X (Twitter)

Twitter chce być lepszym Facebookiem. Dążenia te widoczne są już od dłuższego czasu, a potwierdzają się kolejnymi, z pozoru drobnymi, ale całościowo ważnymi zmianami. Twitter Cards mają być lepszym podglądem linków, możliwość dodawania widżetów w czasie rzeczywistym i obserwowania ze stron lepszym “lubię to”, a widok profilu lepszą osią czasu.

Po powrocie z urlopu przedstawiłem Wam moje spostrzeżenia odnośnie popularności kodów QR poza granicami Polski. Przemierzając hiszpańskie ulice dokonałem również innego spostrzeżenia, mianowicie dotyczyło one popularności i umiejętności wykorzystania mediów społecznościowych przez lokalnych sklepikarzy i usługodawców.

Proste narzędzie do oszukiwania lokalizacji tweetów Please Don't Stalk Me pokazuje, że nie do końca przyzwyczailiśmy się do zmian w sieci. Please Don't Stalk me służy do dołączania danych geolokalizacyjnych do wiadomości wrzucanych na Twittera. Chcesz oszukać szefa odnośnie tego, gdzie jesteś, chcesz zmylić znajomych, albo po prostu nie potrafisz wyłączyć dołączania lokalizacji do tweetów lub zmylić "system"? Please Don't Stalk Me jest dla Ciebie.

Nie wiem, w co celuje Twitter, ale właśnie po raz pierwszy udało mu się mnie poważnie wkurzyć. Jeśli wierzyć MG Sieglerowi z TechCrunch, Twitter podjął decyzję, że nie będzie rozwijał już oficjalnego klienta swojego serwisu na OS X. To ponoć kolejny etap na drodze ku temu, by zmusić użytkowników do korzystania z wersji webowej serwisu. Jeśli rzeczywiście tak się stanie, to z bólem serca, ale przestanę korzystać z Twittera.

Diaspora była onegdaj piękną ideą stworzenia open-source’owego serwisu społecznościowego, który mógłby konkurować z Facebookiem i dać użytkownikom pełną kontrolę nad prywatnością. Wszystko to działo się jeszcze w czasach, gdy nie było Google+, a Facebook był już gigantem, jednak o wiele, wiele mniejszym, niż jest teraz. Teraz Diaspora się już nie liczy. Wczoraj przesłała do dotychczasowych użytkowników informację, że będzie rozwijana przez społeczność - czyli tak naprawdę, że będzie narzędziem dla zapaleńców i że jej żywot się skończył.

Do tej pory Twitter miał raczej świetną prasę, nieco w przeciwieństwie do Facebooka, na którego - pewnie ze względu na niesamowity sukces - lubi się dziś ponarzekać, najlepiej w tonie definitywnym. Twitter, jako ten z nieco mniejszym sukcesem, choć oczywiście wciąż globalnym, raczej jawił się jako społecznościowy serwis bez wad, przyjazny zarówno dla użytkownika, jak i programistów zewnętrznych budujących jego ekosystem. To już jednak przeszłość - Twitter postanowił być zły.

Na Twitterze obserwuje mnie aktualnie 6129 innych kont. Specjalnie nie piszę 'osób' w kontekście tego, co za chwilę chcę napisać. 6,1 tys. to całkiem sporo jak na polskiego Twittera. Szczerze mówiąc nie znam zbyt wielu Polaków z większym licznikiem obserwujących. Niestety - mam złą wiadomość dla siebie i większości z nich - duży odsetek z nich to albo konta fake'owe albo nieaktywne. Przynajmniej jeśli wierzyć narzędziu od StatusPeople.

Lata 90' w sieci wygrało chyba mimo wszystko Yahoo!, pierwsza dekada XXI wieku niekwestionowanie należy do Google'a, zaś Facebook ma spore szanse by "zwyciężyć" drugą. Ten serwis, fenomen, wydarzenie, jako pierwszy na świecie połączył tak gigantyczną bazę osób, odsyłając nieco do lamusa e-mail, komunikatory czy podstawowe funkcje telefonów komórkowych. Na całym świecie korzysta z niego kilkaset milionów osób, jednak wielu internautów nie szczędzi mu także krytyki.

W ciągu tygodnia wiele razy w strumieniach aktualności przewinął mi się tekst z Business Insidera o tym, dlaczego cena akcji Facebooka spada i czego można się spodziewać w przyszłości. Linkowało do niego mnóstwo różnych osób, więc coś jest na rzeczy. Konkluzja tekstu jest taka, że trzeba czekać i jeśli wszystko pójdzie dobrze, to z Facebookiem będzie jak z Amazonem - będzie "rósł" po dziesięciu latach. "Jeśli". Pamiętacie internet sprzed choćby 5 lat, z 2007 roku? Nie? To przypomnę, bo dzięki temu można zobaczyć, jak mówienie o przyszłości nawet kilkuletniej w konktekście internetu jest życzeniowe.

„API Twittera zawiera więcej zasad niż Korea Północna” – te dość ostre w swoim wydźwięku oraz zaskakujące słowa na łamach, nomen omen, Twittera wypowiedział Aaron Levie. Czy zmiany, jakie wprowadza Twitter są na tyle restrykcyjne, że czeka nas niemała rewolucja? Wydaje się, iż tak. Przyczyna jest bardzo prosta – pieniądze.

Płatna alternatywa dla Twittera? Zdaniem ponad 10 tysięcy fundatorów projektu App.net, którzy wpłacili do tej pory 670 tysięcy dolarów to dobry pomysł. Doskonały pomysł przyniósł buntowników gotowych płacić co najmniej 50 dolarów rocznego abonamentu pozwalającego korzystać z projektu i chyba dla nikogo więcej.

Otwarcie przyznam - nie czytam regulaminów korzystania z serwisów, czy usług internetowych. Czasami zdarza mi się skanować 'warunki korzystania' przy aktualizacjach iTunes Store, ale zazwyczaj bez choćby rzutu oka na regulamin klikam w 'agree' (zgadzam się), by jak najszybciej przejść do serwisu, czy usługi. Pewnie gdybym czytał, to nie raz nie dwa włos zjeżyłby mi się na głowie. Dla takich jak ja - a jest ich pewnie nie mało - powstaje właśnie serwis TOS;DR. Wygląda na to, że to genialny pomysł.

Twitter nie jest może najpopularniejszym serwisem społecznościowym w Polsce, ale do jego używania nie trzeba nikogo na siłę namawiać. Liczba użytkowników ćwierkacza stale rośnie i jest on doskonałym narzędziem pozwalającym na szybką wymianę informacji. Niewątpliwą zaletą Twittera jest spora liczba mobilnych aplikacji, które ułatwiają przeglądanie zasobów sieci z poziomu smartfona. Do grona takich dobrych programów dołączył właśnie Slices.

Okazuje się, że media chętniej powołują się na doniesienia z Facebooka i Twittera, niż te płynące z radia i telewizji. Porównując portale społecznościowe z dużymi graczami na rynku prasowym okazuje się, że obie strony internetowe zajęłyby kolejno piąte i szóste miejsce w rankingu.