iOS

O autorskim systemie Google – Androidzie, można powiedzieć praktycznie wszystko, z wyjątkiem tego, że kojarzy się z ogólnie pojętym biznesem. Do tej pory uznawany był przede wszystkim za system „otwarty”, oferujący rozbudowane możliwości personalizacji, atrakcyjny, „wyposażony” w setki tysięcy mniej lub bardziej przydatnych aplikacji oraz… niezwykle popularny. W związku z tym firma z Mountain View nie miała wyboru – musiała podjąć odpowiednie kroki, aby oprócz rynku konsumenckiego zaatakować również niedostępny dla niej do tej pory segment biznesowy, wykorzystując i promując przy tym zasadę „przynieś swoje urządzenie do pracy”. Czy jednak odświeżona wersja Google Apps jest w stanie bezpośrednio zagrozić swoim konkurentom?

Świat nowych technologii dzieli się na dwa zupełnie różne bieguny. Z jednej strony mamy rozwiązania dla biznesu, z drugiej rozwiązania dla zwykłych Kowalskich. Te drugie oczywiście często służą nie tylko rozrywce ale również pracy. Jednak to konsumpcja mediów skupia aktualnie na sobie największą uwagę producentów urządzeń technologicznych.

Eric Schmidt z Google to zasadniczo nie jest superciekawy gość - jego wypowiedzi rzadko cieszą się dużą popularnością w mediach (a jeśli już, to zwykle są to kontrowersyjne teksty, z których Schmidt musi się później tłumaczyć). Ale tym razem powiedział coś ciekawego - oświadczył, że nazywanie Androida kopią iOS jest pewną przesadą, ponieważ system rozwijany przez Google jest... starszy niż OS znany z iPhone.

W momencie prezentacji kolejnych wersji iPhone, iPada i iOS, większość z nas pogardliwym uśmiechem traktowała stwierdzenia o „rewelacyjnej przeglądarce, dorównującej możliwościom tej z komputerów”. Brakowało przecież podstawy – przygotowanego przez Adobe Flasha, który stanowił nieodzowny element większości stron internetowych. Był prawie wszędzie – obsługiwał m.in. filmy z najpopularniejszych serwisów wideo oraz gry, których każdego dnia pojawiały się setki. Niektóre serwisy były wręcz od samych fundamentów zbudowane we Flashu i z poziomu mobilnych produktów Apple mogliśmy jedynie odnaleźć na nich informację o konieczności instalacji odpowiedniej (nieobecnej) wtyczki. Zbawieniem miał być Android, w przeciwieństwie do „złego Jabłka” pozwalający na wszystko, w tym przeglądanie zawartości Flash na stronach WWW bez żadnych ograniczeń. Kto miał jednak rację pokazuje rzeczywistość – Adobe Flash na urządzeniach mobilnych nie sprawdził się na tyle, że jego producent w najbliższych dniach ogłosi całkowite uśmiercenie tego projektu.

Ekran dotykowy (oczywiście oporowy) obsługiwany rysikiem albo pełna klawiatura QWERTY. Skomplikowane, mało intuicyjne menu, ale za to kryjące niemal nieograniczone możliwości. Najnowsze zdobycze technologii zamknięte w niewielkiej obudowie, prestiżowy wygląd i w końcu „prestiżowa” cena. Taki właśnie obraz „telefonu biznesowego” funkcjonował do niedawna w masowej świadomości, kiedy to podział pomiędzy „telefonami dla ludu” a „telefonami dla kadry kierowniczej” był oczywisty, wyraźny i niósł ze sobą jakąkolwiek informację na temat urządzenia. Czasy jednak zmieniły się na tyle, że zdecydowanie warto zastanowić się co najmniej kilka razy, zanim użyjemy tego sformułowania w odniesieniu do jakiegokolwiek telefonu, smartfonu czy nawet tabletu.

Microsoft przez lata nauczył się jak współpracować z hakerami (w tradycyjnym tego słowa znaczeniu), Google od początku wiedział jak to robić. A Apple nigdy nie umiał i nic nie wskazuje na to, by koncern chciał się tego nauczyć. Charlie Miller, jeden z najlepszych na świecie specjalistów zajmujących się bezpieczeństwem produktów Apple'a, został właśnie wyrzucony z programu iOS Developer Program - bo stworzył przykładowy program, demonstrujący lukę w iOS.

Teoretycznie sprawa nie jest zbyt istotna – Apple, po rocznych przepychankach, przegrał batalię sądową z niewielką, żeby nie powiedzieć wprost – nikomu nieznaną hiszpańską firmą. Nie była to pierwsza, ani też ostatnia porażka producenta iPhone, który wcześniej musiał uznać wyższość m.in. Nokii czy Kodaka. Producentowi tabletów z Androidem udało się jednak wykazać przed sądem coś, czego do tej pory nie udało się nikomu, nawet największym gigantom branży mobilnej – że ich tablet wcale nie jest „kopią iPada” i że w związku z tym od Apple należą się im się nawet nie tyle przeprosiny, co pokaźne odszkodowanie za starty poniesione w związku z próbą wymuszenia wstrzymania sprzedaży ich produktu.

Czegokolwiek nie myślelibyśmy o Microsofcie, jakiegokolwiek systemu operacyjnego byśmy nie używali, praktycznie każdy z nas czeka na ostateczną premierę w pełni funkcjonalnego Windows 8. I to nie tylko w wersji dla PC (kto z zapartym tchem śledzi jeszcze ten segment rynku?), a w wersji dla jednych z najpopularniejszych urządzeń „nowej ery” – tabletów. Windows 8 ma bowiem przynieść nie tylko powiew świeżości jeśli chodzi o interfejs użytkownika, ale również możliwości znane z komputerów stacjonarnych czy laptopów, na coś, co było do tej pory pod wieloma względami jedynie wielkoekranowym odpowiednikiem smartfonów, które posiada większość z nas. Dziś okazuje się jednak, że powstanie tej odmiany „okienkowego” systemu było dość poważnie zagrożone (a przynajmniej groziło mu wyraźne opóźnienie), jeśli kilkanaście miesięcy temu zwyciężył inny, nie mniej ciekawy projekt.

Na początku był iPad (przynajmniej jeśli myślimy o tabletach „nowej generacji”). Potem pojawił się Android – niesamowicie popularny do tej pory na telefonach komórkowych – i podobnie jak w innych przypadkach, zaczął się gwałtownie rozprzestrzeniać na rynku. Pomimo początkowych wątpliwości ekspertów i teorii o braku gotowości tego systemu do mocne wejścia w ten segment, udało mu się do dziś zdobyć całkiem spory udział. Od teraz iPady nie stanowią już 97%, 90% czy nawet 80% wszystkich sprzedanych tabletów - ich przewaga topnieje z miesiąca na miesiąc i prawdopodobnie zachłanny Android nie zadowoli się wyłącznie około 25%, dążąc do dominacji podobnej jak w przypadku smartfonów. Tyle, że nawet jeśli uda mu się wywalczyć ponad 30%, 40% czy 60%, zwycięzcą w walce pomiędzy producentami i tak będzie Apple. I tak będzie jeszcze przez długi czas.

Jeśli mielibyśmy wymienić jednym tchem firmy, które w największym stopniu skorzystały na ostatnim „szale” na smartfony, to HTC z pewnością znalazłoby się na czołowych miejscach lub nawet na szczycie naszej listy. Z niewielkiego producenta urządzeń firmowanych później przez operatorów i innych dostawców, firma zdołała się dość krótkim czasie przekształcić w giganta, który z kwartału na kwartał pnie się coraz wyżej i wyżej w światowej hierarchii. Opublikowane dziś wyniki finansowe tylko potwierdzają rewelacyjną kondycję tajwańskiej korporacji.

Można udawać, że problemu prawie nie ma, że jest marginalny, ledwie widoczny, że dla części użytkowników nie ma to znaczenia, że nie zależy to od nikogo i powinniśmy się cieszyć z tego co mamy, ale nie da się w pełni zaprzeczyć jednemu – problem fragmentacji Androida istniał, istnieje i będzie istniał. Najgorsze jest jednak to, że praktycznie żaden z producentów, ani nawet sam Google w ogóle się tym nie przejmuje, nawet pomimo okresowych „burz” wywoływanych przez media lub niezadowolonych klientów. Tak ma być i koniec.

Nikt nie miał raczej żadnych wątpliwości w tej kwestii – to musiało się w końcu stać. Android Market, zasilany przez niezliczone rzesze niemal niekontrolowanych programistów i „wykorzystywany” przez prawie 200 milionów użytkowników, wygrał w końcu wyścig ze skrupulatnie (choć nie zawsze skutecznie) pilnowanym AppStore dla wszystkich generacji iPada i iPhone. Tym razem jednak nie chodzi o ilość aplikacji znajdujących się w katalogach, ale o ilość aplikacji pobieranych i instalowanych na urządzeniach.

Zaledwie kilka lat temu dedykowane urządzenia służące do nawigacji stały się niemal obowiązkowym dodatkiem dla każdego kierowcy. Z roku na rok były coraz poręczniejsze, coraz dokładniejsze, coraz tańsze oraz coraz bardziej funkcjonalne (m.in. możliwość pobierania danych na temat korków). Niestety ich koniec wydaje się nieuchronny – w chwili, kiedy obowiązującym standardem w smartfonach staje się ekran o przekątnej 4” (lub nawet większy), zaczyna po prostu brakować dla nich miejsca na rynku. Oprogramowanie dostępne na obydwa typy urządzeń jest bowiem praktycznie takie samo, a w przeciwieństwie do dedykowanych urządzeń nawigacyjnych smartfon potrafi o wiele więcej. Nikt nie chce już nosić przy sobie jednocześnie kilku urządzeń, których funkcje wzajemnie się powielają. Powolny upadek PNA potwierdzają tylko wyniki oraz niedawna deklaracja jednego z ich największych producentów – TomToma.

Pod koniec lipca tego roku Nokia zaprezentowała światu niezwykle ciekawe projekt. Mapy Nokii opuściły bowiem (przynajmniej częściowo) urządzenia z Symbianem i dostęp do nich uzyskali także użytkownicy produktów konkurencji – początkowo iPhone i Androida, a niedługo później również BlackBerry. Całe rozwiązanie było o tyle atrakcyjne, że nie wymagało od nas instalacji żadnych programów – całość przeniesiona została do przeglądarki, gdzie specjalnie przygotowana aplikacja w HTML5 pozwalała nam na obsługę dostarczanych map. Od tego czasu minęło już kilka miesięcy, producent kilkukrotnie zaktualizował swój projekt, ale niestety w dalszym ciągu jest on dość sporym rozczarowaniem.

Wybieranie głosowe, zwłaszcza w smartfonach, nie jest dla nas niczym nowym. Od wielu lat mieliśmy do niego dostęp (w mniej lub bardziej zaawansowanych wydaniach) na praktycznie każdej platformie. Nawet tytułowe Siri było już dostępne (choć w nieco innej formie) dla iOS od pewnego czasu. Apple zrobił jednak coś, czego żaden z największych producentów nie zrobił do tej pory – sprawił, że wybieranie głosowe nabrało nowego sensu i nie jest już zwykłym wydawaniem podstawowych komend, a coraz wyraźniej zbliża nas do prawdziwej „rozmowy”. W ten sposób producent iPhone’a osiągnął efekt, który przez wielu ekspertów określane jest mianem „drugiego interfejsu”. Oprócz tradycyjnej obsługi za pomocą ikon i tekstu, możemy obsługiwać nasz telefon nawet bez patrzenia na niego. Istnieje jednak ktoś kto – jeśli tylko zechce – będzie w stanie zrobić to lepiej.

Smartfony przynajmniej częściowo pozwoliły nam odejść od biurek i zabrać ze sobą internet tam, gdzie tylko postanowimy się wybrać. Aby łatwiej nam było poruszać się w jego gąszczu, postanowiono dostarczyć nam niezliczone ilości programów, mających ułatwić nam pobieranie i przeglądanie oczekiwanych przez nas treści. Jednak nawet mając praktycznie cały świat w kieszeni i dostęp do setek tysięcy przeróżnych aplikacji, najczęściej korzystamy z tych… fabrycznie zainstalowanych na naszym telefonie . Tym razem fakt ten potwierdził po raz kolejny najpopularniejszy portal mikroblogowy na świecie – Twitter.

Przez lata utarło się przekonanie, że Polska Nokią i Symbianem stoi. Nawet na początku tego roku, pomimo coraz gorszych wieści dotyczących fińskiego producenta, nic nie wskazywało na to, że sytuacja ta będzie się w stanie zmienić drastycznie w ciągu najbliższych miesięcy. Rzeczywistość okazuje się jednak inna i jeśli utrzymane zostaną obowiązujące od pewnego czasu trendy, już wkrótce będziemy mogli mówić o coraz wyraźniejszej (na niektórych polach) dominacji… Androida.

iOS 5.0 nareszcie oficjalnie trafił do wszystkich zainteresowanych (a któż mógłby nie być zainteresowany?) i niemal natychmiast znalazł się na moim iPhone, z którego od czasu do czasu korzystam jako drugiego telefonu. W związku z tym, że jest on właśnie moją drugą, zapasową platformą, nie pokusiłem się o przygotowanie pełnej recenzji, a jedynie o zapis moich obserwacji dotyczących elementów, które interesują mnie najbardziej (np. „Kiosk” nie interesuje mnie w ogóle) i które najbardziej przypadły mi do gustu lub też nie przypadły wcale.

Jeszcze niedawno Mark Zuckerberg pytany o aplikację Facebooka na iPada odpowiadał, że takowej nie będzie, gdyż nie jest to urządzenie mobilne. Jednak po półtora roku od pojawienia się tego najpopularniejszego tabletu na świecie nadszedł czas na oficjalną natywną aplikację Facebooka.

Kiedy Apple zaprezentowało nowego iPhone’a 4S, Tim Cook podczas wystąpienia szczególnie podkreślał dobrodziejstwa płynące z zastosowania nowego układu A5. Według zapewnień Apple gry nabiorą nowego wymiaru dzięki ogólnej, dwukrotnie wyższej wydajności telefonu i siedmiokrotnej większej wydajności układu graficznego w stosunku do procesora, który działa w iPhone 4. Jednak Apple niczego nie zrobiło z iPodem Touch, który de facto jest najpopularniejszym mobilnym urządzeniem do gier na rynku. Najnowsze zmiany ograniczyły się do redukcji ceny o 30 dolarów i wprowadzenia białego modelu Touch'a.