Astronomia

Układ Słoneczny nadal skrywa przed nami kilka tajemnic. Naukowcy odkryli właśnie 20 dodatkowych księżyców orbitujących wokół Saturna i nie mają za bardzo pomysłu, jak je nazwać. Możemy im w tym pomóc.

Proces formowania się czerwonych olbrzymów jest nam znany dość dobrze. Niemniej jednak zdjęcie wykonane na odpowiednim etapie tej ewolucji potrafi zapierać dech w piersiach. Zobaczcie sami:

Pomijając na chwilę aspekty naukowe, bardzo się cieszę, że żyjemy w czasach, w których technologia pozwala na wykonywanie spektakularnych zdjęć odległym systemom gwiezdnym. Spójrzcie tylko na ten pokaz sztucznych ogni w Eta Carinae.

Starlink to projekt, który zakłada, że do 2023 na orbicie okołoziemskiej znajdzie się 12 tys. satelitów, które zapewnią nam łączność z siecią na zupełnie nowym poziomie. Obiekty te mogą jednak przeszkadzać astronomom.

Kwitnące forsycje, pierwsze robaczki albo lody w plenerze - wiosenne zdjęcia są przewidywalne i potrafią być nudne. Są jednak sposoby, aby to odmienić i sprawić, że wykonamy fotografie, którymi będzie można się pochwalić.

Właśnie rozpoczęła się astronomiczna wiosna. Oznacza to, że mieszkańcy półkuli północnej będą cieszyć się od dzisiaj coraz dłuższym dniem. Oprócz tego dziś w nocy zobaczymy przepiękną pełnię Księżyca.

Fani astronomii i astrofotografii zapewne zaczną najbliższy tydzień z uśmiechem na twarzy. Nad ranem w poniedziałek będzie miało bowiem miejsce bardzo wyjątkowe zaćmienie księżyca o iście poetyckiej nazwie: Super Krwawy Księżyc Wilka.

Osobiście wierzę, że kolejny rozkwit eksploracji i badań kosmosu zbliża się wielkimi krokami. Dzięki temu, że do kosmicznego wyścigu dołączył prywatny kapitał, a bariera wejścia się obniża, możemy spodziewać się w najbliższej dekadzie lub dwóch wielkich przełomów.

Organizacja Minor Planet Center, działająca w ramach Międzynarodowej Unii Astronomicznej, pochwaliła się swoim najnowszym odkryciem. Jest nim planeta karłowata 2018 VG18, która ukrywała się do tej pory na końcu naszego Układu Słonecznego. Nazwano ją naprędce Farout.

Nasza życiodajna gwiazda narodziła się ok. 4,6 mld lat temu w jakiejś masywnej gromadzie. Naukowcom z Instituto de Astrofisica e Ciencias do Espaco (IA) udało znaleźć się jej bliźniaczą gwiazdę z tego samego miejsca pochodzenia.

Nie ma drugiego takiego laboratorium. Na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) prowadzone są badania, które sukcesywnie pchają świat nauki do przodu. Ale jak właściwie powstała?

Według najnowszych symulacji, Mleczna Droga przetrwała potężną kolizję, która miała miejsce jakieś 10 mld lat temu. Wygląda na to, że nasza galaktyka zawiera w sobie pozostałości po innej, nazwanej przez naukowców per Kiełbasa.

Aktywność naszej życiodajnej gwiazdy mierzona jest liczbą ciemnych plam pojawiających się na jego powierzchni. Rośnie ona i maleje w 11-letnim cyklu. Pierwszą plamę oznaczającą początek 25. cyklu odkrył Polak, doktor Tomasz Mrozek.

W przeciwieństwie do Amerykanów nie będziemy świadkami całkowitego zaćmienia Słońca. Zjawisko można jednak oglądać w Internecie.

Ciemna materia tworząca prawdopodobnie około 25 proc. masy Wszechświata jest wyjątkowo niefotogeniczna. Nie odbija ani nie pochłania światła, co czyni ją niewidzialną dla tradycyjnych teleskopów.

NASA i ESA nadal starają się wystarać o jak najwięcej pieniędzy podatników celem pchania ludzkości w odmęty kosmosu a tymczasem Chiny, jak gdyby nigdy nic, szykują się do załogowej misji na Księżyc.

Ten pomysł jest po prostu świetny. Twórcy gry Eve Online chcą zająć nasz umysł podczas jej nieco nudniejszych momentów, by pomóc astronomom w wykrywaniu i opisywaniu kolejnych pozasłonecznych planet.

Od 2006 roku Pluton nie jest klasyfikowany jako dziewiąta planeta Układu Słonecznego. Odtąd określany jest mianem planety karłowatej. Nie wszyscy naukowcy zgadzają się z takim stanem rzeczy.

Jak przewidują naukowcy, dwie gwiazdy z gwiazdozbioru Łabędzia zderzą się w 2022 roku, a efektem tej kolizji będzie eksplozja tak potężna, że dojrzymy ją na ziemskim niebie. I to gołym okiem!

Choć, umówmy się, prawdopodobieństwo, że właśnie wykryliśmy transmisję od pozaziemskiej cywilizacji jest ekstremalnie małe. Nie zmienia to jednak faktu, że natura wykrytego sygnału radiowego nadal nie jest znana.