przyszłość

Rzadko kiedy mamy już do czynienia z science-fiction pozwalającym marzyć o innych, lepszych czasach, światach czy możliwościach.  A skoro tak, to może potrzebujemy takiego, które pozwoli cieszyć się z tego, co jest.

Zdaje się, że nie ma nic prostszego niż przewidywanie przyszłości. Wszak to mówienie o tym, czego (jeszcze) nie ma. Prawdziwa futurologia to jednak nie rzucanie słów na wiatr, ale analizowanie. Sztuczna inteligencja może nam w przyszłości naprawdę pomóc, ale musimy do niej podejść jak do segregacji śmieci. 

Miał być krótszy dzień pracy, wyręczające nas roboty i latające samochody – wprawdzie pewnie wprowadziłyby jeszcze większy chaos, ale przynajmniej cieszylibyśmy się, że jest jak w filmach. Wizje przyszłości sprzed lat często bawią, ale też zmuszają do przykrej refleksji. Jak wyobrażano sobie świat za 100 lat w 1924 r. – czyli już naszą teraźniejszość?

Rozwój naukowy jest niemożliwy bez wyobraźni i ciekawości. Choć to banalne, warto pamiętać o tym, że każdy wynalazek, zanim powstanie, musi zostać przez kogoś wyobrażony. Futurologia, czyli dziedzina zajmująca się próbami określenia jak będzie wyglądać przyszłość jest od zawsze pełna niezwykłych wizji rozwoju ludzkości i postępu technologicznego.

– Nie jesteśmy komputerami przetwarzającymi dane i na ich podstawie podejmującymi racjonalne decyzje. Musimy uwzględniać emocje – Marcin Napiórkowski tłumaczy, jak uwierzyć w ludzkość, naprawić naszą przyszłość i dlaczego także w rozwoju technologii najważniejsze dopiero przed nami.

Urodzili się w świecie, którym rządzą smatfony i mobilny, wszechobecny internet. Coraz częściej mówi się o nich „koronialsi”, bo pandemia koronawirusa przypadła w samym środku ich dorastania. Poznajcie pokolenie Alfa, które ukształtuje najbliższych kilka dekad naszego świata.

Gdybyś będąc dzieckiem, usłyszał, że będziesz żył w tym samym czasie, co bohaterowie Jetsonów czy Blade Runnera, pewnie byś się ucieszył. My żyjemy w tej przyszłości, jednak wciąż bez obiecywanego postępu. Za to stare problemy wciąż są żywe. A i nasza wiara w lepszą przyszłość wygasła.

Jeszcze większa eksploatacja i utrata prywatności – tak nowe technologie mogą zmienić rzeczywistość pracowników. Jednak ten negatywny wpływ nie jest ograniczony do technologicznych gigantów. – W osiedlowym sklepie pracownica może być tak samo źle traktowana, mieć szefa tyrana i być zmuszana do pracy ponad siły przez wiele godzin. To człowiek jest odpowiedzialny za zło, a nie te firmy – mówi w rozmowie z magazynem Spider’sWeb+ Łukasz Lamża, autor książki „Połącz kropki”.

Czy w układzie planetarnym obserwowanym przez astronomów też była cywilizacja przekonana o swojej wyjątkowości? Tego nie dowiemy się nigdy. Za to nasz Układ Słoneczny skończy podobnie, jak on.

Ciekawe, co ze współczesnej perspektywy bawi bardziej: wizja świata pełnego abstynentów czy jednak śmiesznie krótki dzień pracy. Niektóre przewidywania, o których w 1923 roku pisał krakowski „Ilustrowany Kuryer Codzienny” raczej się nie sprawdziły, ale znalazły się też takie będące strzałem w dziesiątkę.