jest niepokojące, to badacze jeszcze nie biją na alarm. Jeszcze.

Plastikowe butelki i opakowania unoszą się na falach oceanów, zaśmiecają plaże, lasy i zatruwają środowisko naturalne. Czy może być jeszcze gorzej? Niestety taka wizja jest coraz bliższa rzeczywistości. Nowe badanie ujawniło szokującą prawdę: zaledwie 5 firm odpowiada za 24 proc. zanieczyszczeń plastikiem.

Stosunkowo niewielkie, ale jeśli pomnoży się je przez liczbę owoców i warzyw, wyjdzie nam sporo sztuk naklejek. Takiego zbytecznego marnowania zasobów Unia Europejska chce się pozbyć.

Obrazki rozeszły się na cały świat i słusznie były wyrzutem sumienia dla ludzkości: żółwie zaplątane w foliowe torebki, żołądki oceanicznych stworzeń pełne plastikowych odpadów. Wydawać by się mogło, że problem, choć gigantyczny, jest jednak odległy. Nic bardziej mylnego: przez zanieczyszczenie świata plastikiem cierpią też nasze rodzime bociany.

Wyniki najnowszych badań dotyczących obecności mikroplastików w oceanach nie nastrajają optymistycznie. Grupa naukowców z Uniwersytetu Princeton w USA, pod przewodnictwem profesora Luca Deike’a, podjęła się określenia tego, jak wiele cząstek mikroplastiku trafia do powietrza z parujących oceanów.

Naukowcy opracowali nową metodę recyklingu tworzyw sztucznych. Polega ona na zamienianiu takich surowców, jak kartony po mleku, pojemniki na żywność i plastikowe torby, w mydło.

Zazwyczaj gdy naukowcy szukają mikroplastiku w kolejnych miejscach, to go tam znajdują – zwracają uwagę autorzy nowego badania. Z ich pracy wynika, że drobinki plastiku są w stanie przedostać się nawet do ludzkiego serca.

Mikroplastiku już jest wokół nas całkiem sporo. Jak się okazuje, sami go sobie jeszcze dokładamy. I to całkiem dosłownie: wkładając do mikrofalówki gotowe danie w plastikowym opakowaniu.

Co zrobić z zużytymi plastikowymi opakowaniami i innymi przedmiotami? Na usta ciśnie się odpowiedź: recyklingować.  Nie tylko w Polsce nie wychodzi to najlepiej. A na tym problem wcale się nie kończy. Najnowsze badanie pokazuje, że firmy zajmujące się recyklingowaniem odpadów mogą wypuszczać w świat mikroplastik w naprawdę olbrzymich ilościach.

Zanieczyszczenie plastikiem środowiska naturalnego, a zwłaszcza oceanów przybiera coraz większe rozmiary. Chodzi nie tylko o wykonane z tworzyw sztucznych odpady większych rozmiarów, takie jak np. sieci rybackie, które są jednym z głównych źródeł zanieczyszczenia oceanów plastikiem. Coraz większy problem stanowią bowiem cząsteczki mikroplastiku, czyli takie, których rozmiary nie przekraczają 5 mm, na które rozpadają się większe śmieci. Upływ czasu i tarcie spowodowane oceanicznymi pływami są w stanie zetrzeć niemal każdy plastikowy obiekt na proch.

Ilość mikroplastiku w oceanach rośnie na przestrzeni ostatnich czterech dekad w zastraszającym tempie. W ostatnich dwóch dekadach natomiast wrzuciliśmy prawdziwy szósty bieg i pędzimy w tej konkurencji niczym Hołowczyc ku zakrętom. Póki co muzyka gra, silnik przyjemnie wkręca się na obroty i nikt nie myśli o konsekwencjach. Zanim się obejrzymy trzeba będzie dzwonić po lawetę.

Mikroplastik to zjawisko tak powszechne, że dotyczy dosłownie każdego, bo dzień w dzień pochłaniamy jego cząsteczki. Naukowcy z Korei Południowej znaleźli sposób na to, by pozbyć się zanieczyszczeń z wody.

Sukienki z plastikowych toreb, przedmioty DIY z butelek po napojach, larwy odżywiające się polistyrenem? Jak przekonuje amerykańska firma to rozwiązania dobre, ale nie aż tak efektywne, jak ich autorskie… pustaki z plastiku. Dość niecodzienne połączenie, które wydaje się budowlanym oksymoronem, jest zaskakująco wytrzymałe, lecz ma w sobie jeden haczyk.