Ewa Lalik

Niejednokrotnie zastanawiałam się jak to jest, że media publiczne są trochę publiczne, trochę niepubliczne a misja ściera się zwykle z komercyjną papką. Teraz mam jeszcze większy mindfuck. Media narodowe, bo to brzmi dumniej, pozostaną hybrydą misji i papki, na dodatek znikną z YouTube’a i mają konkurować z Iplą, TVN Playerem i… Netfliksem. Powodzenia!

Nie ma co ukrywać, ranking najbardziej wpływowych blogerów Kom… Jasona Hunta co roku robi lekkie zamieszanie w blogosferze. Można się zgadzać, można się nie zgadzać, jedno wiem - w tym roku Tomasz Tomczyk zwrócił uwagę na jedną pozytywną rzecz, czyli blogerów angażujących się w pomoc innym. Jedno mnie tylko poraża.

Falcon 9 od Space X wyniósł dwa dni temu na orbitę satelitę Jason-3, jednak rakieta nie wylądowała na statku lądowniku. Musk podzielił się informacją, że prędkość boczna była zbyt duża i rakieta “potknęła” się i upadła. Wideo jest niesamowite. Zważcie, że rakieta ma wysokość ponad 15 pięter.

Jeśli jesteś miłośnikiem psów, to pewnie czasem masz podobne spostrzeżenia na temat obcych ludzi. Jeśli ktoś nowo poznany ma psa lub zainteresuje się twoim czworonogiem, od razu pojawia się cieniutka nić sympatii i porozumienia. Nie bez powodu mówi się, że psiarz z psiarzem się dogada. Jednak związek człowieka z psem jest głębiej zakorzeniony w kulturze i społeczeństwie, niż nam się czasem wydaje.

Odkąd pamiętam TouchWiz, nakładka Samsunga na Androida, był zawsze tematem żartów. A to zbyt kolorowy, a to przeładowany tysiącem zbędnych aplikacji, a to nielogiczny i zabawkowy. Od jakiegoś czasu TouchWiz jest jednak czystą, odchudzoną nakładką bez “śmieci”, a Z Launcher sprawia, że Android od Samsunga jest nie tylko znośny, ale wygodny.

Co czyni nas ludźmi? Co jest istotą bycia człowiekiem, co jest istotą życia? Samoświadomość, może inteligencja? A może po prostu drobne przyjemności, cierpienia, poczucie humoru? Może jest to nasz wrodzony pęd do samozniszczenia lub strach przed śmiercią?

Ostatnio poukrywałam prawie wszystkich znajomych na fejsie, pousuwałam część obserwowanych kont na Twitterze i Instagramie i wywaliłam Snapchata z jednego prostego powodu - w mojej głowie co chwilę pojawiała się jedna myśl: “You All Look The Same To Me”.

Nie wierzę, nie chcę wierzyć że to prawdziwy produkt. Raportują o nim poważne źródła, strona producenta wydaje się prawdziwa, ale koncept świeżego powietrza w aluminiowych butlach jest po prostu zły, wręcz uwłaczający podstawowym prawom człowieka. Bo wybaczcie, prawo do oddychania czystym powietrzem które nie szkodzi powinno tkwić gdzieś na dole każdej piramidy potrzeb.

Od wczorajszego startu Netfliksa czytam co chwilę narzekania na to, że przy rejestracji na darmowy okres próbny trzeba podać numer karty lub podłączyć Paypala. Zresztą takie komentarze przewijają się przez internet regularnie, bo Netflix nie jest jedyny z takimi warunkami okresu próbnego. I choć pytanie po co im numer karty skoro użytkownik chce tylko sprawdzić usługę są sensowne, o tyle polityka zapewniania płatności też ma wiele sensu i nie ma co na nią narzekać.

Och, w końcu jest i Netflix! Błogosławieństwo, nowoczesność, w końcu wkraczamy w nowy wiek wideorozrywki! Co tam ceny od 8 do 12 euro za możliwość legalnego i wygodnego oglądania filmów i seriali, nowości i staroci. To przecież nie tak wiele, prawda? 

O klonowaniu psów słyszę od dobrych dwóch lat. Specjalizują się w tym laboratoria z Korei Południowej, które wabią klientów z Europy. Tym razem pewna para z Wielkiej Brytanii wydała około 100 tys. dol. na sklonowanie swojego zmarłego boksera. Sprawa jest przełomem, bo udało się stworzyć nowego klona z tkanki zmarłego od 12 dni psa, choć wcześniej uważano, że to niemożliwe. Mnie intryguje jeszcze coś innego: co mówi o nas jako o społeczeństwie coraz większa chęć do klonowania psów?

Cztery procent - tyle wiemy o tym, z czego składa się Wszechświat. - Im więcej wiem, tym wiem mniej, bo im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa i widzę, że nic nie wiem przecie -  Sokrates, Goethe w “Fauście”, Fitzgerald w “Ostatnim z wielkich” i wielu innych zdawało sobie sprawę z tego, że wiedza to studnia bez dna. Mimo to wciąż wydaje nam się, że jesteśmy mądrzy.

16 milionów dolarów - tyle kosztuje rakieta Falcon 9. 200 tysięcy dolarów - to koszt paliwa. Od razu wiadomo, co jest największym kosztem w lotach w kosmos. Ponowne wykorzystanie rakiet staje się na naszych oczach krokiem milowym w obniżeniu kosztów lotów w kosmos, a tym samym otworzeniem nowych możliwości dla ludzkości. Jednak z końcem roku opanował mnie nieco nostalgiczny nastrój. Mamy niesamowite możliwości, obserwujemy niesamowite rzeczy. I często ich nie doceniamy.

Nie to, żebym złowróżyła, ale Internet jaki znamy dziś nie ma szans na przetrwanie. Nie dlatego, że coś z nim nie tak. Internet jest wspaniałym narzędziem do komunikacji, które odbija nas samych, nasze dobre i złe strony. Jednak Internet to też narzędzie i potężna siła, a to oznacza, że jest łakomym kąskiem rozgrywek politycznych od lat. Ostatnio elity zyskały kolejny argument do prób ograniczenia wolności w sieci. Kolejnych. A te w końcu staną się skuteczne.

Nastały nowe czasy. Wideo w sieci rządzi, YouTube jest królem, Facebook i Twitter próbują za nim nadążyć, Netflix i tysiące serwisów VOD radzą sobie coraz lepiej, a ja mam jedno ogłoszenie - Vertical Video Syndrome to nie jest już “choroba” internetu.

Znam trzy rodzaje internetowego hejtu: hejt skierowany na określoną grupę osób lub zjawiska (imigranci, politycy, pogoda, spiski), hejt personalny - na gwiazdy, autorów lub zwykłych użytkowników Internetu, którzy mieli czelność wypowiedzieć się w Sieci oraz groźby karalne. Znam też rozwiązania na wszystkie trzy typy, choć tylko na jeden mamy bezpośredni wpływ.

Jakiś czas temu chciałam kupić sobie malutkiego drona, tak dla zabawy. Znalazłam całkiem ciekawego, ale okazało się, że był projektem z Kickstartera, a kampania była już zakończona. Zrobiło mi się żal, bo czytałam artykuły w poważnych źródłach o tym, że będzie to wspaniałe urządzenie, czytałam zachwyty z wizyt w siedzibie firmy w której miał powstać dronik. Teraz dowiaduję się, że projekt upadł, tysiące chętnych nie wie, co stało się z ponad 3 milionami dolarów i czy odzyskają część pieniędzy, a ja niesamowicie cieszę się, że nie zdążyłam na kampanię.

Pewnie już znacie ten problem przyszłości - co powinno zrobić oprogramowanie samojezdnego samochodu w wypadku, gdy ma wybrać pomiędzy życiem kierowcy a na przykład przechodniów? Uważamy, że takie auta powinny wybierać “mniejsze zło”, czyli ratować więcej żyć, ale jednocześnie nie za bardzo chcielibyśmy jeździć takimi autami. Wybaczcie, ale ja już widzę dystopię!

Oglądacie nowy sezon South Parku? (tak, wiem, jestem dorosła i oglądam głupie bajki, o zła ja). Oprócz genialnego ostatniego odcinka o reklamach - must see - cały sezon traktuje o zjawisku politycznej poprawności, ale rozumianej jako poprawność przeniesiona na nowy poziom szaleństwa, do miejsca w którym ukrywamy się przed wszystkim, co nas może zaboleć. Sorry, ale nie chcę żyć w takim świecie, w którym nawet Facebook próbuje uchronić mnie przed trudnościami związanymi ze złamanym sercem.

Nie mam pojęcia, jak powstał dzisiejszy rozstrzał na nauki ścisłe i nauki humanistyczne, skąd wzięło się przeświadczenie, że jedno wyklucza drugie i jest mu przeciwstawne. Czasem gdy czytam komentarze na Spider’s Web, mam wrażenie, że pasjonaci technologii chcieliby, by humaniści i nauki humanistyczne zniknęły. Całkowicie!