Gazeta Wyborcza

Szefowie platform społecznościowych kpią z tradycyjnych mediów, ale chętnie korzystają z ich pracy. Za darmo. Tak, stare media zawodzą dzień po dniu. Platformy społecznościowe, jeśli w pełni je zastąpią, będą jeszcze gorsze. 

Film czy muzyka w modelu subskrypcyjnym nikogo już nie dziwi. Ostatnio do Poski wszedł nawet bank, który działa na tej zasadzie. W mediach zaś sukces ze swoimi subskrypcjami na globalną skalę odniosła „Wyborcza”. O wszystkim, co wokół modeli subskrypcyjnych jest istotne, będzie można posłuchać w przyszłym tygodniu podczas konferencji „SubscriptiON Day” organizowanej właśnie przez tę redakcję.

Rok po tym, jak ogłosili, że zamykają, wyciągnęli wtyczkę – PCLab.pl, legenda wśród serwisów o nowych technologiach w Polsce oficjalnie zakończył żywot po niecałych 20 latach istnienia. Adres pclab.pl przekierowuje dziś na strony Komputer Świata.

O tym że w Internecie nikt nie jest anonimowy, przypomina nam dochodzenie wszczęte z urzędu przeciwko osobom regularnie znieważających Zbigniewa Ziobrę na łamach forum Wyborcza.pl. Wydawnictwo ma obowiązek ujawnić dane podejrzanych czytelników.

Z jednej strony TVN – nie przestrzelę raczej, jeśli powiem, że to najważniejsza stacja telewizyjna w Polsce. Pewne źródło informacji i rozrywki dla wielu Polaków. Z drugiej strony Wyborcza – gazeta i portal z mocną ekipą dziennikarzy trzymających rękę na pulsie. Rewelacyjna publicystyka, wspaniałe reportaże i mocne serwisy regionalne. Teraz pakiet Start w Player.pl i prenumeratę Wyborczej można mieć raptem za 20 zł. Głupio nie skorzystać.

Matylda wyczytała w raporcie Digital Poland (a potem wypisała), że Polacy wydają na subskrypcje średnio 476,53 zł i mają po 4 tego typu zobowiązania. Obawiając się nieco wyniku, postanowiłem jednak sprawdzić, ile właściwie płacę za te wszystkie abonamenty.

Wiarygodność źródła informacji jest kluczowa, żeby pozostać w mediach społecznościowych, nie dać się zmanipulować i nie oszaleć, sprawdzając trzy razy w trzech miejscach tę samą informację. Niestety zalew fake newsów pokazał, że media społecznościowe są dla marnej jakości newsa tym, czym podwilgotniała, ciepła i ciemna piwnica dla pleśni – małym, słodkim rajem, który stwarza idealne warunki do wzrostu, rozprzestrzeniania się i powolnego zatruwania tych, którzy znajdą się w jedno zasięgu. 

Gazeta Wyborcza to w mojej ocenie najważniejsze polskie medium minionych 30 lat. 

Jakiś czas temu pisałem na łamach Spider’s Web, że Twój Weekend jest na sprzedaż. To popularne niegdyś pisemko erotyczne kosztowało niewiele. Prawdę mówiąc większość z nas, gdyby tylko chciała, mogłaby je sobie kupić.

Gazeta Wyborcza wzbudza we mnie ambiwalentne uczucia. Z jednej strony obserwuję czasem na Twitterze Jarosława Kurskiego i zastanawiam się, bardzo poważnie, na ile to jest jeszcze dziennikarstwo. 

Mark Zuckerberg rozpoczął kolejną krucjatę w obronie swojej firmy. Na łamach „Gazety Wyborczej” możemy przeczytać obszerny artykuł podpisany nazwiskiem szefa Facebooka.

W okolicach 2005 roku, wspominałem o tym ostatnio przy okazji artykułu o Interia.pl, Gazeta.pl postanowiła na poważnie włączyć się do rywalizacji z dużymi portalami. 

Jakby nie patrzeć, to duży sukces – „Gazeta Wyborcza” miała 133 tys. prenumeratorów cyfrowych treści na koniec 2017 r. To informacja skutecznie obala mit, że w Polsce paywall nie zadziała. Choć oczywiście, jak w przypadku każdego sukcesu, ma on także swoje ciemniejsze strony.

Manipulacja medialna niejedno ma imię i tak oto zamienienie TVP w tubę propagandową to tylko etap zdominowania opinii publicznej. Kolejna armia walczy w internecie. 

Gazeta Wyborcza ma dziś co świętować – za ich cyfrową prenumeratę płaci już 100 tysięcy ludzi! To ogromny sukces, ale ja wiem, że nie dołączę do tego grona w przewidywalnej przyszłości.

Jakkolwiek zdarza mi się być czasem krytycznym wobec środowiska Gazety Wyborczej (czy też może bardziej linii politycznej portalu Gazeta.pl, która zamiast preferować normalność, bije się z prawicą na radykalizm), chyba nikt z czytelników nie ma wątpliwości, że mimo wszystko bardziej cenię media z tej strony sporu, niż konkurencyjne wSieci, Niezależną czy TVP. Ale słowa Adama Michnika mnie oburzyły.

Łał, po prostu łał – właśnie taka reakcja ciśnie mi się na ustach, gdy oglądam nową wersję Wyborcza.pl.

Michał Gostkiewicz w rozmowie z Konradem Piaseckim na łamach Gazeta.pl powiedział takie oto słowa: Kiepsko jest być dziś liberałem. Prawica uważa takiego za lewaka, lewica – za prawaka. Rozumiem ten ból jak mało kto, bo tak naprawdę nie mam swojego reprezentanta na polskiej scenie politycznej i czasem z zazdrością spoglądam na kłótnie moich znajomych, tych prawdziwych i twitterowych, gdy zaciekle i bezkrytycznie mogą bronić klubów politycznych, którym kibicują. A ja, cóż, zawsze w kontrze, to do jednych, to do drugich.

Przeciętny kibic nie docenia sukcesów w innych dyscyplinach. W dużej mierze odpowiadają też za to media. Zajęcie czwartego czy ósmego miejsca w finale jest u nas opisywane jako porażka. Nie pojmuję tego. Sukcesy wielu znamienitych sportowców są spychane na boczny tor. Tymczasem za sam awans na mistrzostwa Europy, piłkarzy wychwala się pod niebiosa i mówi o tym w kategoriach niebotycznego osiągnięcia. Nic dziwnego, że wielu zdolnych zawodników, uprawiających inne dyscypliny, czuje się urażona i niedoceniona. Staram się to jednak jakoś rozumieć. Piłka nożna jest banalnym sportem. Zapamiętanie kilku prostych zasad nie stanowi dla nikogo najmniejszego problemu. Inaczej jest w innych sportach zarówno indywidualnych jak i drużynowych, które stoją na wyższym poziomie, gdzie tych reguł jest więcej i trudniej je ogarnąć.

Serwis OKO.Press ani nie jest przesadnie innowacyjny, ani nadmiernie ciekawy. Czy przy wsparciu Agory i Polityki zawojuje serca i umysły polskich internautów?