Hejt

Od wielu lat jesteśmy świadkami pewnego fenomenu socjologicznego. Polega on na tym, że wystarczy wyrazić się choć trochę kąśliwie o Apple albo skrytykować cokolwiek, co stworzyli geniusze z Cupertino , aby natychmiast pojawiły się rzesze samozwańczych rzeczników prasowych i wolontariuszy, gotowych własną cherlawą piersią bronić czci i honoru tej firmy, oraz jej prymatu we wszystkich możliwych dziedzinach.

Część z nas radzi sobie z tym zjawiskiem całkiem nieźle. Inni potrafią przez nie nie spać po nocach. I właśnie z uwagi na drugą grupę osób władze Wielkiej Brytanii są za zaostrzeniem kar za cybernękanie. Obrońcy słowa uważają jednak, że nowy system kar to przesada.

Żyjemy w internetowej kulturze wyśmiewania wszystkiego. To dobrze - dla mnie to zdrowy odruch. Jednak i mi puszczają nerwy, gdy ktoś zaczyna atakować mnie personalnie. Tego nie znoszę. Pisząc teksty na Spider's Web trzymam się dwóch zasad: mają być szczere i nigdy nie mogą atakować personalnie osób. Nigdy, bo ataki personalne to część nowoczesnej kultury nienawiści, której nie znoszę.

Wadą zewnętrznego systemu komentarzy jest to, że wydawca serwisu, na którym jest on zainstalowany nie ma wpływu na rozwój jego podstawowej funkcjonalności. Taką opcję, jak wprowadził dziś Disqus wprowadzilibyśmy bowiem na Spider's Web już dawno.

Funkcjonuję w sieci od dłuższego czasu. Przez kilka ostatnich lat internet nie raz bawił mnie do łez, wkurzał do granic wytrzymałości i nieprzerwanie zadziwiał. Ostatnio zauważyłem, że gdybym kilka lat temu spisał swoje mądrości dotyczące tego jak funkcjonuje (i funkcjonować powinna) sieć, to dzisiaj byłbym hejterem samego siebie.

Dystans w Internecie jest jak kosmici, każdy o nim słyszał, ale nikt jeszcze nie widział go na własne oczy. To przerażające, ale mimo tego, że żyjemy w XXI i nic już nas nie powinno dziwić, w Sieci nadal istnieje tabu i ma się całkiem dobrze. Funkcjonuje spora grupa internautów, która w imię jakiejś dziwnej idei (prawdopodobnie obrony człowieczeństwa) postępuje zgodnie z zasadami tzw. dulszczyzny, przecząc sobie na każdym kroku. Ba, nie tylko sobie! Przy okazji paru wiekom historii.

'- Uroczyście zaczynam na FB cykl #ZimieniaiZnazwiska - napisał na Facebooku Jarosław Kuźniar, czym wzniecił kolejną falę agresywnej dyskusji na temat hejtu w polskim internecie. To odwaga i heroizm, czy może donkiszoteria i nonszalancja?

I znowu polski sąd namieszał. Jak czytam w dzisiejszej "Rzeczpospolitej", najnowsza decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego przynosi dość istotną nowość - wydawcy serwisów internetowych będą zmuszeni udostępniać dane tzw. hejterów nie tylko na wniosek prokuratury, czy policji, ale także firm i zwykłych osób fizycznych. Czym się to skończy? Zalewem takich żądań.

O wy gnoje, hejtery bezpańskie, internetowe. Jak na was patrzę, rzygać mi się chce.

Wczoraj byłem świadkiem przedziwnej, prześmiesznej wręcz sytuacji na Twitterze, a w chwilę później w okołogrowych mediach. Dwóch panów związanych z grami się tak pokłóciło, że jeden z nich się obraził i… skasował swoją grę.

Mariusz Max Kolonko ze swoim kanałem na YouTube wzbudza coraz większe kontrowersje. "Tradycyjne" media coraz częściej próbują analizować - raczej mniej niż bardziej udanie - ten mały fenomen, ale to mija się z celem z prostego powodu - mediom tradycyjnym Kolonko wchodzi trochę w paradę, a co najmniej jest dla nich niezrozumiały.

Wpis ma charakter komercyjny.

Microsoft nie uchodzi za firmę mającą najzabawniejsze i celne spoty reklamowe. Teraz to jednak może się zmienić. Po zabawnej kampanii reklamowej dotyczącej hejterów Internet Explorera 10, przyszedł czas na podobne spoty Windowsa 8. Mimo że według oficjalnej wersji wydarzeń reklamy te ujawniono przez pomyłkę, naprawdę warto je obejrzeć.

Jeśli nienawidzisz Apple, Androida, Windowsów albo chociaż sąsiada, koniecznie przeczytaj! A jeśli masz pokojową naturę, to też zajrzyj, bo bez hejtowania w sieci coraz trudniej przeżyć.

Może to co powiem jest brutalne i pewnie znowu nie przysporzy mi przyjaciół, ale City Interactive to firma, która dorobiła się na nieświadomych konsumentach. Potem przyszedł moment zachłyśnięcia po sukcesie Snipera, ale teraz chyba wszystko wraca do normy. 

Siedzisz na swoim podwórku, które wprawdzie nie jest ogrodzone i wygląda jak podwórko z przemieść z amerykańskich filmów i każdy widzi poszczególne źdźbła trawy na nim. Nagle ktoś ładuje Ci się na to podwórko, korzystając z braku ogrodzenia, i zaczyna obrażać, lżyć czy za wszelką cenę pokazać Ci, jak Twoje życie jest do bani. Co robisz?

Cóż, tak, miałem pewne problemy na Twitterze. Moje konto @asegPL zostało zbanowane, ponoć za spam. Śmieszną rzeczą jest fakt, że rzekomy spam był interakcjami z obserwującymi mnie ludźmi (sic!). Postanowiłem używać drugiego konta, które także po pewnym, niedługim czasie, zostało zbanowane. Szczerze wątpię, by za tak jednym i drugim “blokiem” stał automat. Oczywiście, nie zaprzeczam, piszę dużo. Nie mogę też powiedzieć, że boję się jakoś szczególnie celebrytów, bądź ich podziwiam. Dla mnie to są normalni, zwykli ludzie, co pewnie, przynajmniej niektórych z nich, mocno irytuje (o ile nie użyć dosadniejszych i właściwszych słów). Fakt, że potrafię skrytykować - jak to się mówi w “Internetach” - “zhejtować”, czy nawet wejść w (konstruktywnego, ale jednak) “flejma” jest często solą w ich oczach.

Możecie stwierdzić, że nie jestem właściwą osobą, by pisać taki artykuł. Zaiste, coś w tym jest. Uznałem jednak, że muszę podzielić się moimi przemyśleniami, a nie ma do tego lepszego miejsca niż Serwis, którego dalsza część mojego wywodu będzie dotyczyć.

Nie jestem psychologiem, dlatego nie podejmę się próby opisania zjawiska szeroko rozumianego „hejterstwa” (tak, to słowo nie tylko źle brzmi, ale też okropnie wygląda) pod względem wewnętrznych przeżyć osób z tym fenomenem związanych.

O chamstwie w sieci rozmawialiśmy ostaniami czasy bardzo często. Projekt Gr@żyna pobudził wiele osób do dyskusji i na wielu forach, blogach i portalach chętnie debatowano na temat hejtu w internecie, mowy nienawiści i bezkarności anonimowych bandytów. Czy temat ten został wyczerpany wystarczająco? Na pewno wystarczająco, aby zainteresował się nim prokurator generalny. Czy to oznacza, że nadejdzie koniec wzajemnego poniżania się i obrzucania łajnem w sieci?