Call of Duty

Ekscytacja – to ostatnie słowo, które przychodzi mi na myśl po pierwszych prezentacjach kolejnych odsłon Call od Duty. Chociaż seria ma miliony fanów na całym świecie, Activision zawdzięcza ich pieniądze mizernej konkurencji, nie jakości rokrocznie wydawanych tytułów. Tym razem może być inaczej. Black Ops III to najciekawiej zapowiadająca się odsłona od wielu długich lat.

W poniedziałek późnym wieczorem odbyła się polska premiera nowej gry z kasowej serii Call of Duty. Miałem okazję odwiedzić warszawski klub Harenda i osobiście przekonać się, jak nowy tytuł od Sledgehammer Games prezentuje się w praktyce. Gra nie “urywa” co prawda pod względem grafiki, ale grywalność trybu dla jednego gracza zachęciła mnie do kupna tego tytułu.

„To pierwsze Call of Duty od dłuższego czasu, w które naprawdę chcę zagrać” – takie przeświadczenie towarzyszyło mi podczas oglądania materiałów przedstawiających kampanię dla jednego gracza. Niestety, magia prysła zaraz po pokazaniu najważniejszego, czyli trybu wieloosobowego. To ciągle to samo, archaiczne Call of Duty. Z drugiej strony pierwsze, które ma realne szanse na poważne osłabienie niezwykle głośnej i niezwykle dochodowej marki.

Wraz z odejściem Robina Williamsa wszyscy straciliśmy wspaniałego aktora i utalentowanego komika. Jego świetne role np. w filmach Fisher King, czy Good Morning Vietnam uwieczniają go jako aktora filmowego. Nie każdy jednak wie, że Williams był również zapalonym graczem, a tuż po jego śmierci społeczność graczy znalazła sposób, aby go uwiecznić również w jednym ze znanych tytułów.

Niezależnie, czy mówimy o serii wydawanej przez Activision czy EA, dwie najpopularniejsze sieciowe strzelaniny prezentują podobny model biznesowy – po debiucie podstawowej gry jej żywotność przedłuża się płatnymi dodatkami, które wprowadzają nowe bronie i mapy. I obcych. Zwłaszcza obcych, jeżeli jesteście miłośnikami serii Call of Duty. Postanowiliśmy sprawdzić, czy ikona filmowego horroru oraz zamiana żywych trupów na najeźdźców z kosmosu dodała Ghosts połysku, którego tytułowi zdecydowanie brakuje.

Północna część półwyspu koreańskiego to mój lider na liście najciekawszych i zarazem najstraszliwszych rejonów świata. To jeden z najbiedniejszych krajów na świecie, w którym ludzie nadal umierają z głodu i z powodu złych warunków życia. Nie przeszkadza to krajowi przeznaczać znacznej części swoich dochodów na wojsko i propagandę. Z obiema rzeczami ma związek opublikowany wczoraj materiał.

Po pierwszych zwiastunach prezentujących najnowszą odsłonę cyklu Call of Duty, analitycy, recenzenci i gracze zakrzyknęli jak jeden mąż: „odgrzewany kotlet!” „Znowu to samo!” „To się już nie ma prawa sprzedać!”. Moi drodzy, najlepsze piosenki, to te, które już dobrze znamy. Nie inaczej jest z kultowym już interaktywnym filmem, dla niepoznaki nazwanym shooterem.

Już od wielu lat tradycją w świecie gier wideo jest wydawanie w okresie przedświątecznym kolejnej części Call of Duty. Tradycją również stały się narzekania graczy na to, że kolejne części serii nie oferują zadowalającej ilości udoskonaleń, a już po premierze informacje twórców o kolejnych rekordach sprzedaży. Czy tym razem historia również się powtórzyła?