Meteory

Po kilku miesiącach całkowitej ciszy, na nocne niebo powoli wracają meteory. Już za kilka dni będziemy mogli podziwiać rój Lirydów. Oczywiście, o ile nam na to pozwoli pogoda. Póki co się jednak na to nie zanosi.

Mieszkańcy stanów Oregon i Waszyngton zobaczyli kilka dni temu na nocnym niebie widowisko, które z zaskoczenia mogło wywołać konsternację. Na niebie pojawił się bowiem długi strumień jasnych obiektów.

Zastanawialiście się kiedy, jakie konsekwencje ma wszechobecność kamer?

Codziennie w atmosferę ziemską wchodzą tony kamieni kosmicznych o rozmiarach od ziarnka piasku do kilku metrów. Czasami jednak w atmosferę ziemską wejdzie coś większego, co przetrwa lot przez atmosferę i wyląduje na Ziemi jako meteoryt. Tak było np. w 2008 roku w Sudanie.

Choć Orionidy to nie Perseidy, to jednak w tym roku tak się dobrze składa, że Księżyc nie będzie chętnym, aby poobserwować sobie spadające gwiazdy.

Astronomowie monitorujący nocne niebo za pomocą sieci teleskopów Global Meteor Network zarejestrowali nad północnymi Niemcami nietypowego i dość rzadkiego gościa.

W nocy z 11 na 12 sierpnia, będziemy przechodzili przez tegoroczne maksimum roju Perseidów. Skoro już wyjdziemy zobaczyć spadającą gwiazdę czy dwie (czy pięćdziesiąt), to warto wzbogacić to doświadczenie o kilka faktów o tym, czym właściwie są meteory i skąd się biorą.

To już ta pora roku, kiedy ze względu na temperatury panujące na zewnątrz wyczekujemy każdego wieczoru i nocy. Przyjemny chłód daje trochę wytchnienia od upałów, a nocne niebo rozświetla się licznymi spadającymi gwiazdami.

Od kilku dni kolejne media donoszą o „zaskakującej kuli ognia”, „zielono-niebieskiej kuli ognia”, „tajemniczej kuli ognia”, która przeleciała nad Australią. Choć samo zjawisko nie było niczym nadzwyczajnym, to sposób w jaki media je opisały pokazuje, jak rzadko spoglądamy w niebo i jak bardzo nie orientujemy się w tym co możemy na nim zobaczyć.

W nocy z 5 na 6 maja, nad ranem polskiego czasu przypada maksimum roju Eta Akwarydów, które mają swój radiant w gwiazdozbiorze Wodnika. Na spadające „gwiazdy” trzeba poczekać jednak do późnej nocy.

Pamiętacie ten film, w którym Bruce Willis kompletuje drużynę i wyrusza w kosmos, żeby uratować Ziemię przed pędzącą w jej stronę asteroidą? NASA planuje coś podobnego.

W dzieciństwie nazywaliśmy je spadającymi gwiazdami. Przesuwające się szybko po niebie smugi przecież przypominały gwiazdy, które z jakiegoś powodu postanowiły uciec z nieba.

Zbliża się tegoroczne maksimum roju Perseidów. Zjawisko możemy oglądać już teraz, ale jego apogeum nastąpi w najbliższy weekend.

We wpisie na temat najistotniejszych wydarzeń naukowych 2013 roku wspominałem o upadku meteorytu w obwodzie czelabińskim w Rosji. Tuż po tym bardzo efektownym zdarzeniu mogliśmy oglądać bardzo dużo doniesień medialnych przedstawiających lecący meteor oraz skutki jego przelotu w postaci wybitych szyb i rannych przechodniów.

Jeżeli nie macie jakichś istotnych planów na dzisiejszy wieczór, to radzę sobie zarezerwować czas. Wygląda na to, że pogoda dopisze, a dziś w nocy czeka nas nie lada widowisko!

Łazik marsjański Curiosity jest tematem, który dziś zdominował wszystkie media, także te, który na pierwszy rzut oka nie mają nic wspólnego z nowoczesnymi technologiami i kosmonautyką. Wszystko z bardzo prostego powodu. Projekt ten może odmienić to, jak będziemy postrzegać świat, a także pozwoli odpowiedzieć na pytania dotyczące przyszłości naszej planety.