media

Kampania prezydencka dobiega końca i prawdę mówiąc nie mogę się już doczekać ciszy wyborczej. Media w Polsce – szczególnie te głównego nurtu – są bowiem aktualnie nie do zniesienia. Ich radykalizacja jest wprost proporcjonalna do traconego przez nie znaczenia.

Niektóre polskie media informują, że od teraz Nintendo będzie zdalnie psuć konsole użytkowników, jeśli ci spróbują uruchamiać na nich pirackie kopie gier oraz emulatory. Nic bardziej mylnego, to niezweryfikowana kalka pochodząca z zachodnich mediów.

Radio Wolna Europa zniknęło z rosyjskiego App Store’a. Usuwane są też podcasty niezależnych dziennikarzy i aplikacje niepokornych wolnych mediów. Apple ma wybór: podporządkować się władzy lub zniknąć biznesowo z Rosji. Firma ewidentnie dokonała wyboru.

Jeżeli potrzebowaliście kiedykolwiek definicji tego, jak wygląda dawny Twitter po przejęciu przez Elona Muska, to właśnie możecie ją zobaczyć. Technologiczny geniusz krytykuje prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego, a w tle mamy puste ściany bez krzyży.

Ach, och, przyszłość z filmu „Ona” już tu jest – wszyscy wzdychamy w zachwytach nad niesamowitym rozwojem wyszukiwarki Google, czy nowej wersji ChatGPT, prawda? Otóż nie wszyscy. My – reprezentujący media internetowe z drugiej ligi zasięgowej – płaczemy.

Przez ostatnie osiem lat przekaz w mediach publicznych był zdominowany przez narrację konserwatywno-nacjonalistyczną. To jednak nie usprawiedliwia całkowitego wyrzucania tego przekazu przez nową władzę. – Jeśli Tuskowi zależy na pluralizmie mediów, powinien wspierać telewizję Republika, aby liberalne media nie zdominowały znów przekazu w Polsce – mówi SW+ Tomasz Sakiewicz. 

Czy TikTok jest bardziej wiarygodny niż tradycyjne media? Czy młodzi ludzie wolą, gdy to algorytm dobiera im newsy, zamiast wydawcy?

Po zwolnieniu niemal całego działu Twittera odpowiedzialnego za firmową komunikację, Elon Musk pochwalił się, jakie maile będą otrzymywać media próbujące skontaktować się ze spółką zdolną do kształtowania światowej opinii publicznej.

Kilka razy zabierałem się do napisania tego tekstu, ale za każdym razem kasowałem to, co napisałem. Nie wiem, czy poniższymi wyznaniami nie strzelam sobie w kolano. Ale co tam – raz się żyje, a to, co chcę napisać trawi mnie od dawna.

Tak jak kiedyś Radio Wolna Europa uczyło Polaków o tym, co się dzieje za Żelazną Kurtyną, tak BBC zacznie uczyć Rosjan o zbrodniach, jakich właśnie dokonuje dyktator Putin na Ukrainie.