Media społecznościowe

Ciekawe startupy powstają wszędzie. Dowodem na to jest startup Pashash znajdujący się pod skrzydłami inkubatora Google “Umbono” w Republice Południowej Afryki. Jego twórcy Faheem Kajee oraz Lawrence Webley postanowili skrzyżować ze sobą Pinteresta oraz Forsquare. Aplikacja mobilna, która powstała w ten sposób zapowiada się na spory hit adresowany zarówno do kobiet jak i mężczyzn.

Wielu Polaków bardzo sceptycznie podchodzi do mody na check-inowanie się w sklepach, barach, klubach czy innych lokalach, które odwiedzamy każdego dnia. Taka idea przyświeca wielu serwisom społecznościowym, które wyróżniają się promowaniem elementu geolokalizacyjnego. Do najpopularniejszych należą oczywiście Foursquare, Yelp i Qype. Czy korzystanie z takich usług to tylko moda i zabawa w zbieranie odznak? A może jest w tym coś więcej?

Uwielbiam książeczki z cyklu “dla opornych” lub “dla bystrzaków”. Zwykle są to proste poradniki, które mają na celu przybliżyć nieawansowanym użytkownikom jakąś problematykę. Bardzo często okazuje się jednak, że poradniki te nie tylko wprowadzają nowicjuszy do świata omawianego tematu, ale skrywają kilka smaczków, które mogą przydać się również starym wyjadaczom. Myślicie, że umiecie obsługiwać Facebooka?

Założony w 1999 roku Myspace w końcu poszedł po rozum do głowy i zamierza powrócić do swoich korzeni. Jak wynika ze slajdów prezentacji, jakie wczoraj ujawnił Business Insider wynika, że w drugim kwartale 2013 roku serwis uruchomi „mobilny model subskrypcji”, którym chce powalczyć m.in. z Pandorą i Spofity. Chciałoby się powiedzieć „wreszcie”.

Ciężko sobie wyobrazić obecnie Internet bez portali społecznościowych. Praktycznie każdy udostępnia tam treści. Niektórzy  robią to sporadycznie, a inni bez umiaru wrzucając wszystko co się da i co pewien czas nowo definiując słowo „wszystko”. Jednak za udostępnione materiały rzadko otrzymuje się namacalne profity. Z Kapture sprawa wygląda inaczej.

Kalendarz z wydarzeniami w serwisie Facebook posiada dla mnie wątpliwą użyteczność w relacjach ze znajomymi. Znajdują się tam wydarzenia, na które zostałem zaproszony, mimo tego, że mnie nie interesują. Na Facebooku, Twitterze oraz w innych sieciach społecznościowych zazwyczaj dzielimy się wydarzeniami z naszego życia po tym, gdy dobiegną końca lub co najwyżej w ich trakcie. Z czego korzystać przy planowaniu wydarzeń? Z odsieczą przychodzi turecki startup Gonnasphere, dzięki któremu w prosty sposób możemy zarządzać zaplanowanymi przez nas wydarzeniami, jak również dzielić się tym z innymi użytkownikami portalu w bardzo przejrzystej i prostej formie.

“Kryzysy w social media” - tak osoby zajmujące się mediami społecznościowymi nazywają sytuacje, gdy niezadowoleni klienci lub konkurencja przepychają się na Facebooku, Twitterze czy blogach. Internauci są coraz bardziej świadomi mocy swojego głosu i coraz częściej zaczynają wywoływać kryzysy świadomie. Nieważne czy słuszne, bo media społecznościowe nie dbają o słuszność.

Do czego to doszło, że jednym z wiodących tematów przy premierze flagowych modeli telefonów komórkowych niemal każdego producenta, począwszy od Apple przez Nokię, Samsunga, aż po Google Nexusa 4 jest wbudowany w urządzenia aparat fotograficzny. Zaledwie dekadę temu  rozpoczęła się era mobilnej fotografii. Wtedy to swoją premierę miały m.in. Nokia 7650 oraz Sony Ericsson T68i. To wtedy rozpoczęła się rewolucja, bez której nigdy nie powstały wart ponad 700 mln dolarów Instagram.

Być może Twitter nigdy nie stanie się w Polsce tak popularny jak Facebook. Jednak w ostatnim czasie można zaobserwować wzrost jego popularności w kraju nad Wisłą. Malkontenci nadal będą narzekać, że daje zbyt mało możliwości jego użytkownikom lub też stwierdzą, że jego krajowa społeczność jest zbyt hermetyczna. Tymczasem powstał Twtrland - serwis pozwalający odkryć na nowo Twittera, jak i jego użytkowników i jest to kawał dobrej roboty.

By zachować wspomnienia można prowadzić pamiętnik, blog, większość rzeczy uwieczniać na zdjęciach i wysyłać na Facebooka czy też Instagrama. No właśnie, a gdyby tak uwieczniać naszą codzienność na zdjęciach, tak aby nasze wspomnienia nie zniknęły tworząc tym samym historię miejsc, rzeczy oraz spotykanych osób? Na taki właśnie pomysł wpadli twórcy Memoto.

Otwarte API w dowolnej usłudze internetowej to, moim zdaniem, klucz do sukcesu i zadowolenia klientów. Każdy, dzięki niemu, może używać dowolnego programu by przeglądać udostępniane przez usługę treści. Ograniczenia na owo API są zrozumiałe. Twitter jednak chyba nieco przesadza.

Mam pewien problem ze startupami czy też ogólnie rzeczami pochodzącymi z USA. Co druga rzecz czy też projekt tam jest określany jako „awesome”. Z tym większym dystansem podszedłem do projektu, którego część nazwy stanowi właśnie to słowo. Awesome.me to projekt jeszcze w fazie beta, ale już teraz każdy może z niego skorzystać i pokazać całemu światu jak bardzo „awesome” jesteśmy. To w zasadzie główne założenie, obok możliwości poznawania innych niepowtarzalnych osób oraz kontaktowania się z nimi.

O tym, że sieci społecznościowe są dla wielu firm idealnymi kanałami komunikacji z klientami nie trzeba nikogo przekonywać. Jest jeszcze jedna grupa osób, które bacznie powinny zarówno śledzić, co się dzieje w wirtualnym świecie oraz aktywnie w nim uczestniczyć. Taką grupą osób są politycy. Doskonały przykład tego jak należy wykorzystywać ten kanał komunikacji płynie do nas z USA, gdzie wczoraj Barack Obama ustanowił rekordy „lajków” oraz retweetów.

Amerykańskie prawo dotyczące usuwania treści z Internetu naruszające czyjąś własność intelektualną to względnie dobry kompromis. Różne firmy jednak w różny sposób je interpretują. Twitter postanowił być jak Google: zamiast usuwać bez śladu, będzie zostawiał odpowiednie wyjaśnienia.

Czy nam się to podoba, czy też nie, Internetem rządzą Google, Facebook i Twitter. Dwaj ostatni to serdeczni partnerzy Microsoftu, pierwszy to jego zagorzały konkurent. I tylko ten pierwszy „wyrobił się” na premierę Windows 8. To duża wpadka z ich strony.

Internet od początków lat ’90 ubiegłego wieku stawał się coraz to bardziej miejscem spotkań z innymi ludźmi. W tej dziedzinie udało mu się łamać niemal, o ile nie wszystkie bariery, jakie do tej pory uniemożliwiały poznanie osób o podobnych zainteresowaniach do naszych oraz później utrzymanie z nimi kontaktu, to przynajmniej większość z nich. Oczywiście internet to nie tylko portale społecznościowe, ale wydaje się, że to one w ostatnim czasie bardzo dynamicznie napędzają korzystanie z sieci przez wiele osób. Dlatego warto się przyjrzeć krótkiej historii tego miejsca.

Czy przeglądając facebookowy timeline zdarzyło Wam się trafić na profile, które lubicie, ale nie pamiętacie, abyście je kiedykolwiek “lajkowali”? Takie sytuacje zdarzają się praktycznie każdemu, można je oczywiście zrzucić na kark przypadku lub weekendowego zmęczenia, ale niestety czasami jest to wynik nieuczciwych praktyk stosowanych w sieci. Właściciele stron internetowych często w nieelegancki sposób postanawiają pozyskać nowych fanów.

Wyciągasz smartfona z kieszeni, widzisz powiadomienie - ktoś chce dodać Cię do znajomych na Facebooku. Dotykasz, przechodzisz do aplikacji i widzisz, że znajomy, którego imienia przez kilkanaście sekund nie potrafisz skojarzyć, a potem przypominasz sobie, że 10 lat temu był w równoległej klasie w liceum, chce zostać Twoim znajomym. Akceptujesz, bo w końcu dlaczego nie?

O funkcji "Chcę to!" krążyły plotki już od dawna i, jak widać, miały one pokrycie w rzeczywistości. Facebook uruchamia narzędzie, które może i przyda się „zwykłym” użytkownikom, ale przede wszystkim będzie bardzo mile widziane przez reklamodawców.

Już od dawna polska piłka nożna nie daje nam powodu do dumy. Jeśli świętem jest dostanie się polskiej drużyny do fazy grupowej Ligi Mistrzów (na które bezskutecznie czekamy od sezonu 1996/97), a nasza reprezentacja w rankingu FIFA znajduje się niżej niż drużyny Mali, Zambii oraz Gabonu. Nikt nie powinien się więc dziwić, że ani reprezentacja, ani Polski Związek Piłki Nożnej nie są dobrze postrzegane przez media i kibiców. W tym momencie do akcji powinien wkroczyć rzecznik PZPN i przy wsparciu specjalistów od wizerunku przekonać nas, że to tylko przejściowe problemy. Przyjrzyjmy się zatem poczynaniom Rzecznika Prasowego PZPNu, którym obecnie jest Pani Agnieszka O.