iOS

Badania dotyczące bezpieczeństwa i potencjalnych zagrożeń czyhających na najpopularniejsze obecnie mobilne systemy operacyjne od dłuższego czasu mają jednego, niekwestionowanego negatywnego „bohatera” – Androida. System operacyjny stworzony przez Google raz za razem zajmuje w nich „czołowe” lokaty, a urządzenia pracujące pod jego kontrolą są wymieniane jako potencjalnie najbardziej zagrożone złośliwym oprogramowaniem lub innymi formami ataku. Teorię tę potwierdziły po raz kolejny bardzo szczegółowe analizy przeprowadzone przez firmę BIT9, starającą się odnaleźć najbardziej bezpieczne i najbardziej niebezpieczne smartfony kończącego się powoli roku.

Przygotowany przez Google Android i dzieło Apple - iOS – to właśnie o tych mobilnych systemach operacyjnych mówi się teraz najczęściej i to właśnie je określa się mianem „systemów wiodących”. Mniej mówi się o dwóch wciąż niezwykle istotnych – Symbianie i BlackBerry OS, a poza nimi nie ma już prawie nic. Windows Phone, którego udziały „z litości” łączone są w większości analiz z mimo wszystko wciąż obecnym na rynku Windowsem Mobile oraz stworzony przez Samsunga badaOS w dalszym ciągu nie są w stanie stworzyć jakiegokolwiek realnego zagrożenia dla pozostałych molochów. Biorąc pod uwagę dynamikę rozwoju Androida i systematyczną popularyzację iOS, można łatwo założyć, że jeszcze przez wiele, wiele lat (a może nawet na zawsze) to właśnie Google będzie niekwestionowanym liderem na rynku oprogramowania mobilnego, a Apple będzie zajmował bezpieczne drugie miejsce. Tak jednak mówiono już wielokrotnie w przypadku innych producentów i jak się okazało, żadna z tych prognoz nie była trafna. Dlaczego? Bo żaden system nie był, nie jest i nie będzie wieczny, a jeszcze nikt w historii nie potrafił przejść na „coś nowego” bez popadnięcia w gigantyczny kryzys.

Wyróżnienie się na niesamowicie obecnie zatłoczonym rynku smartfonów i tabletów jest zadaniem niezwykle trudnym. Większość urządzeń wygląda niemal identycznie, pracuje pod kontrolą zaledwie kilku różnych systemów operacyjnych (z których liczą się dwa, trzy), napędzane są przez praktycznie te same podzespoły, pochodzące przy tym w większości od tych samych producentów – stworzenie prawdziwego „zapotrzebowania” na swój produkt jest w tym momencie czymś, z czym przede wszystkim muszą się zmierzyć producenci. Nikogo nie obchodzą wyniki benchmarków, 2 mm grubości mniej czy masa mniejsza o 10 gram. Liczy się to, co producent doda nam w „standardzie” – coś, co sprawi, że to właśnie ten telefon wybierzemy z grona tak dziś przecież podobnych. Takie rozwiązania zaproponowało nam ostatnio dwóch gigantów – Nokia, wraz z serią Lumia oferując nam bezpłatną, w pełni funkcjonalną nawigację oraz Apple, wyposażając iPhone 4S w asystenta głosowego - Siri.

O smartfonach przygotowanych „przez” albo specjalnie „dla” największego portalu społecznościowego – Facebooka, od dłuższego czasu słyszymy w miarę regularnie. Na początku były to dość nieśmiałe próby mało znanego szerszej publiczności brytyjskiego INQ, a w późniejszym czasie również i graczy poważniejszych – HTC, z Salsą i ChaCha oraz Motoroli, która w niedalekiej przyszłości powinna zaprezentować kolejny telefon nastawiony na użytkowników Facebooka. Żaden z nich nie był jednak tym, czego mogliśmy się spodziewać – urządzeniem niemal od początku do końca markowanym logo FB i pod każdym względem „dedykowanym” do korzystania z tego właśnie serwisu. Wydawało się, że wcześniejsze informacje na ten temat były jedynie plotkami i to, na co możemy w najlepszym przypadku liczyć to nieco zmodyfikowany Android z dodatkiem fizycznego przycisku „Facebook” na obudowie, jednak rzeczywistość może okazać się zupełnie inna i za kilka (lub kilkanaście) miesięcy światło dzienne prawdopodobnie ujrzy finalna wersja projektu o kodowej nazwie „Buffy”. Pytanie tylko: po co?

Przystawki, przejściówki i inne dodatki - kto z posiadaczy iPoda, iPhone'a czy iPada nie zakupił chociaż jednego dodatkowego akcesorium? Zarówno Apple jak i firmy trzecie dostarczają na rynek produkty znacznie rozszerzające możliwości tych urządzeń - od prostego transmitera FM po glukometr. Do urządzeń iOS można podłączyć naprawdę oryginalne dodatki, które sprawiają, że sprzęt trafia do kolejnego grona odbiorcy. Fani sprzętu uznają to za wielki plus, miłośnicy otwartych rozwiązań wyśmiewają chociażby adapter do kart SD.

Dość oczywiste było to, że po niezbyt trudnym do przewidzenia (ze względu przede wszystkim na niesamowicie niską cenę i ekosystem) sukcesie pierwszego tabletu Amazon – Kindle Fire, dość szybko pojawią się pierwsze plotki na temat planów wejścia tego giganta również na inny, choć bardzo obecnie zbliżony rynek – smartfonów. Zdaniem analityków, takie plany faktycznie istnieją i jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to gotowy produkt powinien trafić do sklepów pod koniec przyszłego roku, mając poważne szanse ponownie sporo namieszać na rynku i stać się hitem na miarę swojego „większego brata”. Z jednej strony brzmi to nieco absurdalnie, ale z drugiej też nikt nie spodziewał się jeszcze kilka miesięcy temu tak śmiałej i tak kompletnej oferty ze strony tego dostawcy treści. Jeśli jednak faktycznie tak się stanie, przed Amazonem będzie stało o wiele trudniejsze zadanie niż w przypadku Kindle Fire, choć sukces nie jest oczywiście niemożliwy.

Restrykcyjna polityka Apple w App Store długo zabraniała wprowadzania do sklepu aplikacji duplikujących funkcje systemowe. Teraz do sklepu Apple trafił w końcu oficjalny klient poczty Google Gmail. I po przeklikaniu się po jego możliwościach i interfejsie... trudno nie przyznać racji surowym restrykcjom firmy z Cupertino.

O autorskim systemie Google – Androidzie, można powiedzieć praktycznie wszystko, z wyjątkiem tego, że kojarzy się z ogólnie pojętym biznesem. Do tej pory uznawany był przede wszystkim za system „otwarty”, oferujący rozbudowane możliwości personalizacji, atrakcyjny, „wyposażony” w setki tysięcy mniej lub bardziej przydatnych aplikacji oraz… niezwykle popularny. W związku z tym firma z Mountain View nie miała wyboru – musiała podjąć odpowiednie kroki, aby oprócz rynku konsumenckiego zaatakować również niedostępny dla niej do tej pory segment biznesowy, wykorzystując i promując przy tym zasadę „przynieś swoje urządzenie do pracy”. Czy jednak odświeżona wersja Google Apps jest w stanie bezpośrednio zagrozić swoim konkurentom?

Świat nowych technologii dzieli się na dwa zupełnie różne bieguny. Z jednej strony mamy rozwiązania dla biznesu, z drugiej rozwiązania dla zwykłych Kowalskich. Te drugie oczywiście często służą nie tylko rozrywce ale również pracy. Jednak to konsumpcja mediów skupia aktualnie na sobie największą uwagę producentów urządzeń technologicznych.

Eric Schmidt z Google to zasadniczo nie jest superciekawy gość - jego wypowiedzi rzadko cieszą się dużą popularnością w mediach (a jeśli już, to zwykle są to kontrowersyjne teksty, z których Schmidt musi się później tłumaczyć). Ale tym razem powiedział coś ciekawego - oświadczył, że nazywanie Androida kopią iOS jest pewną przesadą, ponieważ system rozwijany przez Google jest... starszy niż OS znany z iPhone.

W momencie prezentacji kolejnych wersji iPhone, iPada i iOS, większość z nas pogardliwym uśmiechem traktowała stwierdzenia o „rewelacyjnej przeglądarce, dorównującej możliwościom tej z komputerów”. Brakowało przecież podstawy – przygotowanego przez Adobe Flasha, który stanowił nieodzowny element większości stron internetowych. Był prawie wszędzie – obsługiwał m.in. filmy z najpopularniejszych serwisów wideo oraz gry, których każdego dnia pojawiały się setki. Niektóre serwisy były wręcz od samych fundamentów zbudowane we Flashu i z poziomu mobilnych produktów Apple mogliśmy jedynie odnaleźć na nich informację o konieczności instalacji odpowiedniej (nieobecnej) wtyczki. Zbawieniem miał być Android, w przeciwieństwie do „złego Jabłka” pozwalający na wszystko, w tym przeglądanie zawartości Flash na stronach WWW bez żadnych ograniczeń. Kto miał jednak rację pokazuje rzeczywistość – Adobe Flash na urządzeniach mobilnych nie sprawdził się na tyle, że jego producent w najbliższych dniach ogłosi całkowite uśmiercenie tego projektu.

Ekran dotykowy (oczywiście oporowy) obsługiwany rysikiem albo pełna klawiatura QWERTY. Skomplikowane, mało intuicyjne menu, ale za to kryjące niemal nieograniczone możliwości. Najnowsze zdobycze technologii zamknięte w niewielkiej obudowie, prestiżowy wygląd i w końcu „prestiżowa” cena. Taki właśnie obraz „telefonu biznesowego” funkcjonował do niedawna w masowej świadomości, kiedy to podział pomiędzy „telefonami dla ludu” a „telefonami dla kadry kierowniczej” był oczywisty, wyraźny i niósł ze sobą jakąkolwiek informację na temat urządzenia. Czasy jednak zmieniły się na tyle, że zdecydowanie warto zastanowić się co najmniej kilka razy, zanim użyjemy tego sformułowania w odniesieniu do jakiegokolwiek telefonu, smartfonu czy nawet tabletu.

Microsoft przez lata nauczył się jak współpracować z hakerami (w tradycyjnym tego słowa znaczeniu), Google od początku wiedział jak to robić. A Apple nigdy nie umiał i nic nie wskazuje na to, by koncern chciał się tego nauczyć. Charlie Miller, jeden z najlepszych na świecie specjalistów zajmujących się bezpieczeństwem produktów Apple'a, został właśnie wyrzucony z programu iOS Developer Program - bo stworzył przykładowy program, demonstrujący lukę w iOS.

Teoretycznie sprawa nie jest zbyt istotna – Apple, po rocznych przepychankach, przegrał batalię sądową z niewielką, żeby nie powiedzieć wprost – nikomu nieznaną hiszpańską firmą. Nie była to pierwsza, ani też ostatnia porażka producenta iPhone, który wcześniej musiał uznać wyższość m.in. Nokii czy Kodaka. Producentowi tabletów z Androidem udało się jednak wykazać przed sądem coś, czego do tej pory nie udało się nikomu, nawet największym gigantom branży mobilnej – że ich tablet wcale nie jest „kopią iPada” i że w związku z tym od Apple należą się im się nawet nie tyle przeprosiny, co pokaźne odszkodowanie za starty poniesione w związku z próbą wymuszenia wstrzymania sprzedaży ich produktu.

Czegokolwiek nie myślelibyśmy o Microsofcie, jakiegokolwiek systemu operacyjnego byśmy nie używali, praktycznie każdy z nas czeka na ostateczną premierę w pełni funkcjonalnego Windows 8. I to nie tylko w wersji dla PC (kto z zapartym tchem śledzi jeszcze ten segment rynku?), a w wersji dla jednych z najpopularniejszych urządzeń „nowej ery” – tabletów. Windows 8 ma bowiem przynieść nie tylko powiew świeżości jeśli chodzi o interfejs użytkownika, ale również możliwości znane z komputerów stacjonarnych czy laptopów, na coś, co było do tej pory pod wieloma względami jedynie wielkoekranowym odpowiednikiem smartfonów, które posiada większość z nas. Dziś okazuje się jednak, że powstanie tej odmiany „okienkowego” systemu było dość poważnie zagrożone (a przynajmniej groziło mu wyraźne opóźnienie), jeśli kilkanaście miesięcy temu zwyciężył inny, nie mniej ciekawy projekt.

Na początku był iPad (przynajmniej jeśli myślimy o tabletach „nowej generacji”). Potem pojawił się Android – niesamowicie popularny do tej pory na telefonach komórkowych – i podobnie jak w innych przypadkach, zaczął się gwałtownie rozprzestrzeniać na rynku. Pomimo początkowych wątpliwości ekspertów i teorii o braku gotowości tego systemu do mocne wejścia w ten segment, udało mu się do dziś zdobyć całkiem spory udział. Od teraz iPady nie stanowią już 97%, 90% czy nawet 80% wszystkich sprzedanych tabletów - ich przewaga topnieje z miesiąca na miesiąc i prawdopodobnie zachłanny Android nie zadowoli się wyłącznie około 25%, dążąc do dominacji podobnej jak w przypadku smartfonów. Tyle, że nawet jeśli uda mu się wywalczyć ponad 30%, 40% czy 60%, zwycięzcą w walce pomiędzy producentami i tak będzie Apple. I tak będzie jeszcze przez długi czas.

Jeśli mielibyśmy wymienić jednym tchem firmy, które w największym stopniu skorzystały na ostatnim „szale” na smartfony, to HTC z pewnością znalazłoby się na czołowych miejscach lub nawet na szczycie naszej listy. Z niewielkiego producenta urządzeń firmowanych później przez operatorów i innych dostawców, firma zdołała się dość krótkim czasie przekształcić w giganta, który z kwartału na kwartał pnie się coraz wyżej i wyżej w światowej hierarchii. Opublikowane dziś wyniki finansowe tylko potwierdzają rewelacyjną kondycję tajwańskiej korporacji.

Można udawać, że problemu prawie nie ma, że jest marginalny, ledwie widoczny, że dla części użytkowników nie ma to znaczenia, że nie zależy to od nikogo i powinniśmy się cieszyć z tego co mamy, ale nie da się w pełni zaprzeczyć jednemu – problem fragmentacji Androida istniał, istnieje i będzie istniał. Najgorsze jest jednak to, że praktycznie żaden z producentów, ani nawet sam Google w ogóle się tym nie przejmuje, nawet pomimo okresowych „burz” wywoływanych przez media lub niezadowolonych klientów. Tak ma być i koniec.

Nikt nie miał raczej żadnych wątpliwości w tej kwestii – to musiało się w końcu stać. Android Market, zasilany przez niezliczone rzesze niemal niekontrolowanych programistów i „wykorzystywany” przez prawie 200 milionów użytkowników, wygrał w końcu wyścig ze skrupulatnie (choć nie zawsze skutecznie) pilnowanym AppStore dla wszystkich generacji iPada i iPhone. Tym razem jednak nie chodzi o ilość aplikacji znajdujących się w katalogach, ale o ilość aplikacji pobieranych i instalowanych na urządzeniach.

Zaledwie kilka lat temu dedykowane urządzenia służące do nawigacji stały się niemal obowiązkowym dodatkiem dla każdego kierowcy. Z roku na rok były coraz poręczniejsze, coraz dokładniejsze, coraz tańsze oraz coraz bardziej funkcjonalne (m.in. możliwość pobierania danych na temat korków). Niestety ich koniec wydaje się nieuchronny – w chwili, kiedy obowiązującym standardem w smartfonach staje się ekran o przekątnej 4” (lub nawet większy), zaczyna po prostu brakować dla nich miejsca na rynku. Oprogramowanie dostępne na obydwa typy urządzeń jest bowiem praktycznie takie samo, a w przeciwieństwie do dedykowanych urządzeń nawigacyjnych smartfon potrafi o wiele więcej. Nikt nie chce już nosić przy sobie jednocześnie kilku urządzeń, których funkcje wzajemnie się powielają. Powolny upadek PNA potwierdzają tylko wyniki oraz niedawna deklaracja jednego z ich największych producentów – TomToma.