Kosmos

No dobra, nie drzazgi, a pył. Naukowcy pracujący w zespole misji OSIRIS-REx donoszą, że wokół planetoidy znajduje się sporo pyłu, który po prostu uniósł się z jej powierzchni. Aktywność obserwowana na powierzchni planetoidy tylko wspiera teorię według której są to całkiem dynamiczne obiekty.

Zespół europejskich astrofizyków podejrzewa, że we wszechświecie może istnieć całe mnóstwo gwiazd bozonowych - teoretycznych, przezroczystych obiektów zbudowanych z samych bozonów.

Jim Woodward, 80-letni emerytowany profesor fizyki z California State University twierdzi, że ma pomysł na to, jak szybko dotrzeć do pobliskich gwiazd.

Poszukiwanie cywilizacji pozaziemskich to jedno z najtrudniejszych zadań nauki. Proces poszukiwania trwa od kilkudziesięciu lat, ale jak na razie nie przyniósł ani jednej detekcji. Niedawno naukowcy znacząco zwiększyli liczbę analizowanych gwiazd i... nic to nie dało.

W piątek rano Chiny wysłały w przestrzeń kosmiczną niezwykle ciekawy ładunek. Według skąpych informacji był to statek kosmiczny wielokrotnego użytku - być może samolot kosmiczny - który według ekspertów może przypominać amerykański samolot kosmiczny X-37B, który aktualnie znajduje się na orbicie.

Właśnie teraz, kiedy nagle skończyło się lato, niebo pokryło się chmurami i zrobiło się zimno, niemieccy naukowcy zakończyli udoskonalanie teleskopu słonecznego GREGOR w Obserwatorium Teide na Wyspach Kanaryjskich. I bardzo dobrze, bo pierwsze zdjęcia wykonane po wznowieniu obserwacji ogrzeją dosłownie każdego.

Galaktyczne halo są znacznie masywniejsze i bardziej skomplikowane niż astronomom się wydawało. Najnowsze informacje o tych potężnych obłokach gazu otaczających całe galaktyki pochodzą z niezastąpionego Kosmicznego Teleskopu Hubble'a.

Choć nikt się tego nie spodziewał, naukowcy z Hawajskiego Instytutu Geofizyki i Planetologii (HIGP) odkryli na biegunowych obszarach Księżyca hematyt, swego rodzaju rdzę, której nikt się tam nie spodziewał.

No i właśnie tak wygląda postęp. Jeszcze niedawno oglądaliśmy jedynie niewyraźne stalowe silosy stojące w ośrodku rozwojowym Boca Chica w Teksasie. A teraz silosy zaczynają latać.

Zespół astronomów odkrył pierwsze bezpośrednie dowody na to, że grupa gwiazd może rozerwać swój własny dysk protoplanetarny, wykrzywić go i pozostawić z nachylonymi pod różnym kątem pierścieniami.

Firma Northrop Grumman przeprowadziła wczoraj statyczny test rakiety wspomagającej na paliwo stałe, która będzie stanowiła element rakiety Space Launch System (SLS).

Astronomowie najprawdopodobniej odkryli najmasywniejsze zderzenie dwóch czarnych dziur spośród dotychczas zarejestrowanych. Do chaotycznego połączenia się obu obiektów doszło około 7 mld lat temu, a właśnie teraz dotarł do nas wyemitowany wtedy sygnał.

Łódź podwodna badająca morza na odległym globie? Taka misja może stać się rzeczywistością już za kilka dekad. Naukowcy właśnie przygotowują koncepcję misji, w ramach której  łódź podwodna miałaby badać jeziora na powierzchni Tytana, największego księżyca Saturna.

Najnowsze badania przeprowadzone przez badaczy wskazują, że być może Ziemia wcale nie potrzebowała uderzenia planetoidy czy komety, aby na jej powierzchni pojawiła się woda.

Promieniotwórczy pył znajdujący się na dnie oceanicznym wskazuje, że Ziemia przelatuje przez masywnym obłok powstały w wyniku eksplozji gwiazdy.

Nasze Słońce ma dopiero 4,5 mld lat, przed nim jeszcze kilka miliardów lat życia. Gdy jednak za 7 mld lat nasza gwiazda odrzuci swoje zewnętrzne powłoki, pozostanie po niej tylko centralne jądro, które jako biały karzeł będzie sobie spokojnie stygło przez całe biliony lat. Astronomowie właśnie odkryli białego karła, jakiego dotychczas nikt się nie spodziewał.

Słyszeliście kiedyś o teorii mówiącej, że życie mogło przybyć na Ziemię z kosmosu? Na pierwszy rzut ucha brzmi ona całkowicie niewiarygodnie, wszak przestrzeń kosmiczna sama w sobie nie jest przyjazna dla życia. A przynajmniej tak mogłoby się wydawać.

Wśród odkrytych dotychczas szybkich błysków radiowych, uwagę astronomów przykuł szczególnie jeden konkretny sygnał oznaczony jako FRB 121102, odkryty w 2012 r. Sygnał ten powtarza się regularnie przez 90 dni, po czym znika na kolejne 67 dni.

Lepiej później niż wcale. Setki astronomów ostrzegają, że rozwój megakonstelacji satelitów takich jak Starlink czy Kuiper mogą mieć ogromny wpływ na całą astronomię i postęp nauki.

W najnowszym artykule naukowym astrofizycy przekonują, że sondy kosmiczne zbudowane z pianki węglowej przynajmniej w teorii mogą dotrzeć z Ziemi do układu Alfa Centauri w zaledwie 185 lat i to zakładając jedynie napędzanie promieniowaniem słonecznym. Rój takich sond mógłby także pomóc w odkryciu i zbadaniu tajemniczej Planety 9 (jeżeli ona w ogóle istnieje).