Planetoidy

Geminidy to jeden z najbardziej spektakularnych rojów meteorów, które możemy obserwować na niebie. Co roku w połowie grudnia Ziemia przecina orbitę planetoidy (3200) Phaethon, która pozostawia za sobą strumień pyłu i gruzu. Kiedy te cząstki wchodzą w atmosferę z prędkością około 35 km/s, świecą jasno i tworzą efekt “spadających gwiazd”.

Ziemia jest stale bombardowana przez małe obiekty z kosmosu, takie jak pył, meteory czy drobne planetoidy. Większość z nich spala się w atmosferze lub nie stanowi zagrożenia dla naszej planety. Jednak czasami pojawiają się większe i bardziej niepokojące kawałki skał, które mają szansę uderzyć w Ziemię lub przelecieć obok niej w niebezpiecznie małej odległości. NASA i ESA śledzą pięć takich planetoid, które jeszcze w tym roku zbliżą się do naszej planety na mniej niż 10 razy odległość Ziemia-Księżyc (ok. 3,8 mln km).

Era dinozaurów zakończyła się 66 mln lat temu, kiedy planetoida wielkości miasta uderzyła w płytkie morze u wybrzeży dzisiejszego Meksyku. Jednak dokładny przebieg masowego wymierania 75 proc. gatunków na Ziemi w latach następujących po kataklizmie pozostaje niejasny. Naukowcy twierdzą teraz, że udało im się wyjaśnić, jak dokładnie doszło do zagłady dinozaurów.

To będzie weekend pełen emocji. Na Ziemię dostarczone zostaną próbki pierwotnej, niczym nieskażonej materii, z której powstała nasza planeta, życie i my sami. Transmisja z tego niezwykłego widowiska będzie nadawana na żywo.

Niezwykły statek kosmiczny zmierza w stronę Ziemi, przewożąc skały i pył z odległej asteroidy, aby przekazać je naukowcom czekającym na analizę tego materiału. Misja OSIRIS-REx uruchomiła niedawno swoje silniki, aby obrać kurs w stronę miejsca zrzutu próbki. Ich dotarcie na Ziemię zaplanowano pod koniec tego miesiąca. OSIRIS-REx to pierwsza misja NASA polegająca na pobraniu próbek planetoidy.

Prędkość rozbitej w minionym roku przez NASA planetoidy cały czas się zmniejsza. Nikt do końca nie rozumie dlaczego. Kosmitów jednak można wykluczyć.

Naukowcy ujawnili przekonujące dowody wskazujące na istnienie największego na świecie krateru po uderzeniu planetoidy w Ziemię. Efekt tego upadku był koszmarny. Zginęło niemal całe życie na naszej planecie.

Naukowcy odkryli nową asteroidę, która może stanowić zagrożenie dla Ziemi. Znaleziono ją dzięki nowemu algorytmowi, który potrafi wykrywać skały kosmiczne lepiej i szybciej niż dotychczasowe metody. To pierwszy sukces tego algorytmu, który ma być używany do przeglądu nieba w nadchodzących latach. 

Zmiany klimatu to jeden z najpoważniejszych problemów, z którymi boryka się ludzkość. Naukowcy szukają różnych sposobów, aby ograniczyć skutki globalnego ocieplenia, które zagraża życiu na naszej planecie. Jednym z najbardziej oryginalnych pomysłów jest stworzenie ogromnego parasola słonecznego, który zasłoniłby część promieniowania słonecznego docierającego do Ziemi i obniżył jej temperaturę.

W ten weekend niebo znów nas zaskoczy. Planetoida 2023 DZ2 przeleci bardzo blisko Ziemi! Ten kawałek kosmicznej skały jest tak duży jak obiekt, który spowodował katastrofę Tunguską. Naukowcy wyliczyli nawet prawdopodobieństwo uderzenia 2023 DZ2 w Ziemię.

To nie jest prezent, który chcielibyśmy otrzymać na Walentynki. Niestety takie ryzyko istnieje. W święto zakochanych w naszą planetę może uderzyć planetoida 2023 DW. Takiej wielkości jak ta, która spowodowała Katastrofę tunguską.

Słowo Janusz ma wiele znaczeń. Widzieliście nie raz te memy i nie raz pewnie sami używaliście tego słowa w doniesieniu do tego, co nie jest fajne. Jednak Janusz oznaczać będzie o teraz coś naprawdę niezwykłego i w dodatku kosmicznego. Wszystko za sprawą Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego.

Na początku lutego w pobliżu Ziemi przeleciała planetoida. Nikt nawet o niej nie wspominał, bowiem przelot należał raczej do tych odległych. Choć w skali Układu Słonecznego było blisko, to jednak w naszym odczuciu było bezpiecznie. Planetoida 2011 AG5 przeleciała w odległości niemal dwóch milionów kilometrów od naszej planety, a następnie zaczęła się ponownie od niej oddalać.

Ziemia będzie miała nowego strażnika, a my będziemy mogli spać trochę spokojniej. Naszej planety będzie pilnować nowy system, który wykryje zagrażające nam asteroidy.

W nocy ze środy na czwartek polskiego czasu w pobliżu Ziemi przeleci dość sporych rozmiarów kosmiczna skała. Zagrożenia żadnego nie ma, większość ludzkości owego przelotu nie zauważy, generalnie nie ma się czym przejmować. Warto jednak pamiętać, że co do dnia dokładnie dziesięć lat temu mieliśmy znacznie bliższe spotkanie z kosmiczną skałą. Jego skutki były poważne. Jeżeli myślicie, że ze strony przestrzeni kosmicznej nam nic nie grozi, to jest to tylko złudzenie.

Wyobraź sobie, że jesteś naukowcem, który różnymi metodami próbuje z powierzchni Ziemi ustalić gdzie w przestrzeni kosmicznej znajdują się warunki sprzyjające powstaniu życia, gdzie możemy poszukiwać podstawowych komponentów, które niezbędne są do powstania życia takiego, jakie znamy z powierzchni naszej planety. I wtedy okazuje się, że gdzieś na Ziemi odpowiedzi na to pytanie same spadają z nieba i niemalże wpadają przypadkowym ludziom w ręce.

Wyobraźmy sobie – czysto teoretycznie – taką sytuację. W kierunku Ziemi leci planetoida, o której astronomowie dowiedzieli się na zaledwie pół roku przed zderzeniem. Tak niewielkie wyprzedzenie nie daje nam żadnej przewagi. Nie jesteśmy bowiem w stanie przygotować misji kosmicznej, w ramach której bylibyśmy w stanie zmienić trajektorię lotu planetoidy na tyle, aby bezpiecznie ominęła naszą planetę. Pozostaje przygotować się na uderzenie. Co więcej, jak na razie nie wiadomo, w które miejsce na powierzchnię Ziemi owa planetoida spadnie.

Tsunami na Marsie? Przecież tam nie ma wody w stanie ciekłym. Owszem, teraz nie ma, ale 3,5 miliarda lat temu Układ Słoneczny wyglądał zupełnie inaczej niż obecnie. Mars nie przypominał suchej, rdzawej planety, jaką dzisiaj możemy obserwować na nocnym niebie.

Planetoida Oumuamua odkryta w 2017 r. jest pierwszym obiektem pochodzenia międzygwiezdnego odkrytym w Układzie Słonecznym. Okazuje się jednak, że w pobliżu Ziemi taki obiekt przeleciał także cztery lata wcześniej. Co więcej, skończył swój lot na Ziemi.