Szkoci biją rekord na środku morza. Polacy powinni wziąć przykład

Seagreen znajduje się na Morzu Północnym, 27 kilometrów od wybrzeża Szkocji. Wskazana farma wiatrowa była budowana przez ponad 10 lat i właśnie zaczęła produkować elektryczność. Nie działa jeszcze z pełną wydajnością, jest bowiem nadal w budowie. Docelowo ma składać się z 114 turbin, które dostarczą łącznie 1,1 gigawata energii do miliona gospodarstw domowych.

Czytaj też:

Każda z turbin ma wysokość 187 m, czyli dokładnie tyle, co warszawski Pałac Kultury i Nauki (wyłączając iglicę). W przypadku tej konkretnej farmy ciekawsza jest jednak ta druga wysokość. Czyli głębokość morza, gdzie postawiono farmę wiatrową. Seagreen bije bowiem rekord: nikt wcześniej nie przytwierdzał turbin do dna morskiego tak bardzo odległego od powierzchni.

Za decyzją o biciu rekordu głębokości nie kryje się żadne, nomen omen, drugie dno. Właściciele farmy - SSE Renewables i TotalEnergies - wyznaczyli to miejsce jako najsensowniejsze ekonomicznie, analizując warunki pogodowe w regionie, infrastrukturę i charakterystykę terenu. Miejsce inwestycji podbiło jej koszt do łącznie 3 mld funtów, ale obie firmy spodziewają się bardzo szybkiego zwrotu inwestycji. Nie tylko Seagreen ma uwalniać Szkocję od produkcji 2 mln ton dwutlenku węgla, zastępując stare źródła energii nowoczesnym, ale też ma być bardzo wydajna. W razie potrzeby nawet dwie trzecie Szkocji może polegać na tej jednej farmie.

Turbiny przytwierdzone są do dna morskiego znajdującego się na głębokości 59 metrów. Docelowo, cała farma ma produkować 5 terawatogodzin energii rocznie. A nie jest to nawet największa szkocka farma wiatrowa, znajduje się na drugim miejscu na podium. Szkocja czerpie na dziś 1,9 gigawata energii z wiatru. Do 2030 r. ma to być już 11 GW. Raptem w poniedziałek tamtejsze władze zatwierdziły budowę trzech kolejnych farm, które - gdy zostaną ukończone - będą zapewniać 2,8 GW energii.

To nie tylko mądre inwestycje z uwagi na postępujące zmiany klimatu. Wielka Brytania, tak jak Polska, zmaga się problemem gwałtownie rosnących cen energii. Kraj ten również w znacznej mierze polega na importowanych paliwach kopalnianych, w szczególności na importowanym gazie ziemnym.

Według szacunków komisji brytyjskiego parlamentu, przed napaścią Rosji na Ukrainę rachunek za prąd statystycznego Brytyjczyka wynosił 1971 funtów. Dziś wynosi ponad 3500 funtów, a w styczniu ma być to absurdalna wręcz kwota 4600 funtów. To prognoza przy założeniu, że utrzyma się bieżące zużycie prądu. Obywatele mogą wprowadzić oszczędności w zużyciu prądu, które nie są brane pod uwagę w symulacji. Relatywnie szybka przesiadka na elektrownie wiatrowe zmniejszy uzależnienie kraju od światowej geopolityki i w oczywisty sposób korzystnie wpłynie na ceny energii. Nic, tylko zazdrościć.