Galaktyki

Supermasywne czarne dziury to najmasywniejsze pojedyncze obiekty we wszechświecie. Zazwyczaj można znaleźć je w samym centrum dużych galaktyk. Astronomowie postanowili sprawdzić, czy wszystkie supermasywne czarne dziury wygodnie siedzą nieruchomo w centrum galaktyk, czy też jakieś zwiedzają swoje okolice.

Niemal wszystkie duże galaktyki we wszechświecie mają w swoim centrum supermasywna czarną dziurę. Gdy dochodzi do zderzenia takich galaktyk, ich czarne dziury też stają ze sobą oko w oko.

Kosmologowie bezustannie próbują badać pierwsze chwile istnienia wszechświata. Teraz postanowili podejść do tych badań w dość nietypowy sposób, wykorzystując do tego japoński superkomputer.  

Jeżeli ktoś z was kiedykolwiek zastanawiał się jak wyglądałoby niebo, gdyby oczy nie widziały promieniowania widzialnego, ale jakiś inny zakres promieniowania, to teraz ma przynajmniej częściową odpowiedź. Tak wyglądałoby niebo widziane w zakresie długich fal radiowych. 

Astronomowie odkryli właśnie zaskakującą populację galaktyk, które zmieniły swoją jasność na przestrzeni zaledwie kilku lat. Problem w tym, że to nie do końca możliwe. 

Sztuczna inteligencja właśnie przegoniła astronomów. W ramach najnowszego przeglądu nieba algorytm sztucznej inteligencji zidentyfikował ponad 1200 potencjalnych soczewek grawitacyjnych. To więcej niż łączna liczba wszystkich dotychczas odkrytych obiektów tego typu. 

ESO 253-G003 to oznaczenie odległej galaktyki spiralnej, która przez ostatnich kilka lat swoim zachowaniem przyprawiała naukowców o ból głowy. Regularnie co 114 dni galaktyka puszcza nam oko krótkim wzrostem swojej jasności.

Pierwsze gwiazdy, które przemierzają Drogę Mleczną z prędkościami dużo większymi od gwiazd otoczenia, odkryto dopiero w 2005 r. Lista takich gwiazd właśnie powiększyła się o 100 procent.

Tym naukowcom to naprawdę nigdy nie jest mało. Kilkukrotnie znaleźli już najodleglejszą (dotąd odkrytą) galaktykę i wciąż wyglądaj,ą czy nie uda się zobaczyć czegoś jeszcze kawałek dalej. No i proszę - znowu. Poznajcie...

Lokalna grupa galaktyk składa się z Drogi Mlecznej, Galaktyki Andromedy, Galaktyki Trójkąta oraz niemal pięćdziesięciu mniejszych galaktyk karłowatych. Korzystając z kamery DEcam astronomowie przyjrzeli się dwóm najbliższym nam galaktykom karłowatym.

Astronomowie analizujący dane zebrane przez latający teleskop SOFIA odkryli zimnego kwazara.

Kilka lat temu astronomowie odkryli galaktykę, w której – o dziwo – prawie wcale nie ma ciemnej materii. Teraz już wiadomo, co się tam stało.

Dysk materii wokół supermasywnej czarnej dziury może podświetlać pył wypełniający niemal całą otaczającą ją galaktykę.

Poznawanie budowy naszej galaktyki, Drogi Mlecznej, to nie lada wyzwanie. Dużo łatwiej jest analizować budowę innych galaktyk niż naszej własnej. Tak samo jako łatwiej przez okno własnego domu opisać dom po przeciwnej stronie ulicy, niż własny.

Nocne niebo to usiana jasnymi gwiazdami czarna pustka. Gdy jednak spojrzymy na niebo za pomocą teleskopów zobaczymy więcej gwiazd, których nie widać gołym okiem. Astronomowie od wielu lat zastanawiają się jak ciemna faktycznie jest czerń przestrzeni kosmicznej. Najnowsze badania wskazują, że w przestrzeni kosmicznej światła jest zaskakująco dużo.

Astronomowie korzystający z kilku obserwatoriów naziemnych i kosmicznych przyjrzeli się ostatnio specyficznej gromadzie galaktyk. Dzięki obserwacjom w całym spektrum promieniowania elektromagnetycznego udało się dostrzec, czym tak naprawdę jest ta gromada.

Astronomowie korzystający z Wielkiego Teleskopu Kanaryjskiego odkryli przedstawicielkę bardzo rzadkiej klasy galaktyk. Jak to często w astronomii bywa, odkrycie zupełnie nie pokrywa się z obowiązującą wiedzą o powstawaniu takich obiektów.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a został wyniesiony na orbitę okołoziemską ponad trzydzieści lat temu. Mimo to, wciąż jest naszym najlepszym okiem na wszechświat. Dwa lata temu zarejestrował rozbłysk i gaśnięcie bardzo jasnej supernowej w odległej galaktyce. Badacze właśnie opublikowali nagranie z tego wydarzenia.

Supermasywna czarna dziura otoczona krążącymi wokół niej sześcioma galaktykami, a to wszystko niecały miliard lat po Wielkim Wybuchu – taki właśnie obraz astronomowie z Bolonii dostrzegli w zwierciadle jednego z największych teleskopów na świecie. To pierwszy przypadek odkrycia tak masywnego układu w tak wczesnym wszechświecie.

Centrum Drogi Mlecznej to naprawdę tłoczne miejsce. W samym środku galaktyki znajduje się supermasywna czarna dziura o masie ponad 4 mln razy większej od masy Słońca. Bezpośrednio czarną dziurę otacza największa gromada gwiazd składająca się z kilkudziesięciu milionów gwiazd. Teraz zaczynamy rozumieć, dlaczego jest ona tak duża.