Technologie

Geolokalizacja jest jednym z najbardziej przyszłościowych trendów w rozwoju serwisów społecznościowych. Do dziś nikt jednak nie wpadł na pomysł jak sprawić by funkcja stała się tak masowa jak korzystanie z samego Facebooka czy dodawanie wpisów na Twitterze.

„Wesołych świąt” – dokładnie tak (oczywiście oryginalnie w języku angielskim) brzmiała pierwsza krótka wiadomość tekstowa (SMS), jaka kiedykolwiek dotarła na telefon komórkowy. Jej autorem był jeden z pracowników Vodafone, Neil Papworth, który w ten sposób złożył swojemu współpracownikowi życzenia z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia. Wszystko to działo się prawie dokładnie 19 lat temu, w nocy z 3. na 4. grudnia, kiedy nikt jeszcze nie był świadom, jak wielką rewolucję przyniesie ten wynalazek i że nawet niemal 20 lat później nikomu nie uda się stworzyć rozwiązania mogącego przynajmniej konkurować z nim pod względem popularności.

Bez wątpienia rynkiem mobilnym rządzą i dzielą się iOS i Android. Symbian i Blackberry OS, mimo wciąż wielkich udziałów, są w odwrocie. A reszta? Reszta to plankton, który może i ma potencjał w danych niszach, ale póki co należy je traktować jako „interesujące ciekawostki”. Ma to swoje odzwierciedlenie w aplikacjach mobilnych: App Store i Android Market mają nieporównywalnie bogatszą ofertę od konkurencji. Sposób myślenia deweloperów jest dość logiczny: większy udział na rynku, to większy potencjalny zysk. No cóż… niekoniecznie.

Miałam dziś napisać o geolokalizacji i doniesieniach o tym, że Facebook kupił Gowallę. Jednak informacja, choć prawdopodobna, nie jest jeszcze potwierdzona - napiszę gdy będzie wiadomo dokładnie co i jak. A potem zobaczyłam ten filmik “Sick of This” Tales of Mere Existence, który spowodował, że też poczułam się przytłoczona szumem informacyjnym, mało wartościowymi informacjami i spekulacjami i narastającą potrzebą do pobieżnego pochłaniania coraz większej i większej ilości wszystkiego. I pomyślałam, że może zatrzymam się na chwilę i zapytam, kto jest odpowiedzialny za taki stan rzeczy - za to, że jako społeczeństwo rzucamy się na informację o tym, że Jola Rutowicz ma nowego różowego jednorożca, ale już nie na tą udowadniającą, że różowy jednorożec to tylko rekwizyt, a Jola Rutowicz jest w rzeczywistości inną osobą. To nie media - chociaż też nie są bez winy - a my, odbiorcy. Bo przecież media są dla nas, a nie my dla nich i to my sami mamy największy wpływ na ich kształt.

Informacje na temat aplikacji Carrier IQ, zaszytej w oprogramowaniu systemowym milionów urządzeń na całym świecie, będącej w stanie śledzić większość naszych poczynań na smartfonie, a następnie przesyłająca część z nich do specjalnych baz danych, dostała się do internetu dobrych kilka dni temu, aby niedługo później dosłownie eksplodować, stając się jednym z najgorętszych tematów. Jej instalacji wyparła się większość producentów oraz część operatorów, jednak problem wydaje się stawać coraz poważniejszy, a całą sprawą zaczynają już interesować się nie tylko media, ale i politycy. Czy jednak słusznie?

Nadszedł dzień, w który nie wierzyli już chyba nawet najwięksi zwolennicy Twittera. Wczoraj w tym serwisie swojego pierwszego tweeta napisała bez wątpienia jedna z najbardziej rozpoznawalnych twarzy polskiego show biznesu - Doda.

Zapraszam do przeczytania gościnnego wpisu Dawida Piaskowskiego - współtwórcy BookLikes, Okazjum.pl oraz właściciela firmy konsultingowej iCloud.pl. Dawid prowadzi również swojego bloga: dawidpiaskowski.tumblr.com

Jeden z najbardziej innowacyjnych polskich projektów mobilnych Listonic rusza z nową ofertą, która - jeśli okaże się sukcesem - może okazać się przełomowa dla szybkiego wzrostu wartości start-upu. Do tej pory Listonic był w zasadzie mobilną listą zakupów synchronizowaną w chmurze -  z dowolnego urządzenia (komputer, telefon komórkowy, tablet) wpisz co masz kupić i za pomocą aplikacji korzystaj w hipermarkecie podczas zakupów. Od dzisiaj Listonic ma być czymś więcej - dla użytkownika doradcą zakupowym, a dla firm współpracujących nowym kanałem dystrybucji sprzedaży i oferty marketingowej.

Wszyscy uwielbiamy badania polegające na udowadnianiu tego, co wiadomo już od dawna. Zwłaszcza, jeśli dotyczą one mediów społecznościowych, które rozwijają się szybciej niż jakikolwiek badacz, naukowiec czy ekspert potrafi zanalizować nowe zjawiska, opisać, okrasić mniej lub bardziej sensownymi wykresami i sentencjami i “puścić w internety” albo lepiej - wydać papierową książkę.

YouTube jest całkiem nowy - zmiana jest na tyle radykalna, że można zaryzykować właśnie takie stwierdzenie. Zazwyczaj takie totalne zmiany spotykają się z dużą falą krytyki. W tym przypadku chyba tak nie będzie, bo nowy YouTube wygląda zjawiskowo i jest przy tym bardzo funkcjonalny. Jest przy okazji bliski wyglądem innym usługom Google jak chyba nigdy wcześniej. Przede wszystkim jednak, YouTube w końcu stał się prawdziwą telewizją internetową z naciskiem na telewizyjne formaty. 

Specjaliści ds. bezpieczeństwa regularnie krytykują Google'a za najróżniejsze błędy w zabezpieczeniach systemu Android - i słusznie, bo koncern ma nieco do nadrobienia w tej dziedzinie. Ale okazuje się, że swoje za uszami mają również producenci telefonów, którym nad wyraz często zdarza się wziąć od Google "czystego" Androida i podczas przystosowywania go do specyfiki swoich urządzeń dołożyć do systemu kilka zupełnie nowych, autorskich dziur w zabezpieczeniach.

Czytniki elektronicznych wydań książek i gazet, wyposażone w rewelacyjny i pod wieloma względami rewolucyjny ekran e-Ink, miały zmienić świat, umożliwiając nam na nowo odkrycie przyjemności płynącej z czytania. Urządzenia tego typu od pewnego momentu stały się wręcz niesamowicie tanie (zwłaszcza po wprowadzeniu wersji „z reklamami”) i pozwolić na nie mógł sobie praktycznie każdy, kto chciał mieć chociażby możliwość podróżowania nie z dziesięcioma sporymi książkami w torbie, a z jednym, malutkim czytnikiem, mogącym pomieścić ich tysiące. Tymczasem już kilka miesięcy temu okazało się, że klienci chętniej wybierają nie tyle dedykowany czytnik (z prawdziwym ekranem e-Ink), a reklamowany jako prawdziwy czytnik… tani tablet – Nook Color. Taki stan rzeczy utrzyma się najprawdopodobniej jeszcze przez kilka najbliższych lat, ale co potem?

Chromebooki, póki co, nie odnoszą sukcesu, na jaki liczyło Google. Według źródeł portalu Digitimes, Acer od momentu premiery do lipca sprzedał… pięć tysięcy netbooków z Chrome OS. Samsung, tu cytując Digitimes, „jeszcze mniej”. Google ma jednak nowy, jeszcze bardziej przewrotny pomysł.

Ostatnio pełno informacji o kolejnych odtwarzaczach treści dostępnych z telewizji (TVN Player, ipla), o tym, że kolejni operatorzy telewizyjni wprowadzają opcję VOD i udostępniają również możliwość oglądania na innych urządzeniach. Wydaje się, że wszystko zmierza w dobrym kierunku. Jednak wciąż brakuje jednego - dobrej platformy skupiającej treści od wielu producentów czy niezwiązanej z operatorem i abonamentem telewizyjnym dostępnej przez internet bez dodatkowych urządzeń. Wciąż nie mamy, my, część społeczeństwa, która przestała korzystać z telewizji, możliwości legalnego i wygodnego dostępu do ulubionych treści. I coraz mniej za tym tęsknimy. Jesteśmy “szarą strefą” widzów. I nie mówi się o nas zbyt dużo.

O ultrabookach można powiedzieć wiele dobrego – dzięki niewielkim wymiarom i małej masie zasługują na miano ultra-mobilnych, a dzięki dobrym podzespołom mogą (o ile nie przeszkadza nam stosunkowo mały ekran) z powodzeniem zastąpić w większości sytuacji normalnego laptopa lub nawet komputer stacjonarny. Powinniśmy się wręcz spodziewać, że za kilka lat tego typu urządzenia ostatecznie wyprą w większości przypadków swoich dużych odpowiedników. Na razie jednak sprzedaży ultrabooków nie można zaliczyć do specjalnie udanej i raczej trudno się temu dziwić – kosztują one więcej niż spora część dostępnych obecnie na rynku komputerów zarówno, jeśli chodzi o dotychczas najpopularniejsze ultra-przenośne (netbooki) czy nawet podobny do ultrabooków Macbook Air. Prezes Acer’a zdradził dziś jednak, jakie są plany zmian cen urządzeń z tej kategorii w ciągu najbliższych dwóch lat i trzeba przyznać, że zapowiada się to naprawdę rewelacyjnie.

Stało się to, co jeszcze do niedawana wydawało się wręcz niemożliwe. Albo inaczej - wydawało się, że to ten, który właśnie teraz spychany jest na pozycję nr 3 będzie wkrótce nr 1, bo tradycyjny nr 1 od dłuższego czasu tracił udziały na rzecz nr 2. Ale jednak - przeglądarka od Google'a - Chrome właśnie wyprzedziła Firefoksa pod względem udziałów w globalnej sieci. Ma 25,69%, nieznacznie wyprzedzając Firefoksa z 25,23%. Liderem ciągle jest Internet Explorer, który aktualnie ma 40,63% udziałów.

Świat biznesu miał zaadaptować i stosować tablet HP Slate z Windowsem 7 - urządzenie w reklamach adresowane było do różnych biznesowych branż, nawet już w erze iPada.  Jednak już w samym spocie widać było, że urządzenie wykazywało się słabą płynnością, a właściwie jej brakiem.

To już mój czwarty wpis na Spider’s Web, więc czas się przywitać i napisać nieco o sobie. Zwłaszcza, że od tej pory będę pojawiał się tu dużo regularniej i postaram się poszerzyć nieco poruszaną tematykę.  Spider’s Web jak dotąd specjalizował się w bardzo dobrych felietonach o Apple’u, smartfonach, tabletach, wyszukiwarkach czy mediach społecznościowych . Spróbuję poszerzyć te horyzonty - mam nadzieję, że z korzyścią dla Was.

Mamy już grudzień, czyli zakupowe szaleństwo w pełni. Z głośników w galeriach handlowych słychać staropolskie „Santa Claus Is Coming To Town” w wykonaniu Justina Biebera i otaczają nas hostessy przebrane za śnieżynki. Ten, kto nie lubi chłonąć tej świątecznej atmosfery z marketów, swoje zakupy zrobi w internecie.

Carrier IQ to firma, która ostatnio znalazła się pod gradem oskarżeń o śledzenie milionów użytkowników w Stanach Zjednoczonych. Największa burza przeszła przez Androida, który z rozpędu oskarżony został o śledzenie każdego ruchu, każdej wiadomości, dosłownie wszystkiego, co robią użytkownicy. Jednak tym razem to nie Google jest winny, a producenci sprzętu i operatorzy, którzy korzystają z usług Carrier IQ. Sprawa wciąż się rozwija, ale dotychczasowe ujawnione informacje nie napawają optymizmem i potwierdzają, że tak naprawdę nikogo nie obchodzi nasze pozwolenie na zbieranie danych.