dziennikarstwo

Często prosicie nas o statystyki najlepiej oglądanych tekstów/materiałów na łamach Spider’s Web. Oto Top 10 tekstów z największą liczbą odsłon w 2016 r.

Raczej nie jestem chrześcijaninem roku, chociaż głęboko wierzę, że Bóg jest jednak dobry, wyrozumiały, nie przywiązuje aż takiej wagi do tego całego chodzenia do kościoła i kiedy przyjdzie odpowiedni czas, kiedy moje subskrypcje Netflix i Spotify wygasną w sposób ostateczny, On na widok mojej skromnej duszyczki u wrót św. Piotra powie "ty byłeś w sumie spoko, wchodzisz". 

Z bólem obserwowałem, jak kolejne i kolejne redakcje dały się zainfekować śmiertelnie groźnym wirusem kaczki dziennikarskiej. Słyszeliście bajki o zwrocie pieniędzy za No Man's Sky, niezależnie od liczby przegranych godzin? Odłóżcie je na półkę, między Baśnie Braci Grimm i programy partyjne.

Córka Ewy Błaszczyk wybudziła się ze śpiączki – podały w środę serwisy internetowe. Kilka godzin później fundacja znanej aktorki zaprzeczyła. Wiadomość jednak obiegła już Internet.

Profil, który obserwuję na Fejsie i któremu ufam - na tyle ile można ufać profilowi w social media - wrzucił informację, która pasowała do linii profilu, a która oczywiście była kompletnym stekiem bzdur. Bzdury te jednak spodobały się prowadzącemu, na tyle, że zignorował to, że strona to oczywisty wyłudzacz klików z zylionem niebezpiecznych reklam.

Joachim Brudziński zamieścił na Twitterze zdjęcia z urlopu. Można na nich zobaczyć Jarosława Kaczyńskiego, jakiego widujemy rzadko. Szef partii rządzącej w luźnych spodniach i bluzie pływa z kolegami ze swego ugrupowania po jednym z jezior Pomorza Zachodniego. Tweet Brudzińskiego momentalnie stał się wiodącym tematem w naszych portalach i serwisach informacyjnych. TVN24 podkreślił nawet doniosłość materiału czerwoną ramką.

A z tym moim powrotem na Spider's Weba to było tak. "Kubuś, ja tak lubię twoje teksty, przecież widzę, że ty też musisz z siebie czasem coś wyrzucić, napisz coś na Spider's Weba raz czy dwa w tygodniu". No i się zgodziłem pod warunkiem, że nie każą mi pisać o prawie, bo po ośmiu godzinach użerania człowiek ma już naprawdę dość. Przemysław odparł "Kubuś, dla mnie to ty możesz sobie nawet o piłce nożnej pisać, tylko pisz", no to piszę. 

Tak. Chciałam napisać tekst, chociaż niekoniecznie czułam jakąkolwiek wenę. Ale praca rzadko o wenę pyta, czasem po prostu trzeba znaleźć dobry temat. Złapałam się na tym, że albo zaczął się sezon ogórkowy, albo dobrego tematu po prostu nie umiem znaleźć. A może nic mnie już nie rusza?

Wiele lat temu siedząc w czytelni biblioteki UMCS w Lublinie zauważyłem dziennikarza telewizyjnego, który studiował wypożyczone książki. Przygotowywał się do jednego ze swoich programów. Ten widok pamiętam do dziś, bo w dużym uproszczeniu definiuje różnicę między dziennikarzem i media workerem.

Serwis OKO.Press ani nie jest przesadnie innowacyjny, ani nadmiernie ciekawy. Czy przy wsparciu Agory i Polityki zawojuje serca i umysły polskich internautów? 

Na przestrzeni ostatniego roku na lokalnym rynku medialnym dokonało się prawdziwe trzęsienie ziemi. Znani i lubiani od kilkunastu (lub więcej lat) nagle na skutek rozmaitych okoliczności zeszli do podziemia. 

Internet sprawia, że po raz pierwszy możemy swobodnie patrzeć władzy na ręce. Dowodem na to jest afera Panama Papers, dzięki której każdy z nas może stać się dziennikarzem śledczym i ujawnić nielegalne lub nieetyczne działanie elit politycznych.

„Bip, bip, bip, bip - oto dzwoni Alarm Decyzji i wywołuje Twe nazwisko. Nadszedł czas, by dokonać pierwszego wielkiego wyboru dnia danych, komputerowego ekwiwalentu pierwszego poprawnego odróżnienia pasty do zębów od tubki z kremem do pięt. Zły wybór rzuci cień na cały nadchodzący dzień”.

Nie zbudowano dotąd komputera, który potrafiłby zastąpić pisarza, dziennikarza czy też blogera. Powód tego jest prosty. Komputery mają za dobrą pamięć.

Tekścik w Business Insiderze: “8 znaków, że masz ponadprzeciętną inteligencję”. W środku pseudoinfograficzka z kilkoma oznakami, że osoby o danych cechach zwykle mają inteligencję wyższą niż przeciętna, na dole tytuły badań naukowych, którymi posiłkowano się przy tworzeniu obrazka. Onet.pl, serwis Kobieta: tekścik “8 oznak, że jesteś inteligetniejszy niż reszta”, na górze na szaro źródło businessinsider.com. Główna różnica? Onet nie podkradł grafiki, przepisał z niej tekst i wrzucił jako listę. Onet nie podał też tytułów badań i nie umieścił jednego, kluczowego zdania.

Nie jest zwykłym truizmem stwierdzenie, że Internet zmienił dziennikarstwo i sposób, w jaki chłoniemy informacje ze świata. To jest po prostu fakt. O ile w przypadku wiadomości zmiany należy zaliczyć na plus, o tyle znacznemu pogorszeniu uległa jakość dziennikarstwa i jego, nazwijmy to, artystyczna część.

The Onion przeszło redesign. Ta największa satyryczna publikacja przenosi się w czasy cyfrowego, internetowego świata i uczy nas, jak podchodzić z dystansem do nowoczesnych mediów. Mediów, których “dziennikarze” to osoby, które wyłapują tłity i posty z reddita czy wykopu i tworzą “artykuły” w oparciu o to, co znajdą na Facebooku, czy Twitterze. Ero botów - nadejdź i zbierz swoje żniwa!

W zeszły czwartek odbyła się gala Grand Press 2014 i od zeszłego czwartku myślę o tym, co tam przeżyłem. Grand Press Digital nie wygrałem (nagroda powędrowała do „Dziennika Zachodniego”), ale proszę nie traktujcie tego, co poniżej napiszę, jako jakieś żale, czy coś. Dojrzewało to we mnie od dawna, a obserwacje z Gali „Press” jedynie uformowały konkretną myśl.

iTunes kończy się wprawdzie na świecie muzycznym, ale nie oznacza to, że jego idei nie można przenosić do innych segmentów rynku. Największe wydawnictwa prasowe inwestują dziś w podobne rozwiązanie dla dziennikarstwa. Holenderskie Blendle idzie w świat, dzięki finansowaniu na poziomie 3,8 mln dol. W 2013 roku dwóch 27-letnich dziennikarzy z Niderlandów postanowiło stworzyć serwis Blendle. To internetowa usługa, w której dostępne są praktycznie wszystkie artykuły z holenderskiej prasy. Użytkownicy nie kupują jednak całych numerów, czy miesięcznego dostępu do serwisu, a płacą wyłącznie za wybrane treści.

Doświadczenie, analityczny umysł, zawziętość i kontakty – to wszystko wkrótce może przestać się liczyć, bo dziennikarz za kilka lat ma być zawodem martwym. Zastąpią nas komputery z odpowiednimi programami i algorytmami. Nie wierzysz? To już się dzieje.