Gry na telefon

Do App Store zawitał wreszcie godny następca Flappy Bird. Masochiści w postaci miłośników prostych i wymagających zręcznościowych gier mobilnych znów spędzą długie godziny na dotykaniu palcem w odpowiednim momencie ekranu smartfona. Po pierwszej sesji z Mr Jump nie dziwi mnie już, że w ciągu kilku dni grę pobrało na swoje iPhone’y i iPady kilka milionów osób.

Budowanie biznesu na jednym filarze dobrze wychodzi tylko kilku największym gigantom świata nowych technologii. O tym jak ważna jest dywersyfikacja przychodów przekonało się boleśnie Rovio, czyli twórcy oklepanej już do bólu serii gier Angry Birds. Po latach wzrostów przychody poszły ostro w dół.

Kilka dni temu świat obiegła informacja o tym, jak nagminnie piracona była jedna z najlepszych mobilnych produkcji całego 2014 roku. Statystyki podane przez producentów Monument Valley były bezwzględne – 95% uruchomionych gier na Androidzie nie pochodziło z legalnej sprzedaży. Porównajmy to do danych pochodzących z iTunes App Store.

Jestem jednocześnie rozczarowany i udobruchany. Rozczarowany, ponieważ kolejna wielka i wspaniała marka rozmienia się na drobne, w formie mobilnej produkcji z mikro-transakcjami. Relatywnie udobruchany, ponieważ ta jest naprawdę piękna i pomimo wewnętrznych płatności można spędzić z nią kilka miłych momentów.

Legenda mobilnej rozrywki, a więc Angry Birds wraz ze wszystkimi swoimi kolejnymi odsłonami, są dostępne od dziś, całkowicie za darmo i bez reklam, w Sklepie Windows Phone. Zostały też przecenione wersje dla Windows i Xboxa One.

W końcu jest. Chociaż posiadacze iSprzętów mogli grać w République już od kilku miesięcy, tytuł dopiero teraz pojawił się w Google Play. Postanowiłem wydać 10 PLN i sprawdzić, o co właściwie tyle szumu. Muszę przyznać, że jestem zachwycony! Pomimo mobilnego formatu, République to prawdziwa gra AAA.

Dawno żadna aplikacja nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak Hellraid: The Espace. Logiczna gra przygodowa wgniotła mnie w fotel rozmachem, grafiką, pomysłem oraz wykonaniem. Pomyśleć, że aplikacja ma za zadanie wypromować nadchodzącą, polską grę!

Zaniepokojenie, niechęć, potrzeba zmian – takie emocje towarzyszyły mi podczas rozgrywki w Bio Inc. Doskonale zdaję sobie sprawę, że mam sporo za uszami, jeżeli chodzi o dbanie o formę oraz zdrowe nawyki. Kto by nie miał, codziennie pracując przed komputerem? Zawsze mówię sobie, że jest jeszcze czas na zmiany i w końcu wezmę się za siebie. Bio Inc. pokazuje, że może być zupełnie inaczej.

Ileż razy już słyszeliśmy to stwierdzenie w przeróżnych internetowych dyskusjach. „Konsole się kończą, #PCMasterRace a tak w ogóle to i tak iPad jest lepszy”. Tymczasem marketingowcy zaczynają rozumować podobnie…

Gekon Gex, fioletowy smok Spyro, legendarny Crash czy będąca stale w formie Lara Croft – to za sprawą tych postaci doskonaliłem swoje manualne umiejętności. Z kontrolerem w ręku skakałem nad ciemnymi rozpadlinami bez dna, przeskakiwałem przez kolczaste pułapki, unikałem rozpędzonych, ogromnych kul czy wspinałem się na górskie szczyty. Co prawda wcześniej był Mario, Contra, Alladyn i inne klasyki NESa, lecz dopiero z kontrolerem PlayStation poznałem, czym są prawdziwie platformowe krew, pot i łzy. Dzisiaj odkryłem jednak, ze pad wcale nie jest potrzebny doskonałej grze zręcznościowej. Ta może się obronić nawet przy użyciu dotykowego ekranu. Szok?

Świadomość tego, że gry na smartfony to w głównej mierze ułomne kuzynostwo tytułów na stacjonarne platformy – jest. Wiedza o tym, że granie w produkcje FPS za pomocą dotykowego ekranu to jak lizanie loda przez szybę – obecna. Postrzeganie mobilnych produkcji jako niezobowiązującej zabawy na kilka, maksymalnie kilkanaście minut nudy – załadowane. Mimo tego, od najnowszego Modern Combat 5 nie potrafię się oderwać. Na tyle, że dzisiaj nawet nie uruchamiałem stacjonarnej konsoli.

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Stany zapisu przetrzymywane w chmurze, tak zwane achievementy do odblokowania, poziom doświadczenia gracza, specjalne wyzwania dla konkretnych gier bez konieczności ich aktualizowania, porównywanie osiągnięć ze swoimi znajomymi – w ekosystemie Androida doszło do niemałej rewolucji, która powinna ucieszyć każdego miłośnika mobilnej rozgrywki. Po raz pierwszy w historii naprawdę widzę sens w dodawaniu swoich znajomych do kręgów Google +.

Kilka tygodni temu zachwycałem się nad przenośnym X-COM: Enemy Unknown. Zakochałem się w jakości konwersji, rozpisywałem nad ogromem możliwości i ogromną zawartością. Hitman GO jest zupełnie inne – lekkie, intuicyjne i błyskawiczne. Co łączy obie produkcje? W każdą z nich po prostu TRZEBA zagrać. Jak nic dwa mobilne tytuły 2014 roku.

Pisząc „gra” mam przy tym na myśli produkcję z prawdziwego zdarzenia. Pełną, rozbudowaną, efektowną, bez reklam, mikro-transakcji oraz elementów społecznościowych. X-COM: Enemy Unknown to nie tytuł dla niedzielnych graczy, zafascynowanych Flappy Bird i 2048. Mówimy o najlepszej turowej grze ostatnich lat, teraz mieszczącej się do kieszeni waszych znoszonych spodni.

Historia Flappy Bird pokazuje, że globalny sukces mobilnej produkcji może stać się dla dewelopera nie tylko źródłem kosmicznych przychodów, ale też... przekleństwem. Młody Dong Nguyen w końcu odkrywa karty i opisuje powody, dla których zdecydował się na wycofanie swojego hitu ze sklepów z aplikacjami i przy okazji daje nadzieję na powrót Flappy Bird do App Store i sklepu Google Play.

Polskie studio Vivid Games dołożyło do pieca. Ich najnowsza, współtworzona z legendarnym twórcami z Platige Image gra zapowiada się kapitalnie. Raptem wczoraj pisałem, że produkcje na platformy mobilne są u progu kolejnej rewolucji, aby dzisiaj zobaczyć pierwsze grafiki rewelacyjnie zapowiadającej się gry, prosto z naszego rodzimego podwórka. Godfire: Rise of Prometheus powala.

Microsoft konsekwentnie „uwalnia” swoje usługi. Office na Androidzie, OneDrive na iPhonie, Xbox Muzyka na iPadzie… przestało to już dziwić kogokolwiek. Jest jednak jeszcze jedna usługa, do tej pory ograniczona wyłącznie do urządzeń z windowsowymi systemami. I ona ma zostać również uwolniona.

Przedstawiciele Unii Europejskiej poprosili Apple i Google o spotkanie. Wszystko rozchodzi się o tzw. gry i aplikacje freemium zwane też jako free 2 play, czyli model, w którym za sam program nic się nie płaci, ale jest on pełny mikropłatności. Unia Europejska nie zgadza się z tym, aby nazywać je bezpłatnymi.

Miliony graczy mobilnych na świecie. Miliardy dolarów wpływające na konta deweloperów. Istna sielanka. Jeśli jednak przyjrzeć się rynkowi bliżej, to można dojść do bardzo zaskakujących wniosków. Okazuje się bowiem, że za tym ogromnymi wpływami do deweloperów gier mobilnych stoi niewielki odsetek graczy.

Kiedy latem ubiegłego roku informowałem o nowej, mobilnej odsłonie Dungeon Keepera, przepełniały mnie obawy. Electronic Arts zabiło już wiele pięknych marek i byłem przekonany, że podobny los spotka uznane przez graczy arcydzieło. Część z Czytelników zarzuciła mi, że tak nie wypada, wyrokować jedynie po materiałach promocyjnych. Mimo wszystko instynkt mnie nie zawiódł, natomiast mobilny Dungeon Keeper stanowi modelowy wzór na to, jak zniszczyć piękną kiedyś grę, wszystkimi możliwymi sposobami.