Astronomia

W 2020 roku w cichej zazwyczaj dziedzinie radioastronomii działo się dużo. Nie udało się co prawda odkryć drugiego Sygnału Wow!, który mógłby pochodzić od obcej cywilizacji, ale za to najważniejsze instrumenty do badania kosmosu dostarczyły całej palety emocji.

Do Ziemi dotarł sygnał radiowy wyemitowany przez planetę znajdującą się 51 lat świetlnych od nas. Dobrze, że kosmosu akurat wtedy słuchały radioteleskopy.

Ani to gwiazda, ani planeta, takie coś pomiędzy, brakujące ogniwo. Astronomowie z Holandii i z Hawajów opracowali nowy sposób odkrywania brązowych karłów.

Zupełnie jakby ktoś się uwziął na astronomów i chciał pozbawić ich pracy. Najpierw na Ziemi, a teraz na Księżycu, zanim jakikolwiek astronom miał okazję z niego skorzystać.

Lepiej później niż wcale. Setki astronomów ostrzegają, że rozwój megakonstelacji satelitów takich jak Starlink czy Kuiper mogą mieć ogromny wpływ na całą astronomię i postęp nauki.

Obserwatorium astronomiczne na Antarktydzie mogłoby korzystać z najczystszego nieba nocnego na Ziemi.

Astronomowie obserwujący niebo w zakresie radiowym odkryli cztery odległe pierścienie o nieco jaśniejszych (radiowo) krawędziach. Żaden z tych obiektów nie przypomina żadnego innego znanego obiektu astronomicznego.

Planety powstają w dyskach protoplanetarnych otaczających młode gwiazdy dużo szybciej, niż naukowcy się spodziewali. Najnowsze badania wskazują, że pierwsze planety widoczne są już mniej niż pół miliona lat po powstaniu gwiazdy.

Kosmiczny teleskop eROSITA zainstalowany na pokładzie obserwatorium Spektr-RG zakończył właśnie pierwszy przegląd nieba w zakresie promieniowania rentgenowskiego.

Za pomocą najsilniejszych teleskopów na Ziemi, astronomowie dostrzegli regularne błyski radiowe pochodzące z bezpośredniego otoczenia supermasywnej czarnej dziury Sagittarius A* w centrum Drogi Mlecznej.

Już za kilka miesięcy możemy być świadkami naprawdę spektakularnego widoku na nocnym niebie. Jasność odkrytej w grudniu komety Atlas rośnie szybciej niż przewidywali astronomowie. Jeżeli jądro komety wytrzyma zbliżenie do Słońca, w pewnym momencie będzie jaśniejsze od Wenus.

Astronomowie z Uniwersytetu w Warwick w Wielkiej Brytanii twierdzą, że obserwowany przez nich masywny biały karzeł z osobliwą, bogatą w węgiel atmosferą może w rzeczywistości być efektem połączenia dwóch innych białych karłów.  Badaczom udało się odkryć tego nietypowego, niezwykle masywnego białego karła w odległości 150 lat świetlnych od Ziemi. Gwiazda otoczona jest atmosferą niepodobną do żadnej innej dotychczas obserwowanej. To pierwsze w historii odkrycie białego karła będącego skutkiem połączenia dwóch mniejszych obiektów tego typu.

Kanadyjski zespół astronomów odkrył szybkie błyski radiowe powtarzające się w regularnym, 16-dniowym cyklu. Wyniki swoich obserwacji badacze opublikowali właśnie w artykule naukowym, który umieszczony został na portalu preprintów arXiv.

W nocy z niedzieli na poniedziałek polskiego czasu z Przylądka Canaveral w kierunku Słońca wystrzelona została sonda Solar Orbiter. Cały start przebiegł pomyślnie, a już kilka godzin po starcie sonda zameldowała się na początku swojej niemal dziesięcioletniej misji.

Zorza wydmowa, czyli nowy typ zorzy polarnej, to piękny przykład, jak każdy może dołożyć swoją cegiełkę do naszej bazy wiedzy o świecie. Tym razem byli to amatorzy fotografii, którzy odkryli nowy typ zorzy.

W ubiegłą sobotę oficjalnie rozpoczął pracę największy na świecie radioteleskop. FAST (skrót od Five-hundred-meter Aperture Spherical radio Telescope), którego czasza ma średnicę 500 m, pozwoli astronomom z całego świata odkrywać nowe informacje o początkach i ewolucji Wszechświata.

Czarne dziury o masie gwiazdowej powstają, gdy masywne gwiazdy kończą swoje życie gwałtownym kolapsem. Obserwacje wykazały, że czarne dziury o masie gwiazdowej charakteryzują się masą około dziesięciu mas Słońca, co zgadza się z obecnie przyjmowanymi teoriami ewolucji gwiazd.

Poszukując ciemnej materii astronomowie starają się dostrzec to co nieuchwytne - ciemna materia wszak jest substancją, której nie można dostrzec bezpośrednio mimo tego, że stanowi znaczną część masy wszechświata. Na swój sposób ciemna materia jest grawitacyjnym spoiwem, które utrzymuje strukturę galaktyk oraz gromad galaktyk.

Z okazji swoich setnych urodzin Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) zorganizowała konkurs IAU100 NameExoWorlds, w ramach którego każdy zrzeszony w ramach IAU kraj miał wyłonić nazwę dla przydzielonej mu planety i gwiazdy.

HD 140283 to jedna z najstarszych gwiazd, jakie udało nam się odkryć. Niestety, przez odległość do niej, astronomom bardzo długo nie udawało ustalić się jej dokładnego wieku. A przynajmniej: nie udawało im się zrobić tego bezbłędnie.