teleskop

„Chodźcie zobaczyć Księżyc!” – zachęcał John Dobson, propagator chodnikowej astronomii. Podobne hasło przyświeca Piotrowi Szybilskiemu, który na ulicach Łodzi „wystawia” się z teleskopem i wszystkim chętnym pokazuje Księżyc z bliska. To jedna z pierwszych – a może nawet jedyna – z osób, która w Polsce inicjuje takie wypady.

Typowy teleskop składa się z długiej tuby, zwierciadła zbierającego światło z przestrzeni kosmicznej i skupiającego je na mniejszym zwierciadle wtórnym, które z kolei kieruje światło do okulara, przez który możemy obserwować obserwowany wycinek nieba. W Himalajach powstał właśnie największy teleskop, którego zwierciadło główne nie tylko nie jest szklane, co w ogóle nie jest stałe.

Rosjanom nie wystarczy już ukraińskie zboże ani łupy wojenne wykradzione z domów Ukraińców. Teraz próbują kraść nawet na orbicie. Chcą siłowo przejąć kontrolę nad niemieckim teleskopem.

A gdyby tak stworzyć teleskop, którego zwierciadło nie będzie miało 6,5 metra średnicy (Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba), ani nawet 39 metrów (Ekstremalnie Wielki Teleskop), a będzie rozmiarów Ziemi? Taki pomysł właśnie się pojawił.

Od 2019 roku niemiecki teleskop kosmiczny eROSITA tworzył mapy czarnych dziur w całym wszechświecie. Kilka dni temu jego praca jednak została przerwana.

ID2299 to masywna galaktyka gwiazdotwórcza, w której póki co intensywnie powstają gwiazdy. Galaktyka, która jeszcze nie wie, że jej godziny są policzone. Bo już teraz uciekają z niej ogromne ilości gazu w tempie aż 10 000 mas Słońca rocznie. A to oznacza powolną śmierć.

4 listopada 2021 r. opublikowano listę priorytetów świata astronomii i astrofizyki na najbliższe dwadzieścia lat. Jednego możemy być pewni – nudno w najbliższych latach nie będzie.

Obserwatorium kosmiczne eROSITA zostało wyniesione w przestrzeń kosmiczną w 2019 r. Opublikowany właśnie pierwszy katalog wykrytych przez nie obiektów jest już rewolucyjny.

Jeżeli wszystko dobrze pójdzie, w 2025 r. w przestrzeń kosmiczną poleci Kosmiczny Teleskop Nancy Grace Roman, wcześniej znany także jako WFIRST. Naukowcy podejrzewają, że za jego pomocą będziemy w stanie w końcu rozwiązać zagadkę rozszerzania się wszechświata.

Koniec roku to najlepszy okres na obserwowanie nieba. Na półkuli północnej noc jest wtedy najdłuższa, dzięki czemu ciemne niebo dostępne jest dla miłośników obserwacji przez większą część doby.