Ochrona prywatności

Zakładając profil na jakimkolwiek portalu społecznościowym raczej trudno liczyć na wielką prywatność. Jednak zazwyczaj w ustawieniach jest możliwość ukrycia swojego konta przed niepowołanymi osobami. Na Facebooku była, ale już jej nie będzie. Koniec z prywatnością.

Afera wokół PRISM, którą rozpętał Edward Snowden zaczyna przynosić pozytywne efekty. I nie mówię tutaj tylko o świadomości internautów, którzy biorą pod uwagę fakt, że wszystko co robią w Sieci, może być użyte przeciwko nim, ale również o wysypie oprogramowania, które ma dbać o naszą prywatność.

Nie milknie afera związana ze skandalem, w którym udział brał Google i jego pojazdy Street View. Trwa prawnicza dyskusja na temat tego, czy gigant z Mountain View, podsłuchując sieci WiFi, dopuścił się założenia nielegalnego podsłuchu.

Możemy nie zdawać sobie z tego sprawy, ale Google najprawdopodobniej zna hasło do każdej sieci Wi-Fi na świecie. A nawet jeśli nie do każdej, to na pewno do zdecydowanej większości. A skoro Google je zna, to znają je też amerykańskie służby bezpieczeństwa. A wszystkiemu winne są nasze smartfony i tablety.

Google Glass dorabia się niezłego hype'u — pojawiają się kolejne filmiki z tym, jak to fajnie dyktować polecenia (chcę zobaczyć filmik ze Szkotami, których nie rozumiała Siri), przez jakichś zawodowych fotografów, którym pięknie udało się uchwycić miejski krajobraz z zagonionymi przechodniami, aż po pierwsze porno z udziałem Jamesa Deena oraz Andy San Dimas (punkty dodatkowe dla tych, którzy zapamiętali ją z filmu „Drive”). Ale, podobnie jak w filmie „Niezniszczalny” z Brucem Willisem, każde ekstremalne zjawisko — w tym przypadku zachwyt — powoduje powstanie przeciwnego bieguna. Tam właśnie, niczym Superman w swojej twierdzy na Antarktydzie, siedzę między innymi ja.

Stworzyłeś firmę, której celem jest jedno: zapewnienie twoim klientom maksymalnie bezpiecznej usługi pocztowej, do której nikt się nie będzie w stanie dobrać. Po czym przychodzą do ciebie agenci „bezpieki” z nakazem udostępnienia im wszystkich danych. Co robisz?

Ostatnio za sprawą m.in. Edwarda Snowdena temat prywatności i ochrony naszych danych osobowych trafił w centrum uwagi. O ile świadomość internautów co do ilości zbieranych informacji rośnie, to jednak nadal wiele osób podaje swój kod pocztowy w sklepach, nie wiedząc nawet po co to robią. Czy jest się czego bać?

O NSA mówi się ostatnimi czasy używając wszystkich możliwych określeń przeciwnych do superlatyw. Z drugiej jednak strony, przynajmniej teoretycznie, to wymarzona praca dla osoby kochającej analizować dane…

Jeśli program PRSIM Was oburzył, to po przeczytaniu o XKeyscore chyba dostaniecie zawału serca. Według Guradiana, który ma tajne dokumenty od Edwarda Snowdena, PRISM to zaledwie dziecinna zabawa w porównaniu do najnowszych doniesień.

Według domyślnych ustawień, nowa konsola Xbox One ma nas ciągle nasłuchiwać za pomocą kontrolera Kinect. Czy to oznacza spełnienie najmroczniejszych snów amerykańskiej bezpieki?

Aleksander Głowacki napisał Lalkę, Czesław Wydrzycki śpiewał „Dziwny jest ten świat”, a Norma Jeane Mortenson  twierdziła, że diamenty to  jedyni przyjaciele kobiet.  Znamy ich jako Bolesław Prus, Czesław Niemen i Marilyn Monroe. Pseudonimy były od zawsze i praktycznie nigdy nie chodziło o anonimowość. Udowadnia to właśnie autorka Harrego Pottera.

Motorola X Phone zbliża się do nas wielkimi krokami. Smartfon już na starcie będzie wyróżniał się kilkoma ciekawymi funkcjami, ale ja już teraz wiem, że go nie kupię.

Skomplikowane sposoby zarządzania ustawieniami prywatności zbierają kolejne żniwa. Śmiejemy się ze znajomych, którzy nie radzą sobie na Facebooku, a podobne problemy mają nawet dziennikarze, urzędnicy i politycy.

Patrząc w oko kamery zamontowanej w moim komputerze zawsze zastanawiam się - czy ktoś może ją zdalnie uruchomić? Tak, żeby pokazywała obraz z mojego pokoju, jednocześnie nie sygnalizując mi, że działa? Czy jakiś tajny agent, korzystając z ukrytej furtki, pozostawionej przez producenta systemu operacyjnego, może to uczynić? Czy takie myślenie to już paranoja czy może pierwsza zdrowa reakcja na nasz cudowny elektroniczny świat?

Rząd Wielkiej Brytanii jest zbulwersowany nowymi zasadami dotyczącymi prywatności użytkowników usług Google. Grozi gigantowi „poważnymi konsekwencjami”. Czy to nie zabawne, że jeden z najbardziej szpiegujących krajów ma internautów za idiotów, którzy nie rozumieją regulaminów?

Miało być tak pięknie. Prywatnie. Mozilla rozważała od jakiegoś czasu wprowadzenie do Firefoksa funkcji blokowania ciasteczek od źródeł zewnętrznych, których się nie odwiedzało. Pomysł wywołał sporo kontrowersji, bo o ile Safari to wciąż niszowa przeglądarka i nie ma zbytniego wpływu na rynek, o tyle Firefox mógłby poważnie wpłynąć na rynek reklamowy. Mozilla więc usilnie próbuje znaleźć złoty środek.

Kwestia prywatności i bezpieczeństwa w sieci cały czas nie schodzi z pierwszych stron gazet i głównych stron największych serwisów internetowych. Na szczęście, w całą sprawę w końcu zaangażowali się politycy, którzy oficjalnie zapytali Google, co firma zamierza robić z filmami, zdjęciami i wszelkiego rodzaju informacjami, zbieranymi przez Google Glass.

Amerykańska walka z terroryzmem pokazała niedawno nowe oblicze. Okazało się, że NSA (ang. Agencja Bezpieczeństwa Narodowego) dzięki programowi PRISM posiada dostęp do naszych prywatnych informacji przechowywanych na serwerach Google'a, Microsoftu czy Facebooka. Naturalnie w związku z aferą PRISM pojawiły się więc wątpliwości odnośnie do bezpieczeństwa i prywatności samej chmury obliczeniowej. Jednak niesłusznie. Maciej Kuźniar wyjaśnia, że europejskie chmury obliczeniowe nie są podglądane przez NSA i same w sobie bardzo dobrze chronią prywatność użytkowników, pod warunkiem że wiemy, jak z nich korzystać.

Spraw związanych z ostatnimi doniesieniami, jakoby amerykańskie agencje bezpieczeństwa miały praktycznie nieimitowany dostęp do naszych - tak, naszych, Polaków też - danych jest mnóstwo i tak naprawdę ciężko śledzić wszystkie szczegóły. Tymczasem Mozilla uruchamia StopWatching.Us, a Google zwraca się do rządu Stanów Zjednoczonych z prośbą o pozwolenie ma ujawnianie ilości próśb amerykańskich służb o ujawnienie danych zagranicznych obywateli.

Bawią mnie trochę reakcje na rewelacje o PRISM. Nagle z letargu zaczęły wybudzać się osoby, które jeszcze niedawno śmiały się ze mnie, że mam lekką paranoję, że moje teorie spiskowe są przesadzone, a zresztą nawet jak ktoś nasz szpieguje, to co z tego. Otóż, dużo.