Astronomia

Osobiście wierzę, że kolejny rozkwit eksploracji i badań kosmosu zbliża się wielkimi krokami. Dzięki temu, że do kosmicznego wyścigu dołączył prywatny kapitał, a bariera wejścia się obniża, możemy spodziewać się w najbliższej dekadzie lub dwóch wielkich przełomów.

Organizacja Minor Planet Center, działająca w ramach Międzynarodowej Unii Astronomicznej, pochwaliła się swoim najnowszym odkryciem. Jest nim planeta karłowata 2018 VG18, która ukrywała się do tej pory na końcu naszego Układu Słonecznego. Nazwano ją naprędce Farout.

Nasza życiodajna gwiazda narodziła się ok. 4,6 mld lat temu w jakiejś masywnej gromadzie. Naukowcom z Instituto de Astrofisica e Ciencias do Espaco (IA) udało znaleźć się jej bliźniaczą gwiazdę z tego samego miejsca pochodzenia.

Nie ma drugiego takiego laboratorium. Na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) prowadzone są badania, które sukcesywnie pchają świat nauki do przodu. Ale jak właściwie powstała?

Według najnowszych symulacji, Mleczna Droga przetrwała potężną kolizję, która miała miejsce jakieś 10 mld lat temu. Wygląda na to, że nasza galaktyka zawiera w sobie pozostałości po innej, nazwanej przez naukowców per Kiełbasa.

Aktywność naszej życiodajnej gwiazdy mierzona jest liczbą ciemnych plam pojawiających się na jego powierzchni. Rośnie ona i maleje w 11-letnim cyklu. Pierwszą plamę oznaczającą początek 25. cyklu odkrył Polak, doktor Tomasz Mrozek.

W przeciwieństwie do Amerykanów nie będziemy świadkami całkowitego zaćmienia Słońca. Zjawisko można jednak oglądać w Internecie.

Ciemna materia tworząca prawdopodobnie około 25 proc. masy Wszechświata jest wyjątkowo niefotogeniczna. Nie odbija ani nie pochłania światła, co czyni ją niewidzialną dla tradycyjnych teleskopów.

NASA i ESA nadal starają się wystarać o jak najwięcej pieniędzy podatników celem pchania ludzkości w odmęty kosmosu a tymczasem Chiny, jak gdyby nigdy nic, szykują się do załogowej misji na Księżyc.

Ten pomysł jest po prostu świetny. Twórcy gry Eve Online chcą zająć nasz umysł podczas jej nieco nudniejszych momentów, by pomóc astronomom w wykrywaniu i opisywaniu kolejnych pozasłonecznych planet.

Od 2006 roku Pluton nie jest klasyfikowany jako dziewiąta planeta Układu Słonecznego. Odtąd określany jest mianem planety karłowatej. Nie wszyscy naukowcy zgadzają się z takim stanem rzeczy.

Jak przewidują naukowcy, dwie gwiazdy z gwiazdozbioru Łabędzia zderzą się w 2022 roku, a efektem tej kolizji będzie eksplozja tak potężna, że dojrzymy ją na ziemskim niebie. I to gołym okiem!

Choć, umówmy się, prawdopodobieństwo, że właśnie wykryliśmy transmisję od pozaziemskiej cywilizacji jest ekstremalnie małe. Nie zmienia to jednak faktu, że natura wykrytego sygnału radiowego nadal nie jest znana.

No dobra, może nie naukowca konkretnie, a prawideł rządzącym naszym wszechświatem, które ów wybitny naukowiec odkrył. Czy słyszeliście o czymś, co można nazwać świetlnym hamulcem?

To, że obrót Ziemi wokół jej własnej osi zwalnia, nie jest nową informacją. Mamy jednak kolejne dane, które pozwalają nam zwiększyć precyzję obserwacji. Dane od starożytnych astronomów.

Widziałeś kiedyś gwiazdozbiór Oriona? Jestem pewny, że tak. Zastanawiałeś się, jakie tajemnice kryje?

Pisałem wam już, że uwielbiam Plejady? Ta gromada otwarta w gwiazdozbiorze Byka nazywana jest też mniej romantycznie M45 i stanowi najjaśniejszy obiekt katalogu Messiera. Plejady widać na naszym niebie w miesiącach jesiennych i zimowych.

Słyszeliście o misji Juno? Jeśli nie, więcej o niej przeczytacie w tekście Karola. W wielkim skrócie: sonda wystrzelona pół dekady temu w kierunku Jowisza weszła na jego orbitę. Teraz przez 16 miesięcy będzie badać pole magnetyczne i grawitacyjne największej planety układu słonecznego.

NASA wchodzi właśnie w decydujący etap swojej najnowszej misji Juno. Sonda wystrzelona w kierunku Jowisza weszła na jego orbitę, aby przez 16 miesięcy badać ogromne pole magnetyczne i silną grawitację gazowego olbrzyma.

Ciągle dociera do nas, jak niewiele wiemy o naszym mateczniku, Układzie Słonecznym. Nadal go poznajemy. Tym razem chodzi o obiekt o mało romantycznej nazwie 2007 OR10, nazywany nieoficjalnie Śnieżką. Wiele wskazuje na to, że jest on trzecią, co do wielkości planetą karłowatą po Plutonie i Eris.