Android

W 2005 roku Panasonic wycofał się z produkcji i sprzedaży telefonów na zewnętrzych rynkach. Decyzja była tłumaczona tym, że konkurencja jest zbyt duża, a koncern woli skupić się na rozwijaniu przyszłościowych technologii 3G i sprzętów opartych i Linuksa, które świetnie radzą sobie w Japonii, niż na bardziej zastałych rynkach zagranicznych. 6 lat później Panasonic postanawia wrócić, tylko po co? Panasonic chce sprzedać w 2015 roku siedem i pół miliona smartfonów, na dodatek z Androidem. Według różnych analiz w 2015 roku całościowa sprzedaż smartfonów wyniesie prawie miliard sztuk. Czyli koncern doskonale zdaje sobie sprawę, że nie ma szans na konkurencję, a mimo wszystko pakuje się w ten rynek. Nie będzie łatwo.

Chromebooki są bez wątpienia ciekawe, ale przyznajmy to szczerze – praktycznie nikt ich nie chce. Wyniki sprzedaży (według DigiTimes to poniżej 5000 sztuk!) są prawdopodobnie poniżej wszelkich oczekiwań (o ile z tym „eksperymentem” były wiązane jakiekolwiek oczekiwania), czego efektem jest brak jakichkolwiek raportów na temat wysokości nawet dostaw oraz wyraźne obniżki cen. Za Chromebooka musieliśmy bowiem zapłacić do tej pory tyle co za przeciętnej klasy laptopa z „drogim” systemem operacyjnym (czytaj: Windows), co mogło skusić chyba jedynie zdesperowanych fanów nowości, niezależnie od tego, czy były one warte większej uwagi czy nie. Po niedawnych przecenach nadal nie jest dużo lepiej – „promocyjne” 300$ to w dalszym ciągu koszt większy niż w przypadku urządzeń, z którymi laptopy z Chrome OS miały konkurować – netbooków. Najtańszego z nich można kupić już za około 230$ - 70$ taniej, a w zestawie oczywiście „pełnoprawny” system operacyjny. Co może pomóc? Oczywiście kolejna obniżka cen, która jednak w przypadku urządzeń z procesorami Intela może się nikomu nie opłacić. Sensowny może być za to ruch, który planuje HTC – notebook z Chrome OS, „napędzany” przez procesor ARM.

Jeszcze wczoraj Google był dla mnie wzorem, jeśli chodzi o politykę bezpieczeństwa producenta oprogramowania. Ale dziś mam nieco wątpliwości - otóż jeden z przedstawicieli koncernu oświadczył publicznie, że każdy, kto sprzedaje aplikacje antywirusowe dla Androida jest tylko szarlatanem i wyciągaczem pieniędzy. To niejaki Chris DiBona, menedżer projektów open-source, który dodał też, że w przypadku systemów mobilnych problem zagrożenia wirusami nie istnieje. Panie DiBona, nieładnie - producenci softu zabezpieczające co prawda mają tendencję do "nadmuchiwania" zagrożeń, ale pan zdecydowanie przegiął w drugą stronę...

Przygotowany przez Google Android i dzieło Apple - iOS – to właśnie o tych mobilnych systemach operacyjnych mówi się teraz najczęściej i to właśnie je określa się mianem „systemów wiodących”. Mniej mówi się o dwóch wciąż niezwykle istotnych – Symbianie i BlackBerry OS, a poza nimi nie ma już prawie nic. Windows Phone, którego udziały „z litości” łączone są w większości analiz z mimo wszystko wciąż obecnym na rynku Windowsem Mobile oraz stworzony przez Samsunga badaOS w dalszym ciągu nie są w stanie stworzyć jakiegokolwiek realnego zagrożenia dla pozostałych molochów. Biorąc pod uwagę dynamikę rozwoju Androida i systematyczną popularyzację iOS, można łatwo założyć, że jeszcze przez wiele, wiele lat (a może nawet na zawsze) to właśnie Google będzie niekwestionowanym liderem na rynku oprogramowania mobilnego, a Apple będzie zajmował bezpieczne drugie miejsce. Tak jednak mówiono już wielokrotnie w przypadku innych producentów i jak się okazało, żadna z tych prognoz nie była trafna. Dlaczego? Bo żaden system nie był, nie jest i nie będzie wieczny, a jeszcze nikt w historii nie potrafił przejść na „coś nowego” bez popadnięcia w gigantyczny kryzys.

O smartfonach przygotowanych „przez” albo specjalnie „dla” największego portalu społecznościowego – Facebooka, od dłuższego czasu słyszymy w miarę regularnie. Na początku były to dość nieśmiałe próby mało znanego szerszej publiczności brytyjskiego INQ, a w późniejszym czasie również i graczy poważniejszych – HTC, z Salsą i ChaCha oraz Motoroli, która w niedalekiej przyszłości powinna zaprezentować kolejny telefon nastawiony na użytkowników Facebooka. Żaden z nich nie był jednak tym, czego mogliśmy się spodziewać – urządzeniem niemal od początku do końca markowanym logo FB i pod każdym względem „dedykowanym” do korzystania z tego właśnie serwisu. Wydawało się, że wcześniejsze informacje na ten temat były jedynie plotkami i to, na co możemy w najlepszym przypadku liczyć to nieco zmodyfikowany Android z dodatkiem fizycznego przycisku „Facebook” na obudowie, jednak rzeczywistość może okazać się zupełnie inna i za kilka (lub kilkanaście) miesięcy światło dzienne prawdopodobnie ujrzy finalna wersja projektu o kodowej nazwie „Buffy”. Pytanie tylko: po co?

Kindle Fire miał być sukcesem Amazonu i sądząc po wstępnych wynikach sprzedaży – tak właśnie jest. Silna marka, przyzwoite parametry, dostęp do aplikacji, książek, filmów, muzyki i przede wszystkim niska cena okazały się wystarczające, aby spełnić większość pokładanych w nim oczekiwań i z dnia na dzień stać się jednym z większych hitów w historii rynku tabletów. Bezosowi i spółce udało się jednak jeszcze coś, czego prawdopodobnie nie planowali, a co w dużym stopniu powinno ucieszyć wszystkich producentów i klientów. Od momentu oficjalnej zapowiedzi wprowadzenia Fire na rynek niemal dwukrotnie wzrosło zainteresowanie tego typu urządzeniami. I co istotne – nie tylko tymi najtańszymi, w wydaniu od Amazon i Barnes&Noble, ale wszystkimi, dając przy tym ich twórcom nadzieję na sukces, nawet pomimo raczej niekorzystnych informacji, które docierają do nas niemal każdego miesiąca.

AnandTech - profesjonalny serwis internetowy prowadzony przez inżynierów, który wsławił się swego czasu najbardziej obiektywną analizą anteny w iPhonie 4, gdy na świecie szalała gorączka wyśmiewania wtedy nowego smartfonu Apple'a - przygotował porównanie szybkości i stabilności działania topowych smartfonów na rynku z uwzględnieniem Galaxy Nexusa, który właśnie zadebiutował na brytyjskim rynku. I wygląda na to, że nowy Nexus bije wszystkich konkurentów na głowę. 

Tablety z Androidem w wersji 3.x i 4.0 miały być odpowiedzią na dominację iPada. Lepsze, szybsze, wydajniejsze, oferujące większe możliwości i o wiele bardziej zaawansowane opcje personalizacji, miały szturmem wedrzeć się na sklepowe półki oraz do świadomości i „kieszeni” klientów. I częściowo tak się stało – łączny udział tabletów z systemem operacyjnym Google przekroczył w ostatnim kwartale 25% i wydawało się, że może być już tylko lepiej. Bardzo jednak prawdopodobne, że… lepiej już było i trzeba się z tym pogodzić. Według najnowszych doniesień, z tego rynku stopniowo planują się bowiem wycofywać najwięksi światowi producenci komputerów, którzy z uwagi na brak pomysłu na skuteczną konkurencję z iPadem czy tanimi tabletami od Barnes&Noble czy Amazonu, a także brak jakichkolwiek perspektyw zarobkowych, wolą skupić się na innych tworzeniu innych produktów.

Google jest genialny. Tak, jest, bo od mniej więcej pół roku rysuje przed nami plan, który teraz powinni rozszyfrować nawet największe niedowiarki. Konto Google nabrało ogromnego znaczenia i stało się kluczem do sukcesu, który wydaje się już nieunikniony. To konto w połączeniu z Androidem i wieloma coraz bardziej dopracowanymi usługami tworzy coraz mocniejszy ekosystem. A Google zaczyna bez ogródek łączyć usługi i tam, gdzie tylko może. W końcu nikt nie ma takiego bogatego i pełnego portfolio.

Dość oczywiste było to, że po niezbyt trudnym do przewidzenia (ze względu przede wszystkim na niesamowicie niską cenę i ekosystem) sukcesie pierwszego tabletu Amazon – Kindle Fire, dość szybko pojawią się pierwsze plotki na temat planów wejścia tego giganta również na inny, choć bardzo obecnie zbliżony rynek – smartfonów. Zdaniem analityków, takie plany faktycznie istnieją i jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to gotowy produkt powinien trafić do sklepów pod koniec przyszłego roku, mając poważne szanse ponownie sporo namieszać na rynku i stać się hitem na miarę swojego „większego brata”. Z jednej strony brzmi to nieco absurdalnie, ale z drugiej też nikt nie spodziewał się jeszcze kilka miesięcy temu tak śmiałej i tak kompletnej oferty ze strony tego dostawcy treści. Jeśli jednak faktycznie tak się stanie, przed Amazonem będzie stało o wiele trudniejsze zadanie niż w przypadku Kindle Fire, choć sukces nie jest oczywiście niemożliwy.

Jeden z globalnych liderów na rynku mobilnych procesorów, amerykańska firma Qualcomm, zaprezentowała dzisiaj nowe procesory z klasy Snapdragon S4 oraz rozbudowane rozwiązania Snapdragon S1 przeznaczonych dla podstawowych smartfonów.

Niby wszyscy o tym wiedzą, ale gdy się tak nad tym głębiej zastanowić, to można by dojść do wniosku, że wszystkie bez wyjątku projekty Google'a oprócz zaledwie jednego - reklam - to jedna wielka ściema. W końcu prowadzenie firmy polega na tym, że projekty, które się wdraża mają odnieść pożądany skutek w postaci przyniesienia odpowiednich profitów dla zleceniodawców. Tymczasem zdecydowana większość usług Google'a ma marginalny o ile nie zerowy wpływ na przychody firmy. A Google nie zwalnia - praktycznie każdego miesiąca wydaje nowe usługi. Gdzie tu logika? 

Android jest już prawie wszędzie – w smartfonach, które praktycznie zdominował, trafiając na ponad połowę wszystkich tego typu urządzeń w ostatnim kwartale, tabletach, których z miesiąca na miesiąc jest coraz więcej, w „przystawkach” do telewizorów czy nawet samych telewizorach, a niedługo trafi pewnie i do naszych lodówek. Szukając mu kolejnego miejsca, w którym mógłby zaznaczyć swoją „zieloną” obecność, producenci zaczynają jednak docierać do granic absurdu, tak, jak najprawdopodobniej jeszcze w tym miesiącu uczyni to Lenovo, instalując „robota” jako jeden z dwóch dedykowanych systemów na odświeżonej wersji swojego najbardziej prestiżowego laptopa – ThinkPada X1. Pytanie tylko po co?

O autorskim systemie Google – Androidzie, można powiedzieć praktycznie wszystko, z wyjątkiem tego, że kojarzy się z ogólnie pojętym biznesem. Do tej pory uznawany był przede wszystkim za system „otwarty”, oferujący rozbudowane możliwości personalizacji, atrakcyjny, „wyposażony” w setki tysięcy mniej lub bardziej przydatnych aplikacji oraz… niezwykle popularny. W związku z tym firma z Mountain View nie miała wyboru – musiała podjąć odpowiednie kroki, aby oprócz rynku konsumenckiego zaatakować również niedostępny dla niej do tej pory segment biznesowy, wykorzystując i promując przy tym zasadę „przynieś swoje urządzenie do pracy”. Czy jednak odświeżona wersja Google Apps jest w stanie bezpośrednio zagrozić swoim konkurentom?

Świat nowych technologii dzieli się na dwa zupełnie różne bieguny. Z jednej strony mamy rozwiązania dla biznesu, z drugiej rozwiązania dla zwykłych Kowalskich. Te drugie oczywiście często służą nie tylko rozrywce ale również pracy. Jednak to konsumpcja mediów skupia aktualnie na sobie największą uwagę producentów urządzeń technologicznych.

Do tej pory, jeśli ktoś miał jeszcze czas i ochotę śledzić kolejne patentowe przepychanki pomiędzy producentami telefonów z Androidem a Microsoftem, wszystko wydawało się jak najbardziej poprawne i „fair”. Kolejni dostawcy, uznając racje giganta z Redmond, podpisywali tydzień po tygodniu umowy licencyjne, na mocy których zobowiązywali się do płacenia MS określonych stawek od wszystkich sprzedawanych urządzeń pracujących pod kontrolą systemu operacyjnego przygotowanego przez Google. Nawet tacy potentaci jak Samsung czy HTC ostatecznie ogłaszali oficjalnie porozumienie i nie rozwodzili się zbytnio nad jego szczegółami. Ktoś jednak ostatecznie podniósł głowę i oznajmił całemu światu, że „coś jest nie tak”. Dzięki Barnes&Noble, producentowi m.in. serii czytników Nook, wiemy już, jak wyglądają „negocjacje” z Microsoftem, a w konsekwencji – jaki długofalowy plan mają twórcy mobilnego Windowsa.

Coraz częściej media rozmawiają o tabletach, przyszłości prasy i dominującej sile nowych technologi. Jednak nie możemy zaklinać rzeczywistości - świadoma część użytkowników tabletów a nawet smartfonów to wciąż nisza. Dobitnie pokazują to dane przedstawione przez Platformę Mediową Point Group, wydawcę tygodnika "Wprost".

Eric Shmidt ostatni mówi coraz więcej. Ostatnio powiedział, że kupno Motoroli przez Google nie wpłynie w żaden sposób na faworyzowanie Motoroli przez dostawcę platformy mobilnej, a po sfinalizowaniu transakcji producent sprzętu pozostanie oddzielnym działem i dotychczasowy sposób kooperacji się nie zmieni. Nawet więcej - Google przyznaje, że najważniejsze w całym przejęciu są patenty, które posiada Motorola. I wszystko byłoby ok, gdyby nie to, że jakoś ciężko uwierzyć w te słowa.

Eric Schmidt z Google to zasadniczo nie jest superciekawy gość - jego wypowiedzi rzadko cieszą się dużą popularnością w mediach (a jeśli już, to zwykle są to kontrowersyjne teksty, z których Schmidt musi się później tłumaczyć). Ale tym razem powiedział coś ciekawego - oświadczył, że nazywanie Androida kopią iOS jest pewną przesadą, ponieważ system rozwijany przez Google jest... starszy niż OS znany z iPhone.

W momencie prezentacji kolejnych wersji iPhone, iPada i iOS, większość z nas pogardliwym uśmiechem traktowała stwierdzenia o „rewelacyjnej przeglądarce, dorównującej możliwościom tej z komputerów”. Brakowało przecież podstawy – przygotowanego przez Adobe Flasha, który stanowił nieodzowny element większości stron internetowych. Był prawie wszędzie – obsługiwał m.in. filmy z najpopularniejszych serwisów wideo oraz gry, których każdego dnia pojawiały się setki. Niektóre serwisy były wręcz od samych fundamentów zbudowane we Flashu i z poziomu mobilnych produktów Apple mogliśmy jedynie odnaleźć na nich informację o konieczności instalacji odpowiedniej (nieobecnej) wtyczki. Zbawieniem miał być Android, w przeciwieństwie do „złego Jabłka” pozwalający na wszystko, w tym przeglądanie zawartości Flash na stronach WWW bez żadnych ograniczeń. Kto miał jednak rację pokazuje rzeczywistość – Adobe Flash na urządzeniach mobilnych nie sprawdził się na tyle, że jego producent w najbliższych dniach ogłosi całkowite uśmiercenie tego projektu.