miasto przyszłości

Elon dotrzymał obietnicy danej inwestorom, bo scenę wydarzenia "We, robot" całkowicie przejął nowy projekt Tesli: system autonomicznych taksówek robotaxi oraz nowy pojazd, Cybercab. Było też oczko w głowie miliardera, robot Optimus, ale tylko na marginesie.

Budynki przyszłości to budynki zielone. Na dachach znajdą się ogrody, elewację pokrywać będą wijące się rośliny. Nadchodząca ekologiczna architektura będzie imponować do czasu, gdy ktoś zada pytanie: „a co stało tu wcześniej?”.  Odpowiedź może być bolesna.

W nocy uliczne wyścigi i imprezowicze, a za dnia – wadliwe sprzęty. Polskie miasta stają się coraz głośniejsze. Wrocław zwraca uwagę na problem, ale póki co liczy na to, że swoje zachowanie poprawią sami hałasujący.

Najbardziej reprezentatywna ulica w mieście się zazieleni. Pomysł władz Łodzi musi wydawać się strzałem w dziesiątkę, tym bardziej że nasadzenia sfinansuje biznes. Tylko czy w dobie katastrofy klimatycznej powinniśmy być zależni od dobrych gestów prywatnych firm?

Idę przez Manhattan, po chwili mijam wąski, szklany biurowiec jak z Chicago, by za jakiś czas stanąć pod dwiema wysokimi wieżami. To nie gra, to moje miasto. I niewykluczone, że wasze też.

Projekt wielkiego megamiasta przyszłości w Arabii Saudyjskiej się chwieje, więc może skorzystać z tej okazji i stworzyć podobną metropolię, ale w Polsce? Po wysłuchaniu propozycji jednego z rodzimych ekspertów skojarzenia z Neon nasuwają się same. U nas linią, do której przyklejone byłyby miasta, miałaby być… autostrada.

Gdy wiele zabytków znika bezpowrotnie lub ze zobojętnieniem patrzy się na niszczenie ciągle dających się odratować budynków, zachowanie każdego elementu dawnego świata jest na wagę złota. I na szczęście coraz częściej to się dzieje. Miasta myślące o przyszłości nie mogą zapomnieć o swojej historii.

Warszawa przebudowuje swoje centrum tak, by stało się przyjazne dla pieszych. Kierowcy najwyraźniej nie chcą się z tym zgodzić. Uroczy skrawek już zagracili samochodami.

Kiedy myślimy o mieście przyszłości pewne skojarzenia od razu przychodzą na myśl. Nowoczesne, imponujące drapacze chmur, tętniące życiem ulice, nieprawdopodobne środki transportu. A co jeśli to wszystko się nie ziści, a kluczem do szczęścia jest bierna akceptacja?

Zostawią hangary i pas startowy. Wybudują mieszkania i biurowce. Wielkie lotnisko dostanie nowe życie.

Betonozą, która się przepoczwarzyła. Choć nadal rządzi beton to przykryty jest namiastką zieleni. Nowa, udawana nie-betonoza dobrze się maskuje, ale to tylko pozory.

Woonerf szybko stał się jeszcze jedną wizytówką Łodzi, bo wcześniej żadne polskie miasto nie zdecydowało się tak przerobić ulicy. 10 urodziny koncepcji to jednak słodko-gorzka rocznica.

Jeśli boisz się, że technologia prędzej niż później zabierze ci pracę, już teraz sprawdź, jak uprawiać pomidory i czego nie lubią zioła. To właśnie takiej wiedzy miasta przyszłości będą potrzebować. Tak, miasta, a nie wsie.

Samochody elektryczne są niebezpieczniejsze od spalinowych, bo są cichsze – stwierdzenie naukowców dobrze pokazuje, dlaczego mamy problem w dyskusji o otaczającym nas hałasie.

Kierowniku, masz pożyczyć kilkanaście miliardów dolarów? Na miasto przyszłości potrzebuję. Szczerze mówię. Mistrzu, nie bądź żyła, wesprzyj szejka w potrzebie.

Na jak dużo można sobie pozwolić chcąc wprowadzić postęp i nowoczesność? Kiedy nieważna staje się historia, a liczy się tylko przyszłość? Co jest ważniejsze: kosmiczne aspiracje czy przyziemne potrzeby? Walka o to, jak ma wyglądać miasto, w Łodzi mogła doprowadzić do niepowetowanej straty.

Kolejni miliarderzy chcą naprawić świat, tworząc miasto przyszłości. Jego wygląd znacząco różni się od dawnych futurystycznych wyobrażeń na temat XXI wieku.

Jak będzie wyglądać miasto w 2075 roku? Polscy studenci przygotowali projekt osiedla, za który zostali nagrodzeni w międzynarodowym konkursie, pokonując studentów z ponad 30 uniwersytetów z  jedenastu krajów. Triumf na pewno cieszy, ale kiedy przyjrzymy się pracy, zobaczymy, że przyszłość zapowiada się zaskakująco zwyczajnie.

Japońska koncepcja miasta przyszłości to jeszcze jeden przykład na to, że tylko nieliczni znajdą schronienie przed zmianami klimatycznymi i wywołanymi przez nie konsekwencjami. Patrząc na projekt aż chce się zadać pytanie: to jeszcze azyl, czy już więzienie?

Kiedy patrzę na The Line i inne wizje miast przyszłości, raczej nie widzę nadziei na to, że będą to miejsca dla wszystkich, które faktycznie odmienią życie mieszkańców. Być może trudno w to uwierzyć, bo wcześniejsze projekty okazały się klapą. Jednym z nich poniekąd jest Gdynia.