Kosmos

135 lat temu na świecie istniało mniej zdjęć, niż dziś powstaje globalnie w ciągu jednego dnia. I choć wówczas fotografowie skupiali się na tym, co widzą na Ziemi, to byli też wizjonerzy chcący zarejestrować inne światy. Dzięki temu możemy zobaczyć, jak wyglądał Jowisz 135 lat temu. Co ciekawe, wyglądał inaczej, niż dziś.

Choć nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę, jedna siła natury jest dla nauki nadal wielką niewiadomą. Jest nią grawitacja, której istoty do dziś nie jesteśmy pewni. Badanie czarnych dziur może nam jednak w tym pomóc. A jak jeszcze zastosujemy ekstremalne warunki brzegowe, to możemy otrzymać bardzo ciekawe wnioski.

Media społecznościowe przybliżają tych „zwykłych” do tych „wielkich” w całkowicie nowatorski sposób. Jednym kliknięciem możesz skrytykować dziennikarza, podziękować muzykowi za koncert albo zmienić decyzję wielkiego przedsiębiorcy. Wystarczył dwuzdaniowy tweet pewnego gracza, by uwolnić wszystkie zdjęcia SpaceX, a jednocześnie zmienić zasady publikacji zdjęć na Flickrze.

NASA niezmiennie boryka się z problemem, jakim jest jej budżet. Z jednej strony trudno walczyć o pieniądze zabierane od obywateli w formie podatków, z drugiej zaś eksploracja kosmosu jest niezmiernie droga. Na szczęście istnieją pewne ciekawe pomysły na kompromis.

Zbliża się dość rzadkie wydarzenie polegające na zasłonięciu części tarczy Słońca przez tarczę Księżyca. W Polsce 20 marca zaobserwujemy zasłonięcie około 70-80% tarczy Słońca. Stopień zasłonięcia tarczy, jak i dokładny czas zaćmienia zależy od naszego położenia geograficznego.

We wchodzącym w skład "Opowieści o pilocie Pirxie" opowiadaniu "Ananke" Stanisław Lem rozprawia się z legendą Marsa. Z ludzkimi nadziejami na istnienie tam wody, życia, śladów cywilizacji, czy chociażby widzianych przez astronoma Schiaparellego kanałów. We wspomnianym opowiadaniu autor "Solaris" wspomina o "oszustwie" jakiego dopuścił się Mars, każąc nam w to wszystko wierzyć.

Dobra na marsie trwa o jakieś 40 minut dłużej niż ta na Ziemi. Mamy więc prawie trzy kwadranse więcej na załatwienie wszystkich spraw przed udaniem się na spoczynek. Błogosławieństwo? Wręcz przeciwnie: zmora.

Prywatne przedsiębiorstwa funkcjonują lepiej od tych państwowych? Zazwyczaj jest to prawda, ale jeżeli inwestycja jest pozbawiona jakiegokolwiek sensu, to trudno liczyć na wielkie zyski. Przekonują się o tym boleśnie inwestorzy, którzy uwierzyli w Spaceport America.

Pomysł na ten wpis pochodzi od Czytelnika, który po ostatnim artykule na temat fotografii z Voyagera wysłał do mnie maila z pytaniem, czy mógłbym napisać coś więcej na temat sprzętu fotograficznego znajdującego się na pokładzie tej sondy z 1977 roku.

Mars One opublikowało właśnie listę osób, które będą mogły starać się o bilet w jedną stronę na czerwoną planetę. Wśród setki kandydatów znalazło się nawet kilka osób z naszego kraju.

Każdy z nas czuł się czuł trochę nieswojo, będąc z dala od domu. Jednak odległości na Ziemi są tak niewielkie, że w ciągu kilku dni jesteśmy w stanie dotrzeć w każdy jej punkt. Wyobraźmy sobie jednak, że spoglądamy na nasz dom - Ziemię, z takiej odległości, iż musimy sobie zdać sprawę, że za naszego życia nie mamy szans tam wrócić...

Od kosmicznej pustki, próżni i śmiertelnych dla człowieka warunków dzieli cię cienka metalowa ściana. Wtem do twoich uszu dobiega alarm: twój skromny habitat zaczyna być dla ciebie równie wielkim zagrożeniem, co świat zewnętrzny. Nie możesz liczyć na żadną pomoc z zewnątrz w formie szalupy ratunkowej. Co robisz?

Dostarczanie sprzętu i innych zasobów astronautom przebywającym na stacji kosmicznej jest kłopotliwe i czasochłonne. Misje zaopatrzeniowe odbywają się rzadko, i kosztują dużo. Z pomocą przychodzi jednak technologia druku 3D.

I znowu typowa sytuacja, jak przy większości sensacyjnych doniesień naukowych. Po ogłoszeniu przez NASA odnalezienia skokowym zmian w stężeniu metanu w atmosferze Marsa, część mediów wali z grubej rury: NASA potwierdziła istnienie życia na Marsie. Inni, bardziej stonowani piszą że... odnaleźli metan. Kto ma rację?

Sztuczne satelity Ziemi od początku były domeną najnowocześniejszych i skomplikowanych technologii. Wyposażone w tajemnicze instrumenty i urządzenia pomiarowe, były domeną instytucji naukowych lub wojskowych. Później nadeszła era komercjalizacji, i satelity zaczęły służyć również do telekomunikacji, dostarczania nam rozrywki, i informacji o położeniu.

Naukowcy podczas swoich badań znaleźli kolejne dowody poszlakowe, wskazujące na to, że krater Gale, w którym znajduje się łazik, był kiedyś wypełniony wodą. Zbiega się to z innym, fascynującym odkryciem.

Wszystkie dowody wskazują na to, że nasz naturalny satelita posiadał pole magnetyczne silniejsze niż posiada nasza planeta. Co się jednak z nim stało? Naukowcy cały czas nie mają na to odpowiedzi. Symulacje komputerowe pozwalają im jednak precyzować coraz to precyzyjniejsze tezy.

Pierwszy próbny lot nowego pojazdu NASA czyli Oriona planowany był na 4. grudnia. Orion MPCV, czyli Multi-Purpose Crew Vehicle to pojazd, który jest w stanie wynieść w przestrzeń kosmiczną załogę składającą się do czterech osób. Jednak pierwszy lot, pod kryptonimem EFT-1, czyli Exploration Flight Test 1 miał odbyć się bez załogi. Niestety, problemy techniczne spowodowały, że lot został przeniesiony na kolejny dzień.

Wszystko oddać w prywatne ręce i niech podaż kreuje kierunek, w jakim chce podążać lud? Piękna idea. Sęk w tym, że gdyby nie machina propagandowa i publiczne finansowanie, podbój kosmosu mógłby jeszcze się nawet nie rozpocząć.

Naukowcy z uniwersytetu we Florydzie opracowali wydajną i skuteczną metodę na produkcję paliwa rakietowego przy ograniczonych zasobach. Głównym składnikiem są… ludzki kał i mocz. Wbrew pozorom, to wielki sukces, który znajdzie praktyczne zastosowanie w przyszłości.