Gwiazdy

NASA opublikowała wideo, do którego stworzenia wykorzystano dane z dwóch dekad obserwacji prowadzonych przez Obserwatorium Rentgenowskie Chandra. Astronomowie stworzyli dzięki niemu poklatkową animację erupcji gwiazdy.

Gigantyczna czarna dziura zniszczyła dużą gwiazdę i wyrzuciła jej fragmenty w przestrzeń kosmiczną. Wszystko rozegrało się w odległości 290 milionów lat świetlnych od Ziemi.

Kiedy patrzymy w nocne niebo, często odkrywamy fascynujące wzory układane przez gwiazdy. Jednym z najbardziej pociągających gwiazdozbiorów jest Perseusz, który wzbudza zainteresowanie zarówno miłośników astronomii, jak i tych, którzy są po prostu ciekawi kosmosu. W naszej podróży przez tę tajemniczą część wszechświata przyjrzymy się bliżej temu niebiańskiemu skarbowi i dowiemy się więcej o tym, co czyni go tak wyjątkowym.

Choć wydawać może się to niewiarygodne to istnieje gwiazda tak duża, że gdyby znalazła się w centrum naszego Układu Słonecznego, pochłonęłaby orbitę Saturna. Jej nazwa to Stephenson 2 DFK 1 i jest to największa znana nam gwiazd.

Astronomom udało się zaobserwować moment, w którym odległa gwiazda dosłownie pochłania krążącą wokół niej planetę. Według naukowców planeta o rozmiarach porównywalnych z „naszymi” gazowymi gigantami jak Jowisz czy Saturn została wchłonięta przez gwałtownie rozszerzającą się gwiazdę, co spowodowało niezwykle jasny rozbłysk światła. Możliwe, że taki sam los, w bardzo odległej przyszłości, czeka Ziemię.

Betelgeza – gwiazda, która fascynuje naukowców i miłośników astronomii na całym świecie. Jest to jeden z najjaśniejszych obiektów na nocnym niebie i jedna z najbardziej znanych gwiazd na całym firmamencie. W tym artykule dowiesz się więcej na temat tej fascynującej gwiazdy i jej właściwości.

Na Ziemi dorastają kolejne pokolenia, które nie widziały rozgwieżdżonego nieba czy Drogi Mlecznej w pełnej krasie. Światła naszych miast dosłownie zalewają nocne niebo, a wkrótce będzie jeszcze gorzej. Za kilkanaście lat zobaczymy już tylko nieliczne gwiazdy.

Naukowcy znaleźli potencjalne wyjaśnienie dla dwóch bardzo nietypowych, krótkich błysków promieniowania gamma. Okazuje się, że ich źródłem mogą być bardzo szczególne gwiazdy, które właściwie nie powinny istnieć, a jeżeli istnieją, to istnieją tylko przez chwilę.

W 2021 roku nad prowincją Alberta w Kanadzie niebo zostało rozświetlone przez wchodzący w atmosferę niewielki meteoroid. Kamień jak kamień, codziennie w atmosferę ziemską wchodzi kilka ton takich kamieni. Ten jednak był wyjątkowy.

Nowe gwiazdy, obiekty, które rozświetlają przestrzeń kosmiczną, rodzą się zazwyczaj w ciemności, skryte w głębi kokonu składającego się z gęstego zimnego gazu i pyłu. Dopiero gdy zaczynają świecić, emitowane przez nie promieniowanie stopniowo rozwiewa otaczający je gaz i stopniowo ich blask zaczyna wydostawać się na zewnątrz.

Naukowcy z zespołu analizującego dane z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba opublikowali właśnie nowe zdjęcie Filarów Stworzenia. Tym razem jednak teleskop spojrzał na tę fascynującą formację w zakresie średniej podczerwieni.

Kilka tysięcy lat świetlnych od Ziemi naukowcy odkryli tajemniczy obiekt, który póki co nie pasuje do żadnej znanej kategorii obiektów kosmicznych. Wiele wskazuje na to, że jest to gwiazda neutronowa. Jeżeli faktycznie tak jest, to takiej gwiazdy neutronowej nikt wcześniej nie obserwował.

Jest poniedziałek, na zewnątrz jest zimno i wilgotno, Słońce skrywa się daleko za chmurami do weekendu jeszcze pięć długich dni, zaczynasz kolejny tydzień pracy. Nietrudno w taki dzień poczuć miałkość bytu. Warto jednak pamiętać o tym, że jest ona jedynie złudzeniem. W rzeczywistości jesteś bowiem wspaniałą maszyną, która – nawet nie w przenośni – jest częścią wszechświata.

Mogłoby się wydawać, że jeżeli spojrzymy w okular teleskopu to na niebie zobaczymy przestrzeń kosmiczną taką, jaka faktycznie jest, bez żadnych przekłamań. Do pewnego stopnia tak jest, ale jednak kosmos ma swoje sposoby na to, aby nas oszukać. Tak oto powstają dżety pozornie podróżujące z prędkościami nadświetlnymi.

Kiedy myślimy o gwiazdach, planetach czy innych dużych ciałach niebieskich, ich okresy obiegu wokół siebie zazwyczaj liczymy w latach. Naukowcy odkryli właśnie nietypową parę gwiazd, która krąży tak blisko siebie, że pełen obieg jednej wokół drugiej liczy się w minutach.

Kiedy sto milionów lat po Wielkim Wybuchu z istniejącej wtedy materii – wodoru i helu – zaczęły powstawać pierwsze gwiazdy, pojawiło się także pierwsze światło we wszechświecie. Astrofizycy od wielu lat poszukiwali choć jednej z tych absolutnie pierwszych gwiazd. Poszukiwania jednak były niezwykle trudne.

Spoglądając na najnowsze zdjęcie wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba można pomyśleć dwie rzeczy: albo jest to zdjęcie zrobione soczewką zabrudzoną odciskiem palca, albo jest to skutek uderzenia w teleskop meteoroidu. Naukowcy przekonują jednak, że wszystko ze zdjęciem jest w porządku.

Już pod koniec sierpnia tuż przed wschodem Słońca nad wschodnim horyzontem będzie unosił się gwiazdozbiór Oriona, który już kilka miesięcy później będzie dominował zimowe niebo. Tak się akurat składa, że zupełnie niedawno w kierunku Oriona spoglądał Kosmiczny Teleskop Hubble’a.

Dane obserwacyjne zebrane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a oraz kilku innych obserwatoriów naziemnych i kosmicznych wskazują, że w 2019 roku, kiedy to obserwowaliśmy gwałtowny spadek jasności gwiazdy, gwiazda wyemitowała potężny powierzchniowy wyrzut masy. Nigdy wcześniej tego nie obserwowano.

– To, że udało się odkryć Proximę d, pokazuje, jak wielki postęp technologiczny robimy. Daje to nadzieję na kolejne odkrycia. I wiadomo, że dziś jeszcze nie możemy tam polecieć, ale… prawa fizyki tego nie zabraniają – puszcza oko Joao Faria, gdy pytamy o jego najnowsze odkrycie. Odkrycie, o którym jeszcze 6 lat temu… największym naukowcom się nie śniło.