Kosmiczny Teleskop Hubble'a

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, który od 1990 roku rewolucjonizuje naszą wiedzę o wszechświecie, tym bliskim i tym dalekim, niedomaga. Wskutek błędu oprogramowania na pokładzie, teleskop wszedł w tryb awaryjny.

Pod koniec istnienia Cesarstwa Rzymskiego na niebie widocznym z półkuli południowej można było obserwować bardzo jasną gwiazdę. Choć nie istnieją żadne wzmianki historyczne mówiące o obserwacjach tego obiektu, to naukowcy jeszcze dzisiaj mogą obserwować pozostałość po tym wydarzeniu.

Zdjęcia wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a pokazują, jak szybko ewoluuje najmłodsza znana mgławica planetarna na naszym niebie. W skali kosmicznej za chwile nie będzie po niej śladu.

Astronomowie obserwujący błękitnego lodowego olbrzyma zauważyli osobliwe zachowanie jednego z wirów w jego atmosferze.

22 maja w zwierciadła teleskopów na Ziemi uderzył strumień promieniowania gamma. Astronomowie szybko skierowali w kierunku źródła kilka swoich teleskopów, oczekując czegoś ciekawego. Nie spodziewali się jednak tego, co zobaczyli.

Jeżeli jeszcze nigdy nie słuchaliście kosmosu, to koniecznie musicie to zrobić. Brzmi fantastycznie.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a został wyniesiony na orbitę okołoziemską ponad trzydzieści lat temu. Mimo to, wciąż jest naszym najlepszym okiem na wszechświat. Dwa lata temu zarejestrował rozbłysk i gaśnięcie bardzo jasnej supernowej w odległej galaktyce. Badacze właśnie opublikowali nagranie z tego wydarzenia.

Obserwacje prowadzone za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a oraz Bardzo Dużego Teleskopu w Chile doprowadziły naukowców do wniosku, że w opisie zachowania ciemnej materii czegoś brakuje.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a wykonał najbliższe jak dotąd zdjęcia najnowszego gościa na nocnym niebie, komety C/2020 F3 NEOWISE, już po tym jak minęła ona Słońce. Nowe zdjęcia zostały zrobione 8 sierpnia i przedstawiają jasne jądro komety oraz jej komę.

Najnowsze obserwacje prowadzone za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a wskazują, że nieoczekiwany spadek jasności Betelgezy został najprawdopodobniej spowodowany przez olbrzymią ilość gorącej materii, wyrzuconą w przestrzeń kosmiczną, z której uformował się obłok pyłu, który przesłonił część światła emitowanego z powierzchni gwiazdy.

Galaktyki spiralne podobne do naszej galaktyki, Drogi Mlecznej, powstawały stopniowo, z czasem zyskując swoją ogromną masę. Tak przynajmniej uważali dotychczas astronomowie. Najnowsze odkrycie podważa jednak tę teorię.

Astronomowie przebadali gazową egzoplanetę, która leży 780 lat świetlnych od Ziemi i okrąża swoją gwiazdę po bardzo ciasnej orbicie w ciągu zaledwie 3,7 dnia. Według badaczy w jej atmosferze pojawiają się opady ciekłego żelaza.

Coś, co dla wielu astronomów było jedną z planet poza Układem Słonecznym, teraz zniknęło. Badacze podejrzewają, że owa planeta w ogóle nie istniała. Kosmiczny Teleskop Hubble’a zaobserwował natomiast powiększający się obłok bardzo drobnego pyłu, pochodzący najprawdopodobniej z gigantycznej kolizji dwóch lodowych planetoid krążących wokół jasnej gwiazdy Fomalhaut, oddalonej od nas o 25 lat świetlnych.

Najnowsze dane z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a dostarczają najsilniejszych dowodów na istnienie we wszechświecie czarnych dziur o masie pośredniej. Hubble potwierdził obecność takiej czarnej dziury w jednej z gęstych gromad gwiazd.

Badaczom korzystającym z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a udało się odkryć najbardziej energetyczne wypływy materii kiedykolwiek obserwowane we wszechświecie. Owe wypływy pochodzą z otoczenia kwazarów i przemierzają przestrzeń międzygwiezdną niczym tsunami, siejąc istne zniszczenie w swoich galaktykach macierzystych.