Technologie

Co łączy japońskich gigantów technologii, tj. Sony, Sharp i Panasonic? Całkiem do niedawna firmy te nazywane były azjatyckimi tygrysami i globalnymi innowatorami - dziś mają wielkie problemy finansowe. Największe z nich wydaje się mieć Panasonic, który właśnie zaraportował stratę roczną w wysokości - uwaga uwaga - 9,7 mld dol., w tym prawie 6 mld dol. w ostatnim kwartale ubiegłego roku, jednak mimo to firma wierzy w odbudowę swojego biznesu już w najbliższym czasie. Wiara bardzo się tu przyda.

Blokowanie internetu jest złe. Przodują w tym Chiny i “Great Firewall od China”, ale ostatnio Iran próbuje dorównać Państwu Środka. Jednak w irańskich działaniach, mimo że niektóre ewidentnie ukierunkowane są na cenzurowanie internetu, czasem jest sens. Decyzja o zablokowaniu oficjalnej korespondencji od banków, firm ubezpieczeniowych i operatorów telekomunikacyjnych z użytkownikami posiadającymi adresy e-mailowe w zagranicznych usługach paradoksalnie ma sens. Tak samo, jak przenoszenie hostingu stron rządowych z zagranicy do Iranu. Naświetla to ważny problem globalizacji, która niesie ze sobą potencjalne problemy bezpieczeństwa.

Cyfrowy Polsat jako ostatni z trzech dużych operatorów satelitarnych w naszym kraju zaczyna oferować swoim klientom moduły dostępowe CI+. Taki moduł pozwala na oglądanie kodowanych kanałów bez konieczności zakupu lub dzierżawienia dedykowanego przez danego operatora dekodera. Wystarczy telewizor posiadający wejście na tego typu moduł oraz oczywiście tuner telewizji satelitarnej, czy w przypadku telewizji kablowej tuner cyfrowej telewizji kablowej DVB-C. Ruch największej platformy satelitarnej w Polsce tylko potwierdza panujący trend na moduły. Czy to zjawisko jest wolnością wyboru dla użytkowników, czy może raczej ulgą dla platform?

O Pintereście na przełomie kilku ostatnich miesięcy powiedziano już praktycznie wszystko. Wiemy, że serwis jest ładny, jego twórcy potrafią sprawnie manewrować wokół prawnych i regulaminowych zawiłości. Wiemy też, że dotychczasowe działania marketingowe na nim prowadzone mają większe przełożenie na konwersję, niż ma to się w przypadku Facebooka i innych serwisów społecznościowych. Wiemy również, że Pinterest to kolejny “the next big thing” światowego internetu. Wiemy w końcu, że Pinterest nie jest serwisem stworzonym do prezntacji filmów.

Chiny to kraj wielkich paradoksów, także handlowych. Jak chyba w żadnym innym miejscu na świecie znajdziemy tu nie tylko wielką liczbę oficjalnych, gigantycznych sklepów najdroższych globalnych marek, ale także spektakularne centra handlowe, w których zdecydowana większość rzeczy to podróby. Niejednokrotnie zdarza się, że takie alternatywne centra handlowe znajdują się w niedużej odległości od wytwornych butików z markami, które podrabiają.

Facebook, Facebook, Facebook, Facebook... Ta nazwa w ostatnich miesiącach powtarzana jest do znudzenia i odmieniana przez wszystkie przypadki. Nie ma w tym nic dziwnego - niedługo Facebook wchodzi na giełdę i chce wycenić się na prawie 100 miliardów dolarów, czyli więcej, niż warte były jakiekolwiek firmy “web 2.0” w momencie IPO, łącznie z Google’em. Nastroje jednak są różne i w mediach, oprócz optymistycznych prognoz, pojawia się też mnóstwo wątpliwości, a sprawa z bluzą Zuckerberga, która podobno sprawiła, że inwestorzy poczuli się zlekceważeni świetnie obrazuje napiętą atmosferę. Facebook robi wszystko, by w ostatniej chwili poprawić perspektywy zarobkowe i pokazać, że potrafi mocno zmonetyzować użytkowników.

Szanghaj to miasto drapaczy chmur. Trudno je wszystkie tu zliczyć. Gdy dojeżdża się do ścisłego centrum tej ogromnej metropolii, to widzimy ich po drodze kilkaset - piętrzą się ściśnięte obok siebie, jeden większy od drugiego, o coraz bardziej spektakularnej konstrukcji w miarę zbliżania się do dzielnicy Pudong. W niej, w samym centrum finansowej stolicy Chin, góruje Shanghai World Financial Center - najwyższy budynek w całym Państwie Środka. Byliśmy na jego szczycie, na wysokości 477 metrów (budynek mierzy 492 metrów).

Google zaczyna mieć coraz więcej problemów. Tym razem chodzi konkretnie o Mapy Google, które od początku istnienia były podstawowymi, preinstalowanymi mapami w iPhone’ie. Sytuacja była prosta - Google udostępniał swoje usługi, czyli wyszukiwanie, mapy i YouTube’a, zarabiał na tym, a Apple zyskiwał wsparcie potężnych i dopracowanych usług we własnym systemie. Co zadziwiające 80% dochodów Google’a z systemów mobilnych pochodzi właśnie z iOS, a jedynie 20% autorskiego najpopularniejszego systemu Google’a - Androida.

Dlaczego czytniki tekstów, tak zwane “social reader”, wciąż nie podbiły masowego rynku i wzbudzają większe emocje tylko wśród bardziej obeznanych technologicznie, świadomych i żądnych ogromnych informacji osób? Wiadomo, że najlepsze tego typu aplikacje tworzone były z myślą o iOS, jednak ostatnio wiele z nich pojawia się też na Androida - choćby Flipboard który “wyciekł” z Samsunga Galaxy S III. Przeglądając te aplikacje, szukając odpowiedniej dla siebie i nie mogę nie odnieść wrażenia, że wszystkie one robione są tak, by wyglądać zjawiskowo i wpisać się w trend społecznościowy, jednak ich interfejsy, prostota i przejrzystość zostały gdzieś daleko w tyle.

Zespół Metallica kilka lat temu wywołał niesamowitą burzę w Internecie. Poszedł na wojnę z Napsterem, usługą peer-to-peer, która pozwalała na pobieranie muzyki bez płacenia. Dziś sam przyznaje, że to była głupia i beznadziejna decyzja. Co jeszcze ciekawsze, ta sama Metallica dziś czerpie pełnymi garściami z dobrodziejstw wolnego Internetu, dając przykład innym jak to należy robić.

Apple i Google to śmiertelni wrogowie, którzy… współpracują. Tak to już wygląda w świecie biznesu. Nienawidzimy się, ale gdy przychodzi do zysków, to chętnie podamy sobie dłonie. Apple to jednak dość specyficzna firma. Nie toleruje wrogów na swoim podwórku, nawet jeśli współpraca w tej konkretnej materii dobrze idzie. Stawiam orzechy przeciwko dolarom, że jedną z największych zmian w nowym iOS będzie brak Map Google.

Wczoraj pisałem o tym, że Xbox 360 staje się coraz gorszym sprzętem do grania. Okazuje się jednak, że być może już niebawem będzie świetnym urządzeniem multimedialnym, bardzo dobrym konkurentem Smart TV.

Przy krajowej średniej zarobków, która nie jest zła, ale i tak mogłaby rozbawić nawet kilku mieszkańców nowojorskiego Bronksu, latach komuny, dekomunizacji, konieczności stworzenia infrastruktury "na tempo" i niemal od zera (nadal jest fatalna), gdy jest nas, Polaków, stosunkowo niewiele, udało nam się w tym wszystkim stworzyć jeden z najmocniejszych internetów na świecie. Czy wykorzystujemy swoją szansę?Mamy dwudziestą armię na świecie, wierzę, że niebawem będziemy w ścisłej czołówce gospodarek Europy, jesteśmy jednak serwisem technologicznym i najważniejsze jest dla mnie to, że udało nam się stworzyć w Polsce jeden z najpotężniejszych internetów na świecie. Jest się czym chwalić, bo Polaków jest ledwie nieco ponad 50 milionów, z czego tylko 70% żyje w kraju. Nawet jeśli w pojedynkę nie wygralibyśmy wojny z niektórymi krajami na świecie, a nasze PKB zamyka "dopiero" drugą dziesiątkę, w internecie jesteśmy potęgą. I takie są fakty.

W przeciwieństwie do większości blogerów Spider’s Web do serwisu społecznościowego Google podchodzę z dużą rezerwą. Google+  ma już prawie rok, w tym czasie nie może jednak pochwalić się wielkimi osiągnięciami.  Wydaje się, że twórcy mają lekkie problemy z jego tożsamością - nie posiadają ostatecznej wizji na jego kształt. Da się to zaobserwować chociażby we właśnie zaktualizowanej aplikacji Google+ na iOS.

Pod koniec marca ukazał się Harry Potter w wersji elektronicznej. Było to wydarzenie dość precedensowe. Wyłącznym dystrybutorem e-booków jest specjalnie przygotowany serwis dla fanów nastoletniego czarodzieja Pottermore. Nawet Amazon dostosował się do tego i za odpowiednią marżą linkuje ze swojego sklepu do dedykowanego serwisu. Wszystko wskazuje jednak na to, że Amazon wiąże z tym światowym bestselerem spore nadzieje i nie przepuści okazji by zarobić na nim więcej.

Chyba nigdy nie znudzi mi się absurdalność niektórych ruchów mających przeciwdziałać piractwu internetowemu i zwiększać świadomość społeczną. Bo przecież nie ma lepszych sposobów na osiągnięcie tych celów, niż dołączanie przez filmami na Blu-ray informacji, że piractwo nie jest zbrodnią bez ofiar! Edukacja przede wszystkim. Amerykańskim organom władzy i ścigania gratulujemy świetnej kampanii edukacyjnej polegającej na umieszczaniu na każdym legalnie zakupionym filmie dwóch monitów, których nie da się pominąć. Nie, to na pewno nie będzie powodować frustracji osób, które zapłaciły za przyjemność oglądania filmu...

W trudnej sytuacji jest Hewlett-Packard. Wprawdzie firma zarządzana dziś przez Meg Whitman jak mantrę powtarza, że jest innowacyjna, ale to nie słowa o tym świadczą lecz to, co widać na rynku. HP ma problemy na kilku polach: przede wszystkim wciąż trwa sprzątanie brudów (dosłownie) po poprzednich CEO, zyski i pieniądze na bankowych kontach kurczą się wraz z rynkowymi udziałami, ale najważniejszy problem leży jeszcze gdzie indziej - produkty HP przestały być sexy. A 'sexy' na dzisiejszym etapie rozwoju technologicznego znaczy miłość klientów wyrażana częstym sięganiem do portfela.

Muszę przyznać, że mam wiele produktów Microsoftu, swego czasu ulubionym była konsola Xbox 360. Teraz jednak najchętniej bym ją pożegnał, bo jej życie przypomina wegetację.  Moc jej podzespołów nie pozwala na uruchamianie gier w jakości znanej z komputerów PC. Czas wprowadzić nowe urządzenia lub porzucić ideę konsol do gier.

Od targów CES w Las Vegas, gdzie podglądaliśmy nowości od czołowych producentów, minęło 5 miesięcy. Nareszcie zaprezentowane tam produkty trafiają na półki sklepowe w Polsce i na świecie i tym samym do naszych testów. Na początek mamy dla was jeden z najciekawiej zapowiadających się modeli LG LM670s, czyli telewizor z podobno korzystnym stosunkiem ceny do jakości. Czy rzeczywiście tak można o nim powiedzieć?

Lektura porannej piątkowej chińskiej prasy może być fascynującym zajęciem, szczególnie kiedy natrafia się na spektakularne informacje, które dopiero w następnej kolejności dotrą do Europy i Stanów Zjednoczonych. Na pierwszej stronie biznesowego dodatku do dzisiejszego wydania "China Daily", które właśnie wylądowało w moim hotelowym pokoju w Szanghaju, znajduje tekst o największym światowym producencie gadżetów elektronicznych, słynnej firmie Foxconn. Nie byłoby w tym jednak nic nadzwyczajnego, gdyby cytowany w gazecie prezes Foxconnu nie wypowiadał się w definitywnym tonie na temat pewnego produktu pewnej firmy, który nie dość, że nie został nigdy oficjalnie potwierdzony, to na dodatek jakiekolwiek wzmianki o nim powodują wypieki na twarzy zagorzałych fanów tejże firmy.