Inwigilacja

Dzięki informacjom udostępnionym przez Edwarda Snowdena wiemy, że agencje rządowe w USA mają dostęp do wyszukiwarki ICREACH, którą wzorowano na Google. Różnica jest taka, że wpisując imię i nazwisko otrzymać można informacje dotyczące połączeń telefonicznych, kontaktów a także lokalizacji danej osoby i jej potencjalnych przyszłych zachowań.

Samolot ląduje na lotnisku. Wewnątrz metalowego rękawa stawiam pierwsze kroki, oddychając singapurskim powietrzem. Na korytarzu mijam kamerę wpatrzoną we mnie szklanym okiem. Za rogiem widzę skaner rozstawiony w asyście 4 ochroniarzy i policjantów. – Czemu nas skanujecie? Czy ma to jakiś związek z ebolą – pytam nieświadomy i słyszę, kiedy dociera do mnie chłód odpowiedzi – Niech Pan idzie dalej!

Afera Snowdena zatacza coraz szersze kręgi, gdy na jaw wychodzą kolejne dokumenty związane z NSA. NY Times donosi, że Agencja Bezpieczeństwa Narodowego w ostatnich latach przechwyciła miliony zdjęć, które służą teraz w systemie rozpoznawania twarzy. Najprawdopodobniej przechwycili także twoje fotografie.

Konferencja IBM Impact 2014, która odbyła się w Las Vegas i w której miałem przyjemność brać udział, nie była poświęcona produktom konsumenckim, a tym z sektora biznesowego. Wśród nich znalazło się jednak kilka takich, które mają ogromny wpływ na życie użytkowników. Jednym z najważniejszych z nich jest Big Data.

Wiemy już o szpiegowaniu nas przez takich internetowych gigantów, jak Microsoft, Google czy Dropbox. Zapomnieliśmy jednak o innej potężnej marce, która ma duży potencjał dla amerykańskiej i brytyjskiej agentury. Mowa o… Angry Birds.

Temat bezczelności amerykańskiej Narodowej Agencji Bezpieczeństwa poruszaliśmy już nieraz, ostro ją krytykując. Jednak w momencie, w którym jeden z pionierów i najbardziej wpływowych bytów zajmujących się bezpieczeństwem komputerowym przyjmuje pieniądze za dobrowolną pomoc w inwigilacji, to w tym momencie tracę już jakąkolwiek wyrozumiałość.

Osiem wielkich firm technologicznych wystosowało oficjalny list do prezydenta Stanów Zjednoczonych – Baracka Obamy oraz członków Kongresu USA. Domagają się one zmian w podejściu do śledzenia poczynań obywateli w Sieci. Czy tylko mi się wydaje, że bije od tego wielka hipokryzja?

Od wybuchu afery z programem PRISM lawinowo spadają na nas kolejne doniesienia o podsłuchach, inwigilacji i sprawdzaniu zwykłych, przeciętnych Kowalskich. Wszystkie firmy z Google, Apple i Microsoftem na czele zarzekały się, że nie współpracowały, a jeśli tak, to niedobrowolnie. Okazuje się jednak, że pewien operator komórkowy był bardzo chętny do współpracy. Dostawał za to nawet wynagrodzenie.

Gigant z Cupertino postanowił pójść w ślady Microsoftu i również ujawnić wszystkie szczegóły jego współpracy z NSA, na zdradzenie których mu prawo pozwala. Zapowiada też walkę o prawa użytkowników do większej wiedzy na ten temat.

Eric Shmidt, wrzesień 2013, komentując doniesienia o tym, że NSA szpieguje internautów: "Szpiegowanie istnieje od lat, inwigilacja istnieje od lat i tak dalej. Nie będę tego oceniał, bo leży to w naturze naszego społeczeństwa".

W ostatnich dniach ostatecznie przekonałem się o tym, że świat jest jedną wielką grą pozorów. Przez naprawdę długi czas Amerykanie udawali, że nie inwigilują użytkowników Internetu, a cały świat udawał, że tego nie zauważa. Teraz, gdy Edward Snowden puścił parę z ust, okazuje się, że wszyscy są tym oburzeni. Niemcy z tego powodu poważnie zastanawiają się nad stworzeniem własnego Internetu.

Spływające cyklicznie rewelacje Edwarda Snowdena na temat zaawansowanej inwigilacji użytkowników internetu na całym świecie przez amerykańskie służby wywiadowcze powoli zaczynają przypominać filmy Alfreda Hitchocka - najpierw totalny szok, a następnie przerywane suspensem kolejne punkty kulminacyjne. Kiedy wydawało się, że już wszystko co najgorsze o amerykańskiej inwigilacji zostało powiedziane, dowiadujemy się, że NSA grzebie w naszych listach kontaktowych.

Okazuje się, że dane zbierane przez Agencję Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) przy użyciu programu PRISM były przekazywane innym państwom, a konkretnie Izraelowi. To sprzeczne z tym, co mówił między innymi Barack Obama.

Jednym z najciekawszych tematów ostatnich miesięcy i lat są drony, czyli statki powietrzne niewymagające obecności pilota na pokładzie, sterowane zdalnie. Są one wykorzystywane przede wszystkim przez armie do obserwacji i rozpoznania terenu, infrastruktury lub liczby żołnierzy, ale mogą być też wyposażone w broń, dzięki czemu mogą służyć do likwidacji niewygodnych i trudnych do zabicia w inny sposób celów.

Dziś dowiedziałem się, że nigdy nie założę konta w Alior Banku. Nie zamierzam korzystać też z usług i produktów żadnej firmy, która będzie z nimi współpracować. Wszystko dlatego, że wiceprezes tej firmy, Michał Hucała, w ostatnich czasach przeczytał chyba „1984” Orwella i uznał go za doskonały pomysł wart zrealizowania.

“Corpus Delicti” Juli Zeh to średnia książka, która jednak zwróciła moją uwagę wizją świata prowadzoną według METODY. A za METODĄ idzie kompletna inwigilacja, w stylu Wielkiego Brata, jednak ukierunkowana na zdrowie, które jest podstawową wartością wolności i szczęścia. Zeh jednak popełniła błąd: inwigilację zdrowotną oparła na wizji przymusu czy czujników obecnych gdzie tylko się da. A przecież w przyszłości nie będzie to potrzebne, bo sami chętnie poddamy się inwigilacji, wszystko dla naszego dobra. A smartfony, czy nowoczesne okulary tylko w tym pomogą.

Każdy użytkownik internetu i telefonu komórkowego generuje dziennie kilobajty, czasami megabajty danych związanych z naszą aktywnością w sieci, czyli publikacja statusów i zdjęć na portalach społecznościowych, historia przeglądarki, smsy, rozmowy telefoniczne, płatności kartą, scrooble (rejestry przesłuchanych utworów muzycznych), nagrania z monitoringu czy trasy jakie przebyliśmy w ciągu dnia, zarejestrowane przez operatora sieci komórkowej lub przez aplikację do trackowania (np. endomondo). Te rzeczy, które wymieniłem są elementami cyfrowego cienia (cyfrowego odcisku palca).

Kolejną nowością zaprezentowaną na targach Intel Developer Forum był komunikator, który oprócz standardowego statusu wyświetli nam też drugi, który powie nam, czy nasz potencjalny rozmówca jest faktycznie zajęty i co akurat robi.

Wyobrażacie sobie w pełni zinformatyzowany sklep? Taki, w którym są dotykowe ekrany zamiast karteczek z cenami, w którym możemy dowiedzieć się o produkcie więcej, niż przewidział producent i który… może dowiedzieć się o nas więcej, niż przewidzieliśmy my. Intel na targach Intel Developer Forum zaprezentował takie rozwiązanie.